Πρόσφατα ανακάλυψα μια συνομιλία του άντρα μου στο Facebook με μια γυναίκα, την οποία δεν ήξερα. Κατεβατά ολόκληρα κάθε μέρα εδώ και 18 μήνες και σε εμένα ποτέ δεν είχε αναφέρει το παραμικρό. Σοκαρίστηκα, αλλά του είχα απόλυτη εμπιστοσύνη για να πάει το μυαλό μου στο κακό.
Μετά από καιρό, που το συζήτησα με μια πολύ καλή μου φίλη, μου άνοιξε τα μάτια και μου είπε: «Καλά. Πόσο κορόιδο παίζει να ‘σαι; Τί άλλο μένει να δεις για να πειστείς; Να το κάνουν μπροστά στα μάτια σου;». Προφανώς και τα λόγια της ήταν το σοκ, που χρειαζόμουν, για να συνέλθω, γι’ αυτό και τον αντιμετώπισα στα ίσια. Αρνήθηκε τα πάντα, αλλά δεν μου εξήγησε τί είδους σχέση είχαν, γιατί έλεγε πως δεν θα καταλάβω.
Αν δεν είχε κάτι να κρύψει, γιατί τέτοια μυστικοπάθεια; Γιατί να μη μου πει τίποτα; Μπορώ εγώ μετά να του δείξω εμπιστοσύνη και να του πω κάτι που ίσως να με απασχολεί;
Τελικά ήρθα σε επαφή με αυτή τη γυναίκα και με διαβεβαίωσε ότι τίποτα το πονηρό δεν υπάρχει ανάμεσά τους. Ήταν πολύ ευτυχισμένη με τον άντρα της και με το δικό μου άντρα ήταν μόνο φίλοι. Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί ο άντρας μου, μου το έκρυψε.
Αντί ο δικός μου να μου ζητήσει συγνώμη και να με βάλει κάτω να μου εξηγήσει τα πάντα, θύμωσε και από πάνω και μου ζητούσε τα ρέστα, που μπήκα στη μέση και διακινδύνευσα να καταστρέψω τη φιλία του μαζί της. Και έχει και χειρότερο. Δεν ξέρω πώς τα παρουσίασε στους φίλους του, αλλά τώρα όλοι μαζί με κατηγορούν ότι εγώ φταίω και ότι εκείνος δεν κάνει τίποτα το κακό. Τώρα σιγουρεύτηκα. Πόσο πιο μπαμ να κάνει;
Λένα