Απ’ όλα τα μέρη για να τραβήξεις τις γαμήλιες φωτογραφίες σου, το νοσοκομείο φαίνεται η χειρότερη δυνατή επιλογή. Αλλά για την 22χρονη Kierstynn Foster Rozema, ήταν ο ιδανικός χώρος, για να γιορτάσει μια μέρα που πίστευε ότι δεν θα ερχόταν ποτέ.
Στα 16 της, η Kierstynn διαγνώστηκε με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία και πέρασε τέσσερα χρόνια πολεμώντας τη νόσο στο Νοσοκομείο Παίδων Helen DeVos στο Μίσιγκαν. Με τη βοήθεια της ογκολογικής παιδιατρικής ομάδας, η Kierstynn βρήκε μια δεύτερη οικογένεια και το θάρρος να νικήσει τη λευχαιμία το 2013.
Το να φωτογραφηθεί την ημέρα του γάμου της έξω από αυτό το νοσοκομείο, ήταν ένας τρόπος να πει το δικό της ευχαριστώ σε αυτούς που της έσωσαν τη ζωή.
«Η μέρα του γάμου μου ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Η συγκίνηση ήταν μεγαλύτερη απ’ όση μπορούσα να αντέξω, βλέποντας τον ογκολόγο μου να είναι στο γάμο μου ως καλεσμένος», λέει. «Ήταν πραγματικά κάτι που δεν ήμουν σίγουρη ότι θα συνέβαινε ποτέ και ήταν εκπληκτικό που έγινε με την παρουσία της οικογένειας και των φίλων μας».
Δεν είναι υπέροχες φωτογραφίες;
Για την Kierstynn, η ιδέα του γάμου ή άλλων μελλοντικών πλάνων, αποτελούσε πρόκληση. Ενώ πολλοί έφηβοι της ηλικίας της ανησυχούσαν για τις εξετάσεις και με ποιούς θα πάνε στα κλαμπ, εκείνη αγωνιζόταν να κρατηθεί στη ζωή. Ήταν μία κατάσταση που, κατά καιρούς, την έριχνε σε κατάθλιψη. «Ειλικρινά ήταν πολύ δύσκολο. Ένιωθα σαν να μου έλειπε ένα κομμάτι του εαυτού μου. Στη θεραπεία, έχασα πολλά πράγματα που με έκαναν να αισθάνομαι γυναίκα, όπως τα μαλλιά και οι βλεφαρίδες μου. Και δεν ήμουν σε θέση να κάνω «κανονικά» πράγματα , όπως το να πάω σινεμά ή να βγω με τους φίλους μου».
Ακόμα και όταν η Kierstynn ξεπέρασε τον καρκίνο, ανησυχούσε για το αν θα βρει ποτέ κάποιον, ο οποίος θα μπορούσε να αγαπήσει μία πρώην ασθενή με καρκίνο.
«Δεν ήμουν σίγουρη αν υπήρχε κάποιος που θα ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει το μετατραυματικό στρες από τη θεραπεία ή την πιθανότητα του να υποτροπιάσω», λέει. «Από αυτά που μου έχει πει, ο σύζυγός μου ξέρει πάνω-κάτω τί να περιμένει από μένα. Η σκέψη του να επιστρέψει ο καρκίνος τον φοβίζει, όμως, υπόσχεται να με αγαπά και να στέκεται δίπλα μου ό,τι και αν γίνει».
Τι θαυμάσια απόδειξη της αγάπης, παρά τις δυσκολίες! Σε μια συνέντευξη με την Spectrum Health, ο σύζυγος της Kierstynn, Daniel, μοιράστηκε το πόσο πολύ αγαπάει τη γυναίκα του. «Είναι ένας από τους πιο ευγενικούς και στοργικούς ανθρώπους που γνώρισα ποτέ. Είναι η καλύτερη φίλη μου και μου αρέσει να περνάω χρόνο μαζί της! Πρέπει να είσαι πολύ δυνατό άτομο, για να επιβιώσεις από αυτό. Παρ’ όλα αυτά, με εκπλήσσει πόσο θετική είναι η στάση της».
