Πριν από περίπου 10 χρόνια κάποιος που θεωρούσα φίλος μου με νάρκωσε και με βίασε σε ένα πάρτυ που είχαμε πάει. Όταν συνήλθα και κατάλαβα τί έχει συμβεί, τον απείλησα ότι θα τον καταγγείλω και τότε εκείνος εξαφανίστηκε και είχε να δώσει σημεία ζωής μέχρι και πριν από 3 χρόνια.
Δυστυχώς η αστυνομία δεν μπορούσε να τον βρει γι’ αυτό και η διαδικασία δεν προχώρησε.
Εμφανίστηκε πριν από τρία χρόνια και το κατάλαβα όταν είδα φωτογραφίες του με άλλα άτομα της παρέας μας στο facebook.
Σταμάτησα να πηγαίνω σε μέρη, στα οποία θα μπορούσα να τον πετύχω. Με λίγα λόγια σταμάτησα να πηγαίνω οπουδήποτε, γιατί όλες μας οι παρέες είναι κοινές και δεν θα τη γλίτωνα. Κάπου θα τον πετύχαινα. Γι’ αυτό το λόγο προτίμησα να καλώ άτομα σπίτι μου για να μπορώ να ελέγχω ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει.
Τον προηγούμενο μήνα δεν μπόρεσα καν να πάω στην κηδεία μιας καλής μου φίλης, επειδή ήξερα ότι θα ήταν εκεί. Τουλάχιστον κανείς από την παρέα δεν με παρεξήγησε, διότι θεώρησαν ότι δεν ήμουν ακόμα καλά ψυχολογικά λόγω του πρόσφατου χαμού του αδερφού μου.
Το έγκλημα του δεν έχει παραγραφεί και μπορώ αν θέλω να τον κυνηγήσω και τώρα. Δεν ξέρω όμως αν μπορώ να μπω μετά από 10 χρόνια σε μία τέτοια διαδικασία. Θέλω τους φίλους μου πίσω, αλλά δεν ξέρω πώς. Χρειάζομαι τη βοήθειά τους, τη στήριξή τους. Τί να κάνω; Να τους ξεκόψω και να κάνω νέες παρέες; Δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτό.
Μαρκέλλα