Να παρουμε τα πραγματα απο την αρχη.
Συζουσα με τον συντροφο μου εναμιση χρονο περιπου στο δικο μου σπιτι , εχοντας στην φροντιδα μου την κατακοιτη μητερα μου απο εγκεφαλικο εδω και 4 χρονια…δυσκολα και ψυχοφθορα χρονια…ηταν και ενας λογος η αποφαση μου να συζησω …αφου δεν ειχα την ελευθερια που επιτρεπεται για εργασια, για εξοδο , για γνωριμιες. Τον συντροφο μου, τον γνωρισα απο το facebook…μειναμε μαζι πολυ γρηγορα σχετικα , τα πηγαιναμε καλα και με τον καιρο καλυτερα…και πηραμε την αποφαση για γαμο…σημαντικο ρολο σε μενα για γαμο επαιξε επισης η υγεια της μητερας μου (να προλαβει να με δει νυφουλα).
Με τις ετοιμασιες του γαμου , την επιδιορθωση του σπιτιου, το τρεξιμο γενικα δεν καταλαβα…δεν καταλαβα οτι κατι δεν πηγαινε καλα ή μαλλον οτι αυτο που δεν πηγαινε καλα στην σχεση θα επαιζε τοσο σημαντικο ρολο στην διαλυση της….τριτοι,,,και λεγοντας τριτους εννοω γονεις , αδεφια κτλ…Μεσα σε ολα …παντα σε ολα…και απο την πλευρα μου( 2 αδερφες που δεν ειχαμε τις τελειες σχεσεις ειδικα μετα τον θανατο του πατερα μου) και τα πεθερικα μου απο την αλλη μαζι με την κουνιαδα μου…πολλες γνωμες , πολλες αποψεις , πολυ μπερδεμα…ειδικα οταν το οικονομικο ειναι ενα μείζον ζητημα που ηταν και σε ελλειψη…καταλαβαινετε…πολυ ενταση γενικα…
Αλλα κανονίζαμε με τον συντροφο αλλα σχεδιαζαν τα πεθερικα μου εν αγνοια μου. Που θα γινει ο γαμος, αν θα κανουμε και που το γαμηλιο τραπεζι, ποσσους καλεσμενους θα εχουμε ….πραγμα που εμενα με εφερε σε νευρικο κλονισμο….οι μερες προχωρουσαν,τα χρηματα για τον γαμο τελειωναν και δεν ήμασταν ετοιμοι, γιατί; Αφού ειμαι πολυ καλη στον προγραμματισμο…χρονια κραταω σπιτι μονη μου …με τους λογαριασμους μου εξοφλημενους, ολα ρολοι…τι δεν πηγε καλα; Τι δεν εκανα σωστα; Άγχος, νεύρα, απογοητευση, κουραση σωματικη και ψυχολογικη….κι εκει εγινε το κακο…
Ο συντροφος μου το τελευταιο διαστημα έκανε τις ιδιες κινησεις….σακο και στους γονεις , σακο και στους γονεις…γιατι; Έχεις εκρεμοτητες σιγουρα εκει ειναι το σπιτι το πατρικο αλλα γιατι να παιρνει ρουχα και να μενει; Και το δικο μας σπιτι; Οι δικες μας εκκρεμότητες του γαμου; Εγω ολομοναχη, ώσπου έγινε το μπαμ, μια φασαρια μαζι του που κατεληξε στο να τον διωξω απο το σπιτι….κατι που ειχε γινει και στο παρελθον. Αυτή η λαθος κινηση μου , μου κοστισε τον γαμο μου.
