Είχαμε σχεδιάσει τα πάντα στην εντέλεια. Γνωριστήκαμε μέσω ενός κοινού φίλου και ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Πήραμε τη μεγάλη απόφαση, μετά από άπειρες συνομιλίες και skype για δύο εβδομάδες. Πετούσα στα σύννεφα. Δεν μπορούσα να συγκρατήσω τη χαρά μου. Ήταν ένας ονειρεμένος άντρας, κούκλος, ευγενικός, με άψογη συμπεριφορά και δουλευταράς.
Λίγο μετά τον αρραβώνα μας, οι συγκρίσεις άρχισαν να απειλούν την ευτυχία μας. Όλοι όσοι μας ήξεραν, συμπεριλαμβανομένων των γονιών και των φίλων μας, άρχισαν να εκφράζουν τις προσδοκίες τους για το γάμο μας. Έλεγαν ανοιχτά τη γνώμη τους ότι άξιζε να βρει μία ομορφότερη από μένα, η μητέρα του, μάλιστα, δήλωσε ότι δεν ήμουν τόσο ωραία όσο η πρώην του και ότι σίγουρα «μπορούσε και καλύτερα». Οι φωνές αυτές τρύπησαν σα βέλος την καρδιά μου και έβλαψαν ανεπανόρθωτα την αυτοεκτίμησή μου.
Μου φαινόταν πως αξιολογούσαν την εξωτερική μου εμφάνιση περισσότερο από το χαρακτήρα μου. Ξαφνικά, η εμφάνισή μου έγινε ο καθοριστικότερος παράγοντας του εαυτού μου, αντί του γεγονότος ότι στην ηλικία μου ήμουν πετυχημένη επαγγελματικά και, πιθανόν, με περισσότερες ικανότητες και προσόντα από τον αρραβωνιαστικό της.
Προσπάθησα να κατευνάσω τα αρνητικά σχόλια και, ένα βράδυ, δεν άντεξα και του εξομολογήθηκα πώς ένιωθα. Εκείνος με παρηγορούσε, λέγοντάς μου, να μη τους δίνω σημασία, να επικεντρωθώ σε αυτά που νιώθει εκείνος για μένα, και ότι ήμουν η θεά του. Αλλά εγώ, συνέχισα το ίδιο τροπάρι. Άφηνα την κρίση της κοινωνίας να μολύνει τη σχέση μας και, αυτό το πράγμα, κατέληξε να με καταβροχθίσει. Άρχισα να μαλώνω μαζί του συνέχεια, διώχνοντάς τον από κοντά μου, ζητώντας του να βρει μία ομορφότερη γυναίκα από μένα. Από δυνατή και ανεξάρτητη γυναίκα, είχα καταντήσει ανασφαλής γυναικούλα, που ντρεπόταν για την εμφάνισή της.
Ο αρραβωνιαστικός μου συνέχισε να αγνοεί αυτές τις υστερίες και έμεινε κοντά μου, αν και σταμάτησε να με στηρίζει ψυχολογικά. Ένιωθα τόσο διαλυμένη που ακύρωσα το γάμο. Τον τιμώρησα για ένα λάθος που δεν ήταν δικό του.
Αν και αγαπηθήκαμε πολύ, δεν πίστεψα αρκετά στη σχέση μας, ώστε να αγνοήσει τα κακόβουλα σχόλια. Μακάρι να είχα δείξει περισσότερο σθένος απέναντι του και στα συναισθήματα που έτρεφα για εκείνον. Σήμερα, μετανιώνω την καλύτερη σχέση που είχα ποτέ και είναι πολύ αργά για να κάνω κάτι.
Ελένη
Θέλεις να μοιραστείς ανώνυμα τη δική σου ιστορία;
Τη περιμένουμε στο info@singlewoman.gr