Το έπαθα πρώτη φορά στη ζωή μου καθώς γύρναγα από το πανεπιστήμιο ένα μεσημέρι. Ήμουν 19 χρονών, μόλις στο δεύτερο έτος και πάνω που είχα αρχίσει να επισκέπτομαι μία καλή ψυχολόγο για να με βοηθήσει με κάποια προβλήματα που είχα (κατάθλιψη και άγχος). Από το πουθενά και χωρίς να έχει προηγηθεί κάτι η καρδιά μου άρχισε να χτυπά δυνατά και ακανόνιστα και μου κόπηκε η αναπνοή. Άρχισα να ιδρώνω επικίνδυνα και έτρεξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα μέχρι το σπίτι μου. Νόμιζα πως ήρθε το τέλος μου.
Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πάρω τηλέφωνο την ψυχολόγο μου. Δεν χρειάστηκε να της πω σχεδόν τίποτα. Κατάλαβε αμέσως τι μου συμβαίνει. Είχα πάθει κρίση πανικού.
Με τα χρόνια έμαθα ότι το παθαίνουν πολλοί άνθρωποι καθημερινά. Πολλές φίλες μου βιάστηκαν να κάνουν διάγνωση και να πουν ότι έπαθα κρίση άγχους και όχι κρίση πανικού. Γνώριζα τους δύο όρους, αλλά όχι τη διαφορά τους. Ψάχνοντας έμαθα ότι είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, η διαφορά ωστόσο είναι δυσδιάκριτη. Πολλοί άνθρωποι μιλούν για κρίση πανικού χωρίς στην ουσία να βιώνουν κρίση πανικού, αλλά έντονο άγχος.
Οι κρίσεις πανικού είναι μια επιστημονικά τεκμηριωμένη διαταραχή, ενώ οι κρίσεις άγχους δεν συμπεριλαμβάνονται στην επίσημη λίστα. Η κρίση πανικού είναι ένα πολύ αιφνίδιο επεισόδιο που προκαλεί έντονο φόβο, έρχεται συνήθως απροσδόκητα και κορυφώνεται μέσα σε 10 λεπτά .
Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα μιας κρίσης πανικού είναι: αυξημένοι παλμοί, ταχυκαρδία, ιδρώτας, τρέμουλο, δυσκολία στην αναπνοή, αίσθηση πνιγμού, πόνος στο στήθος ή δυσφορία, ναυτία ή κοιλιακή δυσφορία, αίσθημα ζάλης, αστάθεια, λιποθυμία, απότομες εναλλαγές στη θερμοκρασία, παραισθήσεις, μούδιασμα, αποπροσανατολισμός, φόβος απώλειας ελέγχου, φόβος θανάτου κ.α.
Τι προκαλεί μία κρίση πανικού;
Μία κρίση πανικού πυροδοτείται από συγκεκριμένη αιτία ή χωρίς κανένα λόγο. Αν όμως παθαίνεις συχνά και απροσδόκητα κρίσεις πανικού, νιώθεις έντονο το φόβο μήπως πάθεις μία κρίση ή αποφεύγεις καταστάσεις που μπορεί να σου προκαλέσουν μία κρίση, ενδεχομένως να πρέπει να επισκεφτείς άμεσα ένα καλό ψυχολόγο μιας και εκεί μιλάμε όχι για μία απλή κρίση, αλλά για κάτι σοβαρότερο.
Δεν μπορούμε να πούμε ότι κάποιος είναι πιο επιρρεπής σε μία κρίση πανικού από κάποιον άλλον. Μπορεί να συμβεί στον οποιοδήποτε, αλλά οι παρακάτω παράγοντες ίσως να ευνοούν λίγο παραπάνω:
- Φύλο
Οι γυναίκες έχουν διπλάσιες πιθανότητες από τους άντρες σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε το 2016 και αυτό οφείλεται κυρίως στη διαφορετική χημική σύσταση του εγκεφάλου, στις ορμόνες, καθώς και στον τρόπο με τον οποίο οι γυναίκες διαχειρίζονται το στρες σε σύγκριση με τους άντρες.
- Γονίδια
Τα γονίδια παίζουν και αυτά το ρόλο τους και μάλιστα είναι σημαντικός. Το γονίδιο NTRK3 είναι συνήθως υπεύθυνο για τις κρίσεις πανικού καθώς ενισχύει το αίσθημα του φόβου και την αντίδρασή μας σε αυτόν.
- Άλλα ψυχολογικά προβλήματα
Αν πάσχεις για παράδειγμα από κατάθλιψη, είσαι πιο επιρρεπής στις κρίσεις πανικού. Άλλες παθήσεις, όπως η αγοραφοβία ή η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή έχουν επίσης αποδειχθεί ότι μας κάνουν πιο επιρρεπείς σε κρίσεις πανικού.
- Περιβαλλοντικοί παράγοντες
Αν μεγάλωσες με ένα γονέα ή ένα μέλος της οικογένειας με παρόμοιο πρόβλημα είναι πιο πιθανό να συμβεί και σε σένα. Η συχνή επαφή με ένα τέτοιο άτομο μπορεί να επηρεάσει την ιδιοσυγκρασία σου.
Άλλοι παράγοντες, όπως μια απόλυση ή ένας θάνατος μπορούν επίσης να σε κάνουν επιρρεπή σε μία κρίση πανικού.
Πώς αντιμετωπίζουμε τις κρίσεις πανικού;
Το ότι το έπαθες μια φορά, δεν σημαίνει ότι θα το παθαίνεις μια ζωή ή θα ζήσεις για πάντα με αυτό. Μπορεί να σε τρομάζει, μπορεί να σε αποθαρρύνει, αλλά υπάρχει τρόπος να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Ένας γιατρός είναι η πιο υγιής λύση. Θα κάνει μία σωστή διάγνωση, θα εκτιμήσει την κατάστασή σου και αναλόγως θα σου γράψει φάρμακα κατά του άγχους.
Στόχος είναι να αναγνωρίσεις το πρόβλημα σου. Όταν παραδεχτείς τι σου συμβαίνει και αποφασίσεις να πας στο γιατρό, είναι σαν να έχεις κάνει τη μισή δουλειά. Ούτε να ντρέπεσαι πρέπει, ούτε να φοβάσαι να το πεις. Να θυμάσαι πάντα να διατηρείς τον έλεγχο και την ψυχραιμία σου.
Πηγή: womenshealthmag.com