» Οι άντρες περνούν μαμα…»
Το ακούς στο ράδιο εδώ και ωρες.
Κουνάς το κεφάλι σαν να συμφωνείς με την Χαρούλα.
Έγινες σακούλα για κάθε κόμπλεξ που κουβαλούσε ο εκάστοτε γκόμενος.
Σαν ελαττωματικά παιχνίδια έφταναν στα χέρια σου.
Εσύ με την υπομονή και την επιμονή σου τους «εφτιαχνες» καινούργιους.
Τότε έφευγαν…
Έμενες μόνη με τα κόμπλεξ τους παρέα.
Η σακούλα γέμιζε με τα χρόνια όμως εσύ εκεί ανεκτική και γεμάτη υπομονή.
Άδειαζαν πάνω σου τα προβλήματα τους.
Ωσπου ένα βράδυ η σακούλα έσκασε δεν χωρούσε άλλα κόμπλεξ πια.
Πέταξες μέσα και το τελευταίο ελαττωματικό «παιχνίδι» και έτρεξες μακριά.