Είμαι 30, εκείνος 35 και έχουμε μια τέλεια σχέση εδώ και 2 χρόνια. Μετακομίσαμε μαζί μετά από 11 μήνες σχέσης και είναι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί. Είναι πολύ καλός άνθρωπος, με στηρίζει, με καταλαβαίνει και νοιάζεται για εμένα.
Το πρόβλημα είναι ότι ότι έχω θυμώσει μαζί του για έναν φαινομενικά χαζό λόγο. Προσπάθησα να καταλάβει αυτό που θέλει και παρατήρησα ότι όταν είμαστε ανάμεσα σε φίλους με συστήνει σαν την κοπέλα του και όχι σαν την σύζυγο του. Νιώθω πάρα πολύ άσχημα γι αυτό.
Μου δήλωσε ότι δεν σκοπεύει ποτέ να παντρευτεί και πως δείλιασε να μου το πεί, στην αρχή της σχέσης μας. Το ξεφούρνισε μετά από 7 μήνες, που πλέον ήμουν πάρα πολύ ερωτευμένη μαζί του. Του είπα ότι θα έπρεπε να μου το πεί νωρίτερα και εκείνη τη στιγμή με ρώτησε αν θέλω να κάνουμε οικογένεια, χωρίς όμως να παντρευτούμε. Μου ζήτησε να είμαι σίγουρη πριν του απαντήσω, διότι δεν θα ήθελε σε 10 χρόνια από τώρα να αλλάξω γνώμη και να τον κατηγορήσω γι αυτό.
Ξέρω ότι δεν είναι το πρόβλημα του πως δεν θέλει να παντρευτεί συγκεκριμένα εμένα, αλλά έτσι νιώθει γενικότερα. Θεωρεί ότι δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο ζούμε μαζί και στο είμαστε παντρεμένοι. Σε αυτή την περίπτωση λοιπόν και εφόσον δεν θεωρεί ότι υπάρχει διαφορά ας παντρευτούμε, γιατί έχει σημαντική διαφορά για εμένα. Δεν θέλει να το κάνει. Έχει αρκετά παραδείγματα από παρόμοιες σχέσεις καθώς οι γονείς του είναι μαζί 40 χρόνια και είναι πάρα πολύ ευτυχισμένοι.
Σχεδιάζουμε σύντομα να προσπαθήσουμε να κάνουμε ένα παιδί. Τον ρώτησα αν θα προτιμούσε να με χάσει και αποφεύγει να μου απαντήσει, ενώ μετά από λίγο μου λέει ότι εγώ θα θέλω να τον αφήσω, εφόσον δεν θα μου κάνει η σχέση που έχουμε.
Δεν ξέρω τι να κάνω. Υπάρχει κάποια άλλη λύση πέρα από τον χωρισμό;
Γεωργία
Θέλεις να μοιραστείς ανώνυμα τη δική σου ιστορία;
Τη περιμένουμε στο info@singlewoman.gr