Οι ηλικιωμένοι γονείς μας είχαν πάντα αδυναμία στον αδερφό μας, ο οποίος μπαινοβγαίνει σε κλινικές αποτοξίνωσης, λόγω της εξάρτησής του από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, των νομικών προβλημάτων και των οικονομικών κρίσεων, που ο ίδιος δημιούργησε. Τώρα εγκατέλειψε και τα παιδιά του, τα οποία που ζουν εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά.
Προσπαθεί μια ζωή να παρουσιάζεται ως το θύμα των περιστάσεων, όπου φταίει πάντα κάποιος άλλος, το αφεντικό, η ανεργία, η τρελή γυναίκα του, τα πεθερικά που δεν τον χωνεύουν κλπ.
Είναι 40 ετών και τα τελευταία δύο χρόνια ζει μαζί με τους γονείς μου. Υποτίθεται ότι μετακόμισε εκεί για να τους βοηθάει, αλλά, στην ουσία, κάνει ό,τι θέλει.
Οι γονείς μου είναι μεγάλοι και θα ήθελα να έχω μια υποτυπώδη σχέση μαζί τους, αλλά ο κόσμος τους φαίνεται να περιστρέφεται γύρω από τον γιο τους.
Ζούμε στην ίδια πόλη και εκείνος είναι συνεχώς μαζί τους (μεταξύ άλλων, του αφαίρεσαν το δίπλωμα).
Όταν προσπάθησα να εκφράσω την ανησυχία μου, η μητέρα μου θύμωσε και πήρε αμυντική στάση. Ισχυρίζονται ότι «είναι έξω από αυτό» και κάνουν σαν να μην έχει τίποτα, ούτε λόγος για την συνεχόμενη εξάρτηση, τα οικονομικά προβλήματα, τα οικογενειακά ζητήματα κλπ.
Όμως, όσο ο αδελφός μου παρασιτεί εις βάρος τους, τα προβλήματά του γίνονται δικά τους.
Νομίζω ότι κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό και το όλο πράγμα με ενοχλεί πραγματικά.
Τί να κάνω;
Θέλεις να μοιραστείς ανώνυμα τη δική σου ιστορία;
Τη περιμένουμε στο info@singlewoman.gr