Κάθε χρόνο το ίδιο δίλημμα: Να κρατήσω το παλιό, ψεύτικο δεντράκι που στολίζω από την εποχή του παππού μου ή να αγοράσω ένα αληθινό, φυσικό, το λεγόμενο «φρέσκο»; Μπαααα. Η οικολογική μου συνείδηση δεν επιτρέπει να κάνω τέτοιο κακό στο περιβάλλον. Να κόψω ολόκληρο δέντρο, για να λέω, ότι στολίζω αληθινό και να πουλάω μούρη, ωσάν νεόπλουτη; Όχι, δεν γίνονται αυτά. Βλάπτουμε το περιβάλλον προς όφελός μας χωρίς να σκεφτόμαστε τις συνέπειες, που θα μας γυρίσουν μπούμερανγκ…
Φέτος, έκατσα και το έψαξα λίγο παραπάνω. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή ήθελα να ερευνήσω, αλλά πάντα το αμελούσα. Είχα κάποιες απορίες και θέματα συνείδησης, που έπρεπε να αντιμετωπίσω. Και ομολογώ, πως οι επιστήμονες και οι στατιστικές, που διάβασα με έκαναν να δω τα πράγματα αλλιώς, με έναν τρόπο τελείως διαφορετικό. Λαϊκιστί, φωτίστηκα.
Πρώτον, έμαθα, πως τα φυσικά έλατα δεν προέρχονται από άγρια δάση στα βουνά, απ’ αυτά, που κοιτάμε πηγαίνοντας π.χ. σε κάποιο χιονοδρομικό και θαυμάζουμε εκστασιασμένοι για την απλόχερη ομορφιά της φύσης, αλλά από ιδιωτικά, ελληνικά ελατοδάση χιλιάδων στρεμμάτων (κυρίως της Χαλκιδικής), που καλλιεργούνται, με σκοπό να κοπούν τα Χριστούγεννα. Προορίζονται δηλαδή για ελεγχόμενη κοπή. Ευδοκιμούν σε ορεινά εδάφη, που δεν μπορεί να ευδοκιμήσει ούτε ρίγανη. Σε απλά ελληνικά, χάρις σε αυτό το πανέμορφο έθιμο χιλιάδες, ορεινά στρέμματα έγιναν εκμεταλλεύσιμα και μετατράπηκαν σε πυκνά ελατοδάση, που δεν θα υπήρχαν υπό άλλες συνθήκες.
Ενημερωτικά, για κάθε έλατο, που κόβεται, φυτεύονται άλλα 2-3 στη θέση του. Έτσι συντηρείται η ανάπτυξη και δημιουργία δασών. Δεν κόβουμε ένα δέντρο με προορισμό το χριστουγεννιάτικο στόλισμα, για να χαρούν τα παιδάκια και μετά τέλος, γεια σας. Η αναδάσωση είναι ετήσιο μοτίβο. Βοηθάται έτσι η τοπική οικονομία, μιας και καλλιεργούνται εγχώρια, άρα γλιτώνουμε το κόστος μεταφοράς. Επίσης, απορροφούν μεγάλη ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα και είναι βιοδιασπώμενα, άρα ανακυκλώνονται εύκολα.
Δεν ξεχνάμε σε περίπτωση, που αποφασίσουμε να αγοράσουμε φυσικό έλατο, να ελέγχουμε, ότι έχει τη μολυβοσφραγίδα του δασαρχείου, που αποδεικνύει, ότι το δέντρο έχει παραχθεί από νόμιμη φυτεία. Αν διαπιστώσεις οποιαδήποτε παρανομία, οφείλεις να απευθυνθείς στην αρμόδια Δασική Υπηρεσία.
Από την άλλη μεριά, έχουμε τα ψεύτικα έλατα. Είναι από πλαστικό υλικό (PVC), που επιβαρύνει το περιβάλλον και την υγεία μας. Άλλο η μυρωδιά του φυσικού ελάτου και άλλο η πλαστικούρα. Σε αντίθεση με τα φυσικά, δεν είναι βιοδιασπώμενα, άρα χρειάζονται κάποιοι αιώνες μέχρι να αποσυντεθούν. Τα υλικά τους είναι άκρως τοξικά και μη ανακυκλώσιμα. Επίσης κατασκευάζονται στο εξωτερικό, άρα πληρώνεις και κόστος μεταφοράς. Εκτός αυτού, εκλύεται από την παραγωγή και τη μεταφορά τους μεγάλη ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα, το οποίο ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την εμφάνιση του φαινόμενου του θερμοκηπίου. Το μόνο θετικό, που μπορεί να επισημάνει κανείς είναι το κόστος. Ένα καλό, ψηλό και φουντωτό ψεύτικο έλατο κοστίζει γύρω στα 100 ευρώ, αλλά πληρώνεις άπαξ, ενώ με το φυσικό σου φεύγουν κάθε χρόνο 20-30 στην καλύτερη των περιπτώσεων (όσο πιο νωρίς το αγοράσεις, τόσο πιο ακριβό είναι).