Είμαι απίστευτα θυμωμένη με τη γυναίκα του αδερφού μου, η οποία θεωρώ ευθύνεται αποκλειστικά για την αναπηρία του ανιψιού μου. Στην πρώτη της γέννα αναγκάστηκε να κάνει επείγουσα καισαρική, αλλά επέλεξε να γεννήσει φυσιολογικά το δεύτερο παιδί, παρά τις υποδείξεις των γιατρών, οι οποίοι της έλεγαν, ότι κάτι τέτοιο δεν ενδείκνυται. «Μετά από μία τόσο δύσκολη και επικίνδυνη πρώτη γέννα, μην το ρισκάρεις. Ο κίνδυνος είναι μεγάλος για σένα και το παιδί», της είπαν.
Εκείνη, όμως, δεν άκουσε κανέναν και αποφάσισε να γεννήσει όχι μόνο φυσιολογικά, αλλά και στο σπίτι. Η γέννα δεν πήγε καθόλου καλά, υπήρχαν πολλές επιπλοκές και το μωρό δεν πήρε οξυγόνο τη στιγμή, που έπρεπε. Ξέρω, ότι ο αδερφός μου είναι χαμηλών τόνων και ότι η νύφη μου τον κάνει ό, τι θέλει , αλλά όχι σε σημείο να την αφήσει να βλάψει το παιδί.
Όλο αυτό προκάλεσε πολλές αναταραχές στην οικογένεια. Ο αδερφός μου νιώθει ότι δεν έχει υποστήριξη από πουθενά και τόλμησε μάλιστα να με απομακρύνει από την οικογένειά του λόγω των συχνών καυγάδων μου, με τη γυναίκα του. Έχω στενοχωρηθεί πάρα πολύ. Νιώθω ότι ο ανιψιός μου είναι θύμα της αμέλειας των γονιών του και αυτό με κάνει να θυμώνω πιο πολύ.
Σκέφτομαι να κάνω μήνυση στη γυναίκα του αδερφού μου γιατί ο αδερφός μου, είναι χαϊβάνι. Θα έχω άδικο;
Έλσα
Θέλεις να μοιραστείς ανώνυμα τη δική σου ιστορία;
Τη περιμένουμε στο info@singlewoman.gr