‘Μετά από έξι μήνες χωριστά ο ένας από τον άλλον, είχαμε καταλάβει και οι δύο πόσο ευτυχισμένοι νιώθαμε με την απόφαση μας και το ρίσκο που πήραμε» μας εκμυστηρεύτηκε η δημοσιογράφος.
Παρακάτω, η Tracey , μας αφηγείται την όμορφη εξέλιξη των γεγονότων που ακολούθησαν μετά το διαζύγιο της, στη ζωή της.
»Ο πρώην σύζυγος κι εγώ, δώσαμε τέλος στον γάμο μας εξαιτίας μιας μπύρας, μία αφορμή την οποία αποφεύγαμε για καιρό και υπήρξαμε ανακουφισμένοι-αν και φοβισμένοι- όταν την αντιμετωπίσαμε.
Ήμουν 37 και μέναμε στη πρωτεύουσα. Δεν είχαμε αποκτήσει παιδιά-κάτι το οποίο δεν ήμουν σίγουρη αν ήθελα ποτέ-αλλά όταν παίρνεις διαζύγιο στα 37 είναι δύσκολο να μην αναλογιστείς ότι αυτή η πόρτα κλείνει.
Ύστερα από 12 χρόνια ενός όμορφου γάμου, άρχισαν να συμβαίνουν κωμικοτραγικά σκηνικά και σκέφτηκα πως ίσως υπήρξα αρκετά εγωίστρια στο να μην είμαι καλή σύντροφος.
Ήμουν ελεύθερη για πρώτη φορά στη ζωή μου, απέκτησα επιλογές που μου φάνηκαν απεριόριστες, μπορούσα να πάω οπουδήποτε και να κάνω το οτιδήποτε. Αλλά το καλύτερο ήταν που μπορούσα να κάτσω στο μπαλκόνι μόνη μου απολαμβάνοντας το κρασί μου και καπνίζοντας τα αγαπημένα μου τσιγάρα.
Ένας φίλος μου-για την ακρίβεια η πρώτη μου σχέση- κατοικούσε στη Λευκάδα εκείνο τον καιρό και μου πρόσφερε το διαμέρισμα του για όσο θα ταξίδευε εκείνο το καλοκαίρι. Μου έστειλε τα κλειδιά του, και ξαφνικά από το πουθενά, βρέθηκα στο εξοχικό του σε ένα νησί.
Έκανα ότι καλύτερο μπορούσα στο να είμαι περιπετειώδης και ανοιχτή- αλλά λίγες μέρες αργότερα συνειδητοποίησα πως καθόμουν στο μπαλκόνι του φίλου μου πίνοντας κρασί και καπνίζοντας τσιγάρα.
Η μοναδική μου επιθυμία σε αυτό το ταξίδι ήταν να γυρίσω σπίτι. Συνειδητοποίησα πως ο χωρισμός δεν αποτελούσε την αρχή μιας αποτυχημένης ζωής αλλά την έναρξη για την διεκδίκηση καινούργιων εμπειριών.
Γύρισα πίσω στη πρωτεύουσα, στη πόλη, και την πρώτη μέρα επιστροφής στη δουλειά, με απέλυσαν. Πέρασα την μέρα στο κρεβάτι κοιτώντας το ταβάνι, να αναρωτιέμαι αν θα περνούσα το υπόλοιπο της ζωής μου, μόνη με τις γάτες μου.
Το να είσαι δημοσιογράφος στη πρωτεύουσα όπου ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, σημαίνει πως οι επαγγελματικές σου προοπτικές είναι αρκετά περιορισμένες. Ένας φίλος-ο Μάριος-μου πρότεινε να έρθω σε επαφή με κάποιους συναδέλφους στην Νέα Υόρκη και στο τέλος της εβδομάδας απέκτησα εργασία ως συνεργαζόμενη ελεύθερη επαγγελματίας. Επίσης είχα αρκετή υποστήριξη από φίλους και παλιότερους συναδέλφους οπότε ήμουν αρκετά ικανή και προορισμένη, να τα καταφέρω.
Ο Μάριος και εγώ καταλήξαμε να βγαίνουμε , να περπατάμε, να μαγειρεύουμε. Βλέπαμε μαζί την αγαπημένη μας σειρά και ήταν υπέροχο που ανακαλύπταμε ο ένας τον άλλον.
Ήμασταν ζευγάρι.Ήταν όμορφο να έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο στον οποίο να μπορείς να στηρίζεσαι, να μοιράζεσαι, να νιώθεις μέλος μιας ομάδας.Έξι μήνες αργότερα έμεινα έγκυος. Όταν ο γιος μας έγινε 8 μηνών, έμεινα ξανά έγκυος, και όταν η κόρη μας έγινε 8 μηνών, περιμέναμε ήδη το τρίτο μας παιδί.
Πήρα διαζύγιο στα 37, και μέχρι τα 40 είχα ξαναπαντρευτεί, είχα ξεκινήσει μια καινούργια καριέρα και απέκτησα τρία πανέμορφα παιδιά. Επίσης το διαζύγιο, μου έδωσε την ευκαιρία να «αγαπήσω» ξανά τον πρώην μου. Είμαστε ακόμα πολύ καλοί φίλοι και του είμαι ευγνώμων γι’αυτό.
Προσωπικά πιστεύω πως το διαζύγιο, στην δική μου περίπτωση, με βοήθησε να ξανασταθώ στα πόδια μου και να »οδηγήσω» το μέλλον μου προς την σωστή κατεύθυνση.
Πηγή: http://www.huffingtonpost.com/
Θέλεις να μοιραστείς ανώνυμα, τη δική σου ιστορία;
Τη περιμένουμε στο info@singlewoman.gr