Ποτέ δεν φαντάστηκα, ότι θα έπρεπε να το πω δυνατά: ΟΧΙ, δεν μπορείς να με αγγίξεις αν δεν στο ζητήσω ή αν δεν σου δώσω τη συγκατάθεσή μου.
Αυτός ο κανόνας ισχύει σε όλες τις καταστάσεις – από το περπατάω απλά στο δρόμο μέχρι το σεξ. Και προφανώς, πρέπει να σου επισημάνω το γεγονός, ότι, επειδή έχω τατουάζ, δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα πιάνεις όποτε σου έρθει.
Συνάντησα ανθρώπους σε μπαρ, που άρπαζαν το χέρι μου, το τράβαγαν και το περιεργάζονταν, για να το δουν καλύτερα ρωτώντας, αν το τατουάζ απεικονίζει ένα δράκο ή ένα φίδι.
Άλλοι πάλι, χαϊδεύουν με τις ώρες τα τατουάζ μου, λες και προσπαθούν να καταλάβουν, αν ένα τατουάζ σε κάνει να νιώθεις διαφορετικά.
Ακόμα χειρότερα, μου έχει τύχει κάποιος να στέκεται πίσω μου στην ουρά σε ένα κατάστημα και καθώς πλήρωνα, ήρθε προς το μέρος μου και σήκωσε με απόλυτη φυσικότητα το μανίκι μου (φορούσα κοντομάνικο και το μισό τατουάζ φαινόταν) λέγοντας, πώς δεν είχε δει ποτέ τατουάζ σαν το δικό μου.
Όχι. Αρκετά, φτάνει!
Θα μπορούσαμε να ψάξουμε βαθιά πίσω στην ιστορία των τατουάζ και να συζητήσουμε, τί σήμαιναν κάποτε και τί σημαίνουν τώρα, όπως και να έχει όμως, θα φτάσουμε στο συμπέρασμα, ότι το τατουάζ είναι κάτι, που υπάρχει στο δέρμα κάποιου που δεν είναι εσύ. Αντιπροσωπεύουν ιστορίες, συναισθήματα, όνειρα, εμπνεύσεις και στιγμές, που δεν έχουν καμία σχέση με εσένα. Είναι η προσωπική ιδιοκτησία κάποιου άλλου και συνήθως μαθαίνουμε από μικρή ηλικία, ότι δεν πρέπει να αγγίζουμε τα πράγματα των άλλων.
Το κατόπιν συναινέσεως άγγιγμα μπορεί να εφαρμοστεί σε πολλές καταστάσεις.
Αλλά όχι, δεν μπορείς να τραβάς το φόρεμα της άλλης, για να δεις από τί ύφασμα είναι φτιαγμένο.
Όχι, δεν μπορείς να αγγίξεις τα μαλλιά κάποιου, για να δεις αν είναι απαλά, λιπαρά ή κάτι άλλο.
Και ενώ θα ήθελα να μάθω, τί κρεμούλες βάζει η Jennifer Lopez στο προσωπάκι της και φαίνεται τόσο φωτεινό και νεανικό, έτσι και τη δω ποτέ όμως (λέμε τώρα) δεν θα πάω κοντά να της χαϊδέψω τα μαγουλάκια, τους ώμους ή το στήθος, για να δω, αν είναι αληθινά ή όχι.
Δεν θέλω να σε μπερδέψω. Εσύ μπορείς να αγγίζεις τα τατουάζ και τον εαυτό σου, όσο θες. Η περιέργεια είναι ένα συναρπαστικό συναίσθημα και μπορεί να γίνει πολύ ισχυρή. Μπορεί να οδηγήσει σε διορατικότητα, καινοτομίες και νέες γνώσεις. Χωρίς περιέργεια, πώς θα μπορούσαμε να μάθουμε, τί μας αρέσει και τί όχι; Το γεγονός, ότι η περιέργεια μας οδηγεί σε επαφή με τον εαυτό μας και μας επιτρέπει να μάθουμε, τί μας δίνει ευχαρίστηση και τί μας κάνει να νιώθουμε άβολα, έχει νόημα.
Πριν από μερικά χρόνια, το θέμα των σωματικών ορίων του κάθε ανθρώπου απέκτησε ιδιαίτερη σημασία για τους γονείς, όταν το CNN κυκλοφόρησε ένα άρθρο, που εξέταζε την αγάπη μέσα στην οικογένεια. Το ερώτημα, εάν ένα παιδί πρέπει ή όχι να αναγκάζεται να αγκαλιάσει ή να φιλήσει έναν συγγενή, όπως γιαγιά, παππού, θείες κλπ. με το ζόρι, ενώ δεν θέλει, τέθηκε σε ζωντανή συζήτηση ανάμεσα σε γονείς και κοινό. Θέλουμε να μάθουμε στα παιδιά μας να σέβονται το σώμα τους και το φυσικό τους χώρο και να φτάνουν μέχρι εκεί, που επιθυμούν. Επίσης, δεν θέλουμε να πικράνουμε τη γιαγιά, που θέλει αγκαλίτσες και φιλάκια!
Το ερώτημα έχει δύο όψεις: Θες να αγγίξεις κάποιον άλλο; Οκ αλλά θέλει αυτός ο άλλος να τον αγγίξεις;
Όταν λοιπόν πρόκειται για το τατουάζ κάποιου, πριν τον αγγίξεις, οφείλεις πρώτα να του μιλήσεις και μετά να τον ρωτήσεις. Ναι, αυτό το τατουάζ είναι πραγματικό και το πρόσωπο που το έχει, δεν ψάχνει ένα άγνωστο χέρι πάνω του.
Συγκατάθεση. Πάνω απ’ όλα συγκατάθεση.
Πηγή: huffingtonpost.com