Η κόρη μου είναι 24 ετών. Πανύψηλη, πανέμορφη, πανέξυπνη, ευγενική και κοινωνική. Έχει όλα τα καλά του Θεού πάνω της και το μέλλον διαγράφεται λαμπρό μπροστά της. Φοβάμαι μόνο μήπως οι κακές της επιλογές αποβούν μοιραίες και σταθούν εμπόδιο στην εξέλιξή της. Από το γυμνάσιο τα είχε με ένα αγόρι, αλλά στο λύκειο χώρισαν και δεν ξαναέκανε σχέση μέχρι πριν από 2 χρόνια με έναν…άντε μη τον χαρακτηρίσω.
Όλο πιάνει δουλειά και όλο τον απολύουν. Τσακώνεται με τα αφεντικά και τον διώχνουν. Μένει άνεργος κάποιο διάστημα και μετά ξανά μανά τα ίδια. Υποψιάζομαι ότι τον χαρτζιλικώνει η κόρη μου, αλλιώς που βρίσκει λεφτά κάθε λίγο και λιγάκι για καφέδες, βόλτες και βενζίνη για το μηχανάκι του; Η κόρη μου μιλιά. Δεν λέει το παραμικρό, αλλά και να μου το παραδεχόταν, δεν θα μου έκανε εντύπωση.
Πίνει, καπνίζει πολύ και της μιλάει άσχημα, ακόμη και μπροστά μας. Αν δεν είχα την έγνοια της κόρης μου θα τον είχα βουτήξει και του έλεγα ότι θα τον θάψω 10 μέτρα κάτω από τη γη αν τολμήσει να της ξαναμιλήσει έτσι, αλλά δεν με παίρνει. Την προσβάλει, την προκαλεί διαρκώς και φαντάζομαι ότι η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη όταν είναι μόνοι τους.
Όσες φορές κι αν προσπάθησα να της μιλήσω, ήταν πολύ αμυντική απέναντί μου, μάλλον γιατί ξέρει ότι έχω δίκιο, αλλά δεν θέλει να το παραδεχτεί. Για τους δικούς της λόγους που δεν ξέρω ποιοι είναι προτιμά να μένει μαζί του και συζητάνε μάλιστα και να το επισημοποιήσουν. Εγώ φυσικά δεν θέλω. Τέτοιοι γάμοι είναι καταδικασμένοι να αποτύχουν. Εγώ θέλω την κόρη μου ευτυχισμένη, όχι έρμαιο στα χέρια του κάθε ρεμπεσκέ. Ένα παιδί έχω και κοντεύω να μαραζώσω εξαιτίας του και εξαιτίας των κακών επιλογών του.
Δεν αντέχω να βλέπω τέτοιες καταστάσεις να διαδραματίζονται μπροστά στα μάτια μου, αλλά δεν ξέρω και πώς να το χειριστώ. Τί να κάνω;
Έλσα