Μιλούσα με μία φίλη, η οποία πήρε διαζύγιο πριν από αρκετά χρόνια. Από τότε έχει κάνει αρκετές σχέσεις, αλλά δεν ξαναπαντρεύτηκε. Πιστεύει ότι οι ανάγκες της ικανοποιούνται καλύτερα όταν είναι σε σχέση παρά παντρεμένη, γιατί τότε καταλαβαίνει καλύτερα τι είναι αυτό που της λείπει από τον άλλον.
Οι ανάγκες της είναι πιο ξεκάθαρες όταν είναι σε σχέση. Βλέπει όλα τα κομμάτια του παζλ να ταιριάζουν και να φτιάχνουν μία σχέση που να λειτουργεί. Συχνά είναι δύσκολο να ανακαλύψει κανείς τις ανασφάλειες και τις αδυναμίες του και να παραδεχθεί ότι είναι εγωιστής ή απελπισμένος σε μία σχέση.
Όλοι όσοι έχουμε βρεθεί σε μία σχέση, έχουμε γίνει κατά καιρούς εγωιστές ή απελπισμένοι. Το πρόβλημα είναι ότι αρνούμαστε να το παραδεχτούμε. Η φίλη μου έβγαινε με έναν άντρα που φαινόταν υπέροχος, ελκυστικός και πετυχημένος. Ωστόσο δεν μπορούσε να ικανοποιήσει τις ανάγκες της, την κατηγορούσε, απαιτούσε διάφορα και δεν έβλεπε τις δικές του ανασφάλειες.
Η φίλη μου απογοητεύτηκε, αλλά δεν το έβαλε κάτω. Αν και σοκαρισμένη στην αρχή, αφαίρεσε πολλά από τα υπέρ που είχε στη λίστα της μόνο και μόνο για να συνεχίσει να είναι μαζί του. Το πιο σημαντικό υπέρ – δηλαδή το να διαπραγματεύεται – δεν υπήρχε στον άντρα, τον οποίο είχε διαλέξει. Δεν ήταν επικοινωνιακός και δεν είχε την ικανότητα ούτε όμως και τη διάθεση να εντοπίσει τις ανάγκες της και να προσπαθήσει να τις ικανοποιήσει. Μία τέτοια σχέση δεν έχει μέλλον.
Στο τέλος τον χώρισε και της πήρε αρκετούς μήνες μέχρι να ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα μέσα της. Το είχε πάρει το μάθημά της. Δεν υπήρχε λόγος να τον κατηγορεί, απλά δεν ταίριαζαν. Η σχέση αυτή τη βοήθησε να καταλάβει καλύτερα ποιες ήταν οι ανάγκες και οι επιθυμίες της και τι ήταν σημαντικό για εκείνη. Μέχρι τότε δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσει τι ακριβώς ήθελε από το σύντροφό της.
Δεν υπήρξε κάποιο λάθος ή κάποια αστοχία εκ μέρους του. Ήταν και για εκείνον μία μεγάλη ευκαιρία να εντοπίσει τις ανασφάλειές του και να δει τι χρειάζεται από μια σχέση.
Πρέπει να είσαι από την αρχή ξεκάθαρη και να νιώθεις σιγουριά για τον εαυτό σου. Πριν μπεις σε μία σχέση πρέπει να ξέρεις τί είναι αυτό που ψάχνεις και να ξέρεις πότε πρέπει να πεις όχι ή τέλος.
Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην ανθρώπινη ανάγκη και την απελπισμένη.
Οι ανθρώπινες ανάγκες είναι φυσιολογικές, υπάρχουν σε κάθε σχέση και είναι απαραίτητες για να ευδοκιμήσει κάποιος και να έχει μία καλή ζωή. Ικανοποιούνται μέσω της ανάληψης ευθυνών και της πρωτοβουλίας, αλλά και μέσα από τη σωστή επικοινωνία. Όταν είσαι ανοιχτή και ειλικρινής με τον εαυτό σου και τους άλλους, θα δημιουργήσεις μία σχέση υγιή και πετυχημένη.
Η απελπισμένη ανάγκη από την άλλη γεννιέται μέσα από ανθυγιεινές καταστάσεις και είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας σου να ελέγξεις κάποιες καταστάσεις. Γεννιούνται μέσα από την απόγνωση που νιώθει ένα αβοήθητο άτομο-θύμα. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν θα νιώσεις ποτέ ικανοποιημένη και πάντα θα ζητάς περισσότερα.
Όλοι έχουμε ανάγκες μικρότερες ή μεγαλύτερες. Άλλες είναι φυσιολογικές και υγιείς κι άλλες χρειάζονται μία διαρκή ικανοποίηση καθώς έχουν την τάση να εμφανίζονται ξανά και ξανά. Είναι φυσιολογικό να αποζητάς την ασφάλεια και τη σιγουριά σε μία σχέση. Αυτό που δεν είναι φυσιολογικό είναι να κατηγορείς το σύντροφό σου και να ζητάς περισσότερα απ’ όσα μπορεί να σου δώσει.
Οι ανάγκες υπάρχουν και δεν μπορείς να τις αγνοήσεις. Η άρνηση θα οδηγήσει σε πιθανό εξαναγκασμό. Μέσα από τη συζήτηση, αλλά και τη βοήθεια ενός ειδικού θα μπορέσεις να εντοπίσεις αν οι ανάγκες σου είναι ανθρώπινες ή απελπισμένες και αν ικανοποιούνται μέσα στη σχέση.
Πηγή: divorcedgirlsmiling.com