Συνειδητοποιώντας τι εχει συμβει εφαγα τον τοπο να βρω τον συντροφο μου…δεν σηκωνε τηλεφωνα, ειχε θυμωσει και ηταν λογικο,,,αλλα ως ενα σημειο,,,10 μερες εξαφανισμενος,,,ουτε φωνη ουτε ακροαση…οπως επισης και οι γονεις του …δεν ενδιαφερθηκε κανενας τους να μαθει , να ρωτησει τι εγινε βρε παιδια εδω παντρευεστε σε 2 βδομαδες. Τιποτε και κανεις….εκει καταλαβα οτι προφανως δεν με ηθελαν για νυφη τους…οταν ανακατευοντουσαν στην σχεση σπαγανε τα τηλεφωνα …και τωρα σιωπη…και ο συντροφος …δειλια…δεν πηρε καθολου το μεριδιο ευθυνης που του αναλογει…αλλα γιατι να το κανει…ηδη ειχε παρει τις αποφασεις του οπως φανηκε.
Γαμο ειχαμε αλλα τις αδειες γαμου δεν πηγαμε ποτε να τις βγαλουμε…παντα κατι τον σταματουσε απο θεμα δουλειας…ψεματα, ψεματα ψεματα…γαμος χωρις αδεια δεν γινεται…τι το παιδευω το θεμα….
Γαμος με τριτους στις αποφασεις μας δεν γινεται αν δεν συμμετεχει ενεργα και ο συντροφος…μονο εγω να τρεχω για ολα, να παλευω για ολα….εγω για την σχεση, εγω για την μαμα μου, εγω για το σπιτι και τους λογαριασμους εγω εγω εγω…φτανει, κουραστηκα. Θελω να παρεις κι εσυ λιγο βαρος απο τις πλατες μου, στο ονομα της αγαπης που ελεγες πως ενιωθες, στην κοινη μας αποφαση για γαμο, στην κοινη μας αποφαση να μεινουμε μαζι και να συνεχισουμε να μενουμε και μετα τον γαμο,,,γιατι και αυτο αλλαξε.
Ήθελε να μενει στους δικους του…που ακουστηκε παντρεμενος ανθρωπος να μενει στην μαμα και τον μπαμπα…δεν γινονται αυτα……
Θυμωσα , φωναξα , εβρισα, του πεταξα το νυφικο στα μουτρα…με εκανε να κλαιω 2 βδομαδες πριν τον γαμο μου,,αυτο που περιμενα τοσσα χρονια ,να κανω την δικη οικογενεια, κατεληξε σε νευρα φωνες, πικρα. Ο γαμος ειναι χαρα και μονο χαρα δεν ενιωθα,,,ετσι τα βροντηξα ολα , ακυρωσα τα παντα και φανηκε οτι εγω τον εδιωξα , εγω χαλασα την σχεση και τον γαμο. Δεν ειναι αληθεια, με αναγκασε η συμπεριφορα του για ολα αυτα….διστασε να πει οτι το μετανιωσε , οτι δεν θελει να παντρευτει και να παρει ευθυνες, δεν ηθελε εμενα στην τελικη…και μετα απο 20 μερες ηρθε και το μήνυμα…ναι δεν ειχε τα κοτσια να μου το πει καταμουτρα.
Εγώ τελικά βρηκα αυτο που θελω και δεν αργησα και πολυ…τα λογια του..τα λογια του πιο ανοητου και ανευθυνου ανθρωπου που υπαρχει…κακο πραγμα να παιζεις με τα αισθηματα και τα ονειρα καποιου που μονο αγαπη ειχε να σου δωσει,,,οχι παντα σωστα με τον καλυτερο τροπο αλλα παντα αληθινα. Δεν το μετανιωσα, όχι δεν μετάνιωσα που καταστράφηκαν ολα γιατί ήταν ένα ψέμα, κατι που σιχαινομαι αφανταστα στην ζωη μου. Τώρα είμαι μόνη μου, με πολλά ανοίγματα οικονομικά, χωρίς βοήθεια αλλά ήρεμη…
Μαριάννα
Θέλεις να μοιραστείς ανώνυμα τη δική σου ιστορία;
Τη περιμένουμε στο info@singlewoman.gr