«Ένιωσε άραγε ποτέ τίποτα για μένα;» με ρωτάς. Και να ένιωσε, τι; Παίζει κανένα ρόλο; Όταν κάποιος κάνει τις επιλογές του κι εσύ δεν είσαι μέσα σ αυτές, τι ωφελεί να αναρωτιέσαι;
Ξέρω…προσπαθείς να «ψαρέψεις» μια θετική απάντηση, μια ελπίδα ότι ναι ένιωσε, σε αγάπησε και σε αγαπά ακόμα και δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εσένα αλλά να μωρέ, τον εμποδίζει η μάνα του, ο πατέρας του, ο μπάρμπας του κι ο ανάδρομος. Κοίτα όμως τώρα τι γίνεται: Για μένα, όπως δεν υπάρχει πολύ και λίγο έγκυος έτσι δεν υπάρχει πολύ και λίγο αισθάνομαι. Όταν νιώθεις κάτι για κάποιον, δεν τον αφήνεις να φύγει. Αν τον αφήσεις να φύγεις είτε δεν ένιωσες ποτέ τίποτα γι’ αυτόν είτε ένιωσες αλλά δεν ήταν τόσο δυνατό ώστε να τον κρατήσεις. Όπως και να΄χει, κερδισμένη είσαι. Γιατί;
Γιατί αγαπητή μου, τι να τη κάνεις τη καντάδα όταν λείπει ο κιθαρίστας και τι να σου πουν οι φιλοσοφικές αναζητήσεις όταν λείπει ο φιλόσοφος; Τι να το κάνεις δήθεν να σ’ αγαπά ακόμα ενώ όχι μόνο δεν είναι μαζί σου αλλά κάλλιστα μπορεί να είναι αλλού; Κι αν ακόμα σ αγαπά και είναι μόνος του-λέμε τώρα-πάλι δεν σου κάνει. Άνθρωπος που δεν ακολούθησε τα θέλω του, δεν τα ‘ θελε πολύ.
Ναι έχω κι εγώ αναρωτηθεί σε διάφορες φάσεις της ζωής μου «άραγε να μ’ αγάπησε ποτέ;». Δεν υπάρχει απάντηση, δεν θα τη πάρεις ποτέ. Αν στη χειρότερη, υποκρίνονταν όταν με φίλαγε, όταν μ’ αγκάλιαζε και όταν έλεγε πως πέθαινε για’ μένα, ο καραγκιόζης είναι εκείνος όχι εγώ. Εγώ γελάστηκα, δεν γέλασα εις βάρος κανενός.
Αυτό γιατί πολλές φορές σε λένε χαζή ή ηλίθια που πιάστηκες κορόιδο λες κι έφταιξες που πίστεψες αυτόν που αγαπούσες. Λίγο ακόμα κι η καχυποψία θα θεωρείται εξυπνάδα. Μη σε στενοχωρήσω, η πουτανιά θεωρείται ήδη…
Δεν έχει σημασία αν σ’ αγάπησε ποτέ. Σημασία έχει αν στο έδειξε, αν έκανε ό,τι περνούσε απ’ το χέρι του για να το νιώσεις.
Αν υπερασπίστηκε αυτό που είχατε κι αν είναι εδώ τώρα που τον χρειάζεσαι. Έστω σαν φίλος, σαν γνωστός.
Αν ναι, τότε μάλλον ένιωσε.
Αν όχι, τότε μάλλον να μην σε νοιάζει.
Τα «δεν τελειώσαμε» και «πάντα κάτι θα μας δένει» είναι για τα τραγούδια.
Όχι για τη ζωή.
*Αφιερωμένο σε μια ψυχή εκεί έξω, μια φίλη που αυτές τις ώρες υποφέρει…