Έχεις ακούσει ποτέ κάποιον να λέει «ευτυχισμένη γυναίκα, ευτυχισμένη ζωή» ή «δουλειά μου είναι να κάνω το σύζυγό μου ευτυχισμένο» ή «Δεν με κάνει ευτυχισμένη»; Ακούω συχνά τόσους πολλούς ανθρώπους να λένε ότι νιώθουν υπεύθυνοι για την ευτυχία κάποιου ή ότι κάποιοι άλλοι είναι υπεύθυνοι για την ευτυχία τους και την ικανοποίηση των δικών τους επιθυμιών. Σκέψου μόνο πόση πίεση κρύβεται πίσω από μία τέτοια δήλωση, αλλά και πόσο μεγάλη έλλειψη προσωπικής ευθύνης. Γιατί αν κάποιος άλλος είναι υπεύθυνος για τη δική σου ευτυχία, τότε εσύ για ποιο πράγμα είσαι υπεύθυνη; Να περιμένεις παθητικά από τους άλλους να συμπεριφέρονται, όπως ακριβώς εσύ θες;
Αυτό βγάζει όχι ακριβώς μία «τεμπελιά», αλλά μία ανευθυνότητα. Η ευτυχία σου είναι δική σου ευθύνη και κανενός άλλου. Εσύ πρέπει να την κυνηγάς και όχι να περιμένεις να στη φέρουν έτοιμη μπροστά στα πόδια σου. Η νοοτροπία αυτή είναι η νοοτροπία των θυμάτων: Δεν επιδιώκουν την ευτυχία τους, αλλά περιμένουν από τον άλλον να τους την προσφέρει.
Από την άλλη πλευρά πώς θα ήταν τα πράγματα αν επεδίωκες τη δική σου ευτυχία και ο σύντροφός σου έκανε ακριβώς το ίδιο για τον εαυτό του; Τι θα γινόταν αν εσύ κατάφερνες να είσαι ευτυχισμένη, ενώ εκείνος όχι; Αν ο σύντροφός σου δεν είναι ευτυχισμένος η ευθύνη δεν είναι δική σου, ούτε το βάρος πέφτει πάνω σου για να αντιστρέψεις την κατάσταση. Είστε μαζί στα καλά και τα κακά, στην ευτυχία και τη δυστυχία, αλλά δεν είσαι υπεύθυνη για ο, τι του συμβαίνει.
Όταν είσαι εσύ ευτυχισμένη, σημαίνει ότι το επέλεξες να είσαι ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει γύρω σου. Ο σύντροφός σου είναι θυμωμένος με κάτι και φωνάζει; Δεν χρειάζεται να ασχοληθείς με αυτό. Θέλει να κάνεις κάτι που εσύ δεν θες και αυτό τον έχει εκνευρίσει; Δικό του πρόβλημα. Δεν λέω ότι δεν πρέπει να προσπαθείς να κάνεις το σύντροφό σου ευτυχισμένο. Λέω ότι η ευτυχία σου δεν πρέπει να εξαρτάται από αυτό που θέλει εκείνος να κάνεις.
Θυμάμαι μία καθηγήτρια που είχαμε στο πανεπιστήμιο και μας είχε μιλήσει για έναν όρο της ψυχολογίας, την υπερεμπλοκή. Αυτό συμβαίνει όταν ταυτιζόμαστε συναισθηματικά με τους άλλους σε βαθμό μεγαλύτερο απ’ ότι αρμόζει, παρεμποδίζεται η προσωπική και κοινωνική μας ανάπτυξη και οδηγεί στην άρνηση πλήρους ανάληψης ευθύνης για τον εαυτό μας. Αυτό ακριβώς που σου εξηγώ δηλαδή.
Η προσπάθεια να κάνεις ευτυχισμένο κάποιον άλλον χωρίς να ενδιαφέρεσαι για τη δική σου ευτυχία είναι το μεγαλύτερο λάθος που μπορείς να κάνεις. Σκοπός είναι να ακούς το σύντροφό σου, να του συμπαραστέκεσαι και να συμπάσχεις μαζί του, αλλά να έχεις πάντα στην άκρη του μυαλού σου ότι τα συναισθήματά σου είναι πιο σημαντικά…Κάθε σχέση αποτελείται από δύο άτομα και πρέπει και οι δύο να είναι ήρεμοι μέσα τους και ικανοποιημένοι από τον εαυτό τους και από τον άλλον.
Ξεκίνα από σήμερα κιόλας. Μην υποτιμάς τον εαυτό σου. Πρώτα να παλεύεις για σένα και μετά για τους άλλους.
Πηγή: divorcedgirlsmiling.com