Όταν σκέφτηκε να τραβήξει τις γαμήλιες φωτογραφίες της στο νοσοκομείο, η Kierstynn είχε ένα συγκεκριμένο σημείο στο μυαλό – μια πολύχρωμη τοιχογραφία, την οποία θαύμαζε κάθε φορά, που πήγαινε για ιατρικές εξετάσεις. Η φωτεινότητα και η ομορφιά της ζωγραφιάς του νοσοκομείου, έδινε στην Kierstynn ελπίδα, όταν όλα φαίνονταν να καταρρέουν. Επίσης, θυμάται το προσωπικό που περπατούσε καθημερινά μπροστά από αυτή την τοιχογραφία, και ήξερε ότι ήθελε να τους τιμήσει με αυτόν το μοναδικό τρόπο. «Ήταν τέλειο να μοιραστώ μια μέρα που δεν πίστευα ότι θα συνέβαινε ποτέ με τους ανθρώπους που έκαναν αυτή τη μέρα πραγματικότητα».
Τα μέλη του προσωπικού έκαναν κάτι περισσότερο από το να βοηθήσουν την Kierstynn να ξεπεράσει τον καρκίνο. Την αντιμετώπισαν σαν να είναι μέλος της οικογένειάς τους.
«Η πρώτη μου νοσοκόμα, η Amy, καθόταν στο κρεβάτι μου σχεδόν όλη τη νύχτα και μου μιλούσε, μου έβαφε τα μαλλιά και έλεγχε την κατάστασή μου κάθε πέντε λεπτά», λέει. «Ο Rich, ένας από τους techs νοσοκόμους, επινοούσε και ένα καινούριο ψευδώνυμο για μένα κάθε φορά που με έβλεπε, και μου συμπεριφερόταν σαν τη μικρή του αδερφή. Ήταν σαν οικογένεια».
Η Kierstynn ένιωθε τόσο μεγάλη ευγνωμοσύνη από τις προσπάθειες και τη φροντίδα της ιατρικής ομάδας, που ήθελε να ανταποδώσει όλη αυτή την αγάπη! Στο πρώτο έτος σπουδών της στο κολέγιο, συμμετείχε στο Dance Marathon, έναν ετήσιο εθελοντικό έρανο για το νοσοκομείο, ο οποίος είναι, στην ουσία, ένας 24ωρος μαραθώνιος χορού στο τέλος του έτους. Η εμπειρία που αποκόμισε από το νοσοκομείο, οδήγησε την Kierstynn να γίνει ένας από τους τέσσερις διευθυντές του Dance Marathon. «Είναι κάτι που άλλαξε τελείως τη στάση μου απέναντι στη ζωή,» λέει η Kierstynn. Αλλά το ευχαριστώ της δεν σταμάτησε εκεί.
Αυτή η απίστευτη γυναίκα εργάζεται τώρα ως συνεργάτης του προγράμματος Make-A-Wish στο Μίσιγκαν. Είναι μια δουλειά που της επιτρέπει να δίνει ελπίδα στο ταξίδι πολλών παιδιών με καρκίνο, ένα ταξίδι που βίωσε και η ίδια. «Νομίζω ότι το να παίρνεις κάτι καλό από την κάθε ημέρα, είναι αυτό που με βοήθησε να αντιμετωπίσω τα πάντα. Τώρα που εργάζομαι για το Make-A-Wish, το βλέπω πλέον κάθε μέρα! Είναι τεράστια τιμή και προνόμιο να χρησιμοποιώ τις εμπειρίες μου για καλό και δίνει νόημα σε όλα όσα πέρασα».
Οι γαμήλιες φωτογραφίες της Kierstynn είναι η μεγαλύτερη ελπίδα που μπορεί να δώσει σε κάποιον που περνάει αυτά που πέρασε και η ίδια. Η νεαρή γυναίκα που ποζάρει χαρούμενη και χαμογελαστή αποτελεί ζωντανό παράδειγμα της πιο θαρραλέας αγάπης που υπάρχει. Μας διδάσκει να έχουμε πίστη στις πιο σκοτεινές εποχές και να επιστρέφουμε πάντα στους ανθρώπους που μας αγαπούν. Απόλαυσε το μήνα του μέλιτός σου, Kierstynn!
Πηγή: babble.com