Αυτό ήταν. Τελευταία προσπάθεια αυτό το μήνα να μείνω έγκυος και μετά τέλος. Θα πίνω ό, τι θέλω, θα τρώω ό, τι θέλω, θα κάνω ό, τι θέλω. Θα χάσω το περιττό βάρος από την πρώτη μου εγκυμοσύνη και τα τόσα φάρμακα, που κατά καιρούς οι γιατροί με ποτίζουν στην προσπάθειά μου να πιάσω κι άλλο παιδί. Θα πίνω καφέ όλη μέρα. Θα πάρω όσες βιταμίνες και συμπληρώματα διατροφής βρω χωρίς να πρέπει να διαβάσω τις οδηγίες να δω αν επηρεάζουν τη σύλληψη. Αυτό είναι. Θέλω να τελειώνω. Ένα μήνα και τέλος…
Ήμουν ελεύθερη και ωραία (και ευτυχισμένη) μέχρι τα 39 μου, οπότε και συναντήθηκα με έναν παλιό μου φίλο σε ένα μπαράκι. Μέσα σε 6 μήνες μείναμε μαζί και 3 μήνες μετά ήμουν ήδη έγκυος. Παντρευτήκαμε και κάναμε ένα πανέμορφο κοριτσάκι. Ήμουν 40 ετών.
Έξι μήνες αργότερα ξαναέμεινα έγκυος. Για να είμαι ειλικρινής, τρομοκρατήθηκα. Οι πρώτοι 6 μήνες ως νέοι γονείς και νιόπαντροι ήταν δύσκολοι. Στο υπερηχογράφημα, που έκανα 8 εβδομάδες μετά, το μωρό ήταν ήδη 6 εβδομάδων. Τελικά απέβαλλα. Δεν αντέδρασα όπως οι γυναίκες στην τηλεόραση. Ήταν σωματικά ανώδυνο, αλλά συναισθηματικά προκαλούσε αναστάτωση και μούδιασμα. Σκέφτηκα ότι θα έμενα και πάλι εύκολα έγκυος. Και έτσι το προσπαθήσαμε.
Δοκιμάζαμε και ξαναδοκιμάζαμε. Έψαχνα πότε έχω ωορρηξία. Αγόραζα τεστ εγκυμοσύνης. Κάθε μήνα έψαχνα για σημάδια ότι ήμουν έγκυος. Διάβαζα και ξαναδιάβαζα άρθρα σχετικά με εγκυμοσύνη σε γυναίκες άνω των 40 ετών. Μετά από ένα χρόνο, ο σύζυγός μου και εγώ ξοδέψαμε 250 δολάρια για να μας πουν ότι δεν θα μπορέσουμε να συλλάβουμε ξανά φυσικά. Εκείνη τη στιγμή το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ότι θέλω τα λεφτά μου πίσω και ότι πρέπει να συνεχίσουμε να προσπαθούμε φυσικά.
Το καλοκαίρι είπα να κάνω ένα διάλειμμα και αποφάσισα να κάνω δίαιτα για να χάσω ένα μέρος των κιλών της προηγούμενης εγκυμοσύνης μου. Στα τέλη Ιουλίου δεν μου ήρθε η περίοδος την αναμενόμενη ημερομηνία. Ήμουν και πάλι έγκυος. Ήμασταν τόσο ενθουσιασμένοι. Αισθανθήκαμε ότι είχαμε νικήσει τους νόμους της στατιστικής, τους γιατρούς και τις ηλίθιες θεωρίες τους.
