Από τον Kenneth R. Harney
Οι συνέπειες του φυλετικού και οικογενειακού στάτους στα στεγαστικά δάνεια, δεν έχουν τραβήξει μέχρι σήμερα τη προσοχή των ερευνητών ωστόσο δύο νέες αναφορές στο χώρο της αγοραπωλησίας ακινήτων. εξετάζει τον εξέχον ρόλο που παίζουν οι ανύπαντρες γυναίκες αλλά και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν στη λήψη ενός στεγαστικού δανείου.
- Οι ανύπαντρες γυναίκες είναι στατιστικά πιο συνεπείς στην αποπληρωμή του δανείου τους συγκριτικά με τους ανύπαντρους άντρες, ωστόσο βαρύνονται με μεγαλύτερο επιτόκιο ενώ πολύ συχνά, τους απορρίπτουν τη λήψη του δανείου. Παρ’ όλο που οι ανύπαντρες γυναίκες έχουν συνήθως χαμηλότερο εισόδημα από τους ανύπαντρους άντρες, σύμφωνα με μελετητές του Housing Finance Policy Center του Urban Institute, πληρώνουν τις δόσεις εμπρόθεσμα και με το παραπάνω.
- Οι ανύπαντρες γυναίκες είναι σήμερα οι δεύτεροι κατά σειρά, μεγαλύτεροι αγοραστές ακινήτων. Οι ανύπαντρες γυναίκες που αγοράζουν σπίτι καταλαμβάνουν περίπου το 15-20%, σε αντίθεση με το 9% των ανύπαντρων αντρών που έχει αγοράσει σπίτι τα τελευταία 4 χρόνια.
Από την άλλη, οι παντρεμένοι αγοραστές ακινήτων, καλύπτουν τα 4/5 της αγοράς αλλά το ποσοστό αυτό ολοένα και μειώνεται. Το 1985 τα παντρεμένα ζευγάρια καταλάμβαναν το 81% των αγορών ακινήτων, ποσοστό που το τελευταίο χρόνο έχει πέσει στο 67%.
Η μελέτη του The Urban Institute με επικεφαλή τη Laurie Goodman, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ανύπαντρες γυναίκες πληρώνουν με μεγαλύτερη συνέπεια το στεγαστικό τους δάνειο παρ’ όλο που εμφανίζουν πιο αδύναμη πιστοληπτική ικανότητα με αποτέλεσμα ή να τις απορρίπτουν εξαρχής ως δανειολήπτες ή να τις εγκρίνουν με εξαιρετικά υψηλό επιτόκιο. Παρ’ όλα αυτά, δεν επιβραβεύονται από τις τράπεζες για τη συνέπειά τους, δεδομένου ότι το 1/3 των ανύπαντρων γυναικών είναι δανειολήπτες τουλάχιστον ενός στεγαστικού δανείου.
Εστιάζοντας τα έτη 2004-2007, 2008-2010 και 2011-2014, οι μελετητές βρήκαν ότι οι ανύπαντρες γυναίκες, είχαν χαμηλότερο εισόδημα από τους ανύπαντρους άντρες κι όμως και τις τρείς παραπάνω περιόδους ήταν εκείνες που έπαιρναν τα περισσότερα στεγαστικά δάνεια και πλήρωναν τις δόσεις, στην ώρα τους.
Ο Joe Petrowsky, σύμβουλος ακινήτων αναφέρει ότι το 26% της δουλειάς του πραγματοποιείται από ανύπαντρες γυναίκες, ποσοστό που σύντομα θα φτάσει το 30%. Ο ίδιος πιστεύει ότι οι ανύπαντρες γυναίκες αντιπροσωπεύουν μια σταθερή αξία διότι έχουν καλύτερη ικανότητα αποταμίευσης και προγραμματισμού της ζωής τους, από πολλούς ανύπαντρους άντρες.
Επιπλέον, πολλοί μεσίτες ακινήτων ισχυρίζονται ότι οι ανύπαντρες γυναίκες δένονται συναισθηματικά με τα ακίνητα που αγοράζουν, περισσότερο απ’ ότι οι ανύπαντροι άντρες. Η Leslie White, μεσίτρια σε γραφείο στην Ουάσιγκτον αναφέρει ότι η αγορά ενός ακινήτου ειδικά για μια μόνη γυναίκα, σημαίνει σταθερότητα, κάτι εξαιρετικά σημαντικό για έναν άνθρωπο χωρίς οικογένεια και παιδιά που θέλει να πατάει γερά στα πόδια του μόνος του. Από τις 25 πωλήσεις ακινήτων που πραγματοποίησε η Leslie White αναφέρει ότι το 20% των αγοραστών αποτελούνταν από ανύπαντρες γυναίκες και 0% από ανύπαντρους άντρες. Σύμφωνα με την εμπειρία της, η Leslie White λέει ότι «οι ανύπαντροι άντρες ενδιαφέρονται να αγοράσουν σπίτι κυρίως όταν θεωρούν πως θα έχουν οικονομικό όφελος από αυτό, σε αντίθεση με τις ανύπαντρες γυναίκες που μες από την αγορά ακινήτου, αναζητούν κυρίως τη σταθερότητα».
Από τα παραπάνω, προκύπτει η έντονη ανάγκη των ανύπαντρων γυναικών να φτιάξουν τη δική τους φωλιά και να γίνουν ισότιμο μέλος μιας κοινωνίας που τις αδικεί, πολλές εκφάνσεις της ζωής!
Πηγή: https://www.washingtonpost.com/