Είμαστε με την κοπέλα μου μαζί 2 χρόνια. Είναι 4 χρόνια μεγαλύτερή μου, κάτι που δεν αποτελούσε εμπόδιο, τουλάχιστον στην αρχή.
Βρισκόμαστε μόνο ένα σαββατοκύριακο το μήνα, καθώς μένουμε μακριά. Είτε έρχεται εκείνη, είτε πηγαίνω εγώ (με το αμάξι είναι 6 ώρες δρόμος). Είχαμε συμφωνήσει από την αρχή να μη συζητήσουμε ακόμα για γάμους και παιδιά και μου είχε πει εντάξει μιας και δεν βιαζόταν να παντρευτεί.
Πρόσφατα, άρχισε να μου πετά σπόντες για γάμους. Όχι σπόντες. Για να είμαι σαφής μου ζήτησε να ορίσω μέρα και ώρα, για να το πει στους γονείς της να ξέρουν.
Θέλω να την παντρευτώ κάποια στιγμή, αλλά για την ώρα δεν γίνεται. Πρώτον, τα οικονομικά μου είναι σε κακή κατάσταση λόγω κάποιων δανείων και χρεών, που έχω. Δεύτερον, οι δουλειές μας είναι μακριά. Δεν γίνεται να παντρευτούμε και να μένουμε αλλού ο ένας και αλλού ο άλλος. Της είπα ότι τώρα δεν γίνεται και αν θέλει οπωσδήποτε να παντρευτεί, είναι ελεύθερη να φύγει και να το κάνει με όποιον επιλέξει.
Την επόμενη μέρα επέστρεψε και με έπεισε να τα ξαναβρούμε. Όταν τη ρώτησα λίγο αργότερα τί ήθελε από εμένα και ποιες ήταν γενικά οι προσδοκίες της, άρχισε τα ίδια. Πότε θα παντρευτούμε και να ορίσουμε ημερομηνία. Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου. Τη ρώτησα, αν κατάλαβε τίποτα από όσα της είχα πει τις προηγούμενες μέρες, αλλά αυτή εκεί, το κόλλημά της. Ένα μήνα τώρα με λιβανίζει κάθε μέρα.
Ένα άλλο θέμα, που έχω είναι η οικογένειά της. Οι γονείς είναι στα πρόθυρα διαζυγίου, μιας και ο πατέρας της είναι πολύ των εξωσυζυγικών σχέσεων, κάτι που μου θυμίζει το δικό μου πατέρα και το λόγο, που οι γονείς μου χώρισαν. Δεν θέλω να ξαναμπλέξω στα ίδια. Θέλω μια σχέση με κάποια, που δεν θα μου θυμίζει με κανένα τρόπο τα οικογενειακά μου προβλήματα και γενικά όλα, όσα θέλω να ξεχάσω. Είναι τόσο εγωιστικό αυτό, που ζητάω;
Τον άλλο μήνα κλείνει τα 30. Είναι σε μια ηλικία, που φυσικό είναι να ζορίζεται και να θέλει γάμους και παιδιά. Κάποιοι φίλοι μου με συμβούλευσαν να το προχωρήσω μαζί της, ενώ κάποιοι άλλοι μου είπαν να τη χωρίσω και να συνεχίσω τη ζωή μου, αφού δεν μπορώ να της προσφέρω όσα ζητάει. Την αγαπώ, αλλά φοβάμαι να κάνω το επόμενο βήμα. Εσείς τί λέτε;
Γιάννης