7 εβδομάδων έγκυος άρχισε μια άσχημη αιμορραγία. Ξανά νοσοκομεία, ξανά γιατροί. Στο υπερηχογράφημα περιμέναμε το χειρότερο προς μεγάλη μας όμως έκπληξη και ευχαρίστηση υπήρχε ένα υγιές έμβρυο με καρδιακό παλμό! Ήμασταν απίστευτα ενθουσιασμένοι. Σύντομα προγραμματίσαμε και το επόμενο ραντεβού μας σε δύο εβδομάδες λόγω του ότι ήμουν ακόμα σε υψηλό κίνδυνο. Αυτές τις 2 εβδομάδες έπρεπε να μείνω στο κρεβάτι και να σηκώνομαι μόνο για τα βασικά. Πήγαμε στο επόμενο ραντεβού. Δυστυχώς δεν υπήρχε καρδιακός παλμός. Και πάλι, ούτε έκλαψα, ούτε φώναξα. Πονούσα πολύ για να το κάνω.
Είναι περίεργο όταν χάνεις ένα έμβρυο που είναι 11 ολόκληρες εβδομάδες μέσα σου. Κανείς δεν ξέρει τί συνέβη. Είναι σαν να μην συνέβη ποτέ τίποτα, αλλά όλα έχουν αλλάξει. Πονάω όταν βλέπω έγκυο γυναίκα να περπατάει στο δρόμο ή αδελφάκια πιασμένα χέρι χέρι όταν πηγαίνω την κόρη μου στο νηπιαγωγείο ή στην παιδική χαρά. Η δασκάλα της κόρης μου είναι έγκυος. Η γειτόνισσά μου το ίδιο. Μια φίλη μου επίσης. Ξαφνικά όλοι είναι έγκυος – ακόμα και η φίλη μου, που είχε πετάξει όλα τα μωρουδιακά επειδή είχε ήδη ένα παιδί και δεν σκόπευε να κάνει κι άλλο.
Θα έπρεπε να χαίρομαι γι’ αυτούς. Κατά κάποιο τρόπο, ναι χαίρομαι. Αλλά λυπάμαι επίσης που δεν μπορώ να κάνω ένα παιδί ακόμα. Αλλά δεν μπορώ να πω και τίποτα. Όταν λέω σε κάποιον ότι είχα μια αποβολή, δεν ξέρει τί να πει. Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να πει. Είναι άσχημο. Εξακολουθούσα να αισθάνομαι βαριά και άδεια. Τα παράτησα όλα και άρχισα πάλι να παίρνω βάρος.
Από τον Οκτώβριο ο σύζυγός μου και εγώ αποφασίσαμε να ξαναπροσπαθήσουμε. Ξανά γιατροί, ξανά εξετάσεις, ξανά σεξ κάθε μέρα, ειδικά τις γόνιμες μέρες (εκεί το κάναμε και τρεις φορές μέσα στη μέρα). Ψάχνω για τα πρώτα σημάδια της εγκυμοσύνης. Κατουράω εκείνα τα στικ μπας και δω εκείνη τη διπλή ροζ γραμμή, αλλά τίποτα. Περίοδος πάλι.
Ήλπιζα πραγματικά και προσευχόμουν για ένα «μαγικό» μωρό. Υπολογίζω κάθε μήνα πότε αναμένεται να γεννηθεί το μωρό αν είμαι έγκυος. Προσεύχομαι σε ό, τι υπάρχει γύρω μου για ένα δεύτερο υγιές μωρό. Ο γιατρός όμως είπε ότι οι «προοπτικές δεν είναι καλές». Μήπως τελικά έχει δίκιο και πρέπει να σταματήσω να προσπαθώ;
Ειλικρινά, είμαι πολύ κουρασμένη. Βαριέμαι να ξαναδιαβάσω το «Έγκυος πάνω από τα 40″. Ίσως είμαι έτοιμη για περισσότερο καφέ, αλκοόλ και φαγητό μέχρι σκασμού. Η ζωή μπορεί να συνεχιστεί και με τους τρεις μας μόνο…σωστά;
Το επόμενο πράγμα που θα γκουγκλάρω είναι η λέξη “μοναχοπαίδια». Από τον επόμενο μήνα, όμως.
Πηγή: scarymommy.com