Μέρες κρίσης, μέρες ανατροπών. Άντρες άνεργοι, γυναίκες εργαζόμενες. Οι εποχές άλλαξαν, η δυναμική του χρήματος πέρασε σε άλλα χέρια. Ποιος είναι πλέον ο αρχηγός; Ποιός είναι ο ισχυρός; Πώς αισθάνεται ο άντρας; Πως αισθάνεται η γυναίκα; Οι ισορροπίες διαταράσσονται. Νεύρα, γκρίνια, μαρασμός… αναμενόμενα.
Ο Παύλος έχασε πρόσφατα τη δουλειά του. Ευτυχώς που η Γεωργία είχε ακόμα τη δική της κι έτσι έμπαινε ένα εισόδημα στο σπίτι. «Μη στεναχωριέσαι Παύλο μου, όλα θα πάνε καλά…», πόσες φορές είπε αυτή τη φράση η Γεωργία στον Παύλο. Προσπαθούσε να του δώσει κουράγιο, να τον εμψυχώσει. Τον έβλεπε που μαράζωνε, ξαπλωμένος συνεχώς σ’έναν καναπέ. Δεν μιλούσε, δεν ενδιαφερόταν για τίποτα. Η κατάθλιψη ήταν προ των πυλών.
Όλα είχαν πέσει πάνω της. Έπρεπε να είναι δυνατή για την οικογένειά της, για τον Παύλο. Υπήρχαν μέρες που νόμιζε πως θα καταρρεύσει. Όμως δεν είχε επιλογή. Ήταν ο άντρας και η γυναίκα μαζί. Πόσες φορές πέρασε από το μυαλό της να τα παρατήσει όλα και να φύγει μακριά! Πόσες φορές κλείστηκε στην κρεβατοκάμαρα για να κλάψει κρυφά! Γρήγορα όμως σκούπιζε τα μάτια της και προχωρούσε παρακάτω, διώχνοντας την απελπισία της.
Δεν μιλούσε σε κανέναν. Όλα τα κρατούσε μέσα της γιατί δεν ήθελε να τους στεναχωρήσει. Κανείς δεν είχε καταλάβει τίποτα. Το πιο δύσκολο ήταν όταν μιλούσε με τη μητέρα της. Τότε έπρεπε να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια ώστε να μην υποψιαστεί τίποτα. Πόσο την πονούσε αυτό! Ήθελε να της μιλήσει, αλλά πώς; Θα την στεναχωρούσε, κι αυτό δεν το ήθελε με τίποτα. Πολλές φορές, αναπολούσε την ξέγνοιαστη παιδική της ηλικία.
Στη δουλειά πάλι, δεν ήθελε να καταλάβουν την άσχημη κατάσταση που περνούσε… δεν της άρεσε βλέπεις να την λυπούνται. Έτσι προσπαθούσε να δείχνει ευδιάθετη, όσο μπορούσε βέβαια, γιατί μέσα της μαράζωνε. Παντού έπρεπε να υποκρίνεται.
Υπήρχαν μέρες που γέμιζε με ελπίδα, ένιωθε πως θα γινόταν κάτι και τα πράγματα θα άλλαζαν, υπήρχαν όμως και μαύρες μέρες που η απαισιοδοξία την κυρίευε και πίστευε πως τίποτα δεν μπορούσε να αλλάξει. Διχασμένη μέσα της, δεν ήξερε τι να πιστέψει, υπήρχε άραγε ελπίδα στο μέλλον ή ήταν καταδικασμένη σ’αυτή τη ζωή;
Ώσπου μια μέρα ο Παύλος «ξύπνησε»….
Από Σοφία Β.
Πηγή: gynaikaeimai.com