«Κρύψε τα ψώνια, μην τα δει ο άντρας μου», «Φέρτε το δέμα κατά τις 10, που θα έχει πάει ο άντρας μου στη δουλειά», «Ο σύζυγός μου δεν με αφήνει να ψωνίζω, γιατί ξέρει, ότι είμαι ικανή να σηκώσω όλη την αγορά στο πόδι».
Είναι γεγονός, ότι οι γυναίκες το παρακάνουν. Ψωνίζουν ασύστολα και πιο πολύ διαδικτυακά, μιας και είναι ο πιο εύκολος, άμεσος και οικονομικός τρόπος, όχι, ότι τις νοιάζει, πόσα λεφτά θα χαλάσουν. Ζούμε στην εποχή του Amazon και του E-Bay. Παίρνουν την καρτούλα του κακομοίρη του άντρα τους και την στραγγίζουν στο λεπτό. Έρχεται μετά ο λογαριασμός από την τράπεζα και εκείνος τραβάει τα μαλλιά του. Οι περισσότεροι σύζυγοι δεν το γνωρίζουν καν ή δεν τους ενοχλεί, όταν οι γυναίκες τους δαπανούν πάρα πολλά χρήματα.
Κουβέντιαζα με μια φίλη μου προχτές και φάνηκε πολύ ενοχλημένη. Μου είπε: «Μήπως ζούμε στο 1950 και δεν το ξέρω; Τί δηλαδή, ο άντρας φέρνει τα λεφτά στο σπίτι και η γυναίκα δεν έχει καν λόγο για το πώς θα δαπανηθούν; Ένας άντρας δεν μπορεί να εμπιστευτεί το βιβλιάριο καταθέσεων στη γυναίκα του και εκείνη πρέπει να αισθάνεται την ανάγκη να του κρύβει, τί αγοράζει κάθε φορά;
Μου φάνηκε κάπως αστεία, έτσι, όπως τα έλεγε. Ξέρω, ότι σε πολλές περιπτώσεις είναι κάπως υπερβολική, αλλά μήπως υπήρχε έστω κι ένας κόκκος αλήθειας σε όσα έλεγε; Είναι κάτι τέτοιο συνηθισμένο ανάμεσα στα παντρεμένα ζευγάρια;
Προφανώς είναι.
Μια έρευνα, που έγινε πρόσφατα, διαπίστωσε, ότι το 80% των παντρεμένων ερωτηθέντων κρύβουν ο ένας απ’ τον άλλο τις αγορές, που κάνουν και κυρίως οι γυναίκες. Κρύβουν ρούχα, παπούτσια, δώρα και άλλες αγορές από το σύζυγό τους, αλλά και οι άνδρες δεν πάνε πίσω.
Ευτυχώς, εγώ και ο άντρας μου δεν έχουμε τέτοια προβλήματα. Εκείνος είναι ιδιαίτερα σπάταλος, ενώ εγώ πιο σφιχτή με τα χρήματα. Αν υπήρχε κάποιος, που έπρεπε να ανησυχεί, αυτός θα ήταν ο άντρας μου, που δεν θα ήξερε, πού να κρύψει τις τσάντες με τις αγορές, που έκανε.
Όσο γράφω, όσα γράφω, όλο και πιο γελοίο μου ακούγεται: γιατί πρέπει ντε και καλά κάποιος από τους δυο μας να κρύβει, πού ξοδεύει τα χρήματά του;
Πέρα από τα βασικά, που και οι δύο γνωρίζουμε, ότι χρειαζόμαστε, συζητάμε, τί θα αγοράσουμε και εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον να αγοράσει – με φειδώ και σύνεση – όσα δεν συζητάμε. Ο σύζυγός μου βγάζει πάνω από τα διπλάσια σε σχέση μένα, αλλά τα ξοδεύουμε ισότιμα και αποταμιεύουμε, όσα περισσεύουν. Υποθέτω, πώς αυτό είναι και το σωστό.
Ξέρω, ότι όσα λέω, δεν είναι και η χαρά της κάθε φεμινίστριας, αλλά ας είμαστε λογικοί. Τα στερεότυπα της κοινωνίας θέλουν τις γυναίκες σπάταλες και όχι τόσο υπεύθυνες με τα χρήματα, όσο οι άντρες.
Η φήμη, ότι οι γυναίκες είναι κακές στη διαχείριση των χρημάτων – έστω και υποσυνείδητα – εγείρει κοινωνικά προβλήματα, όπως η άνιση αμοιβή και ο ρατσισμός εναντίον των γυναικών στον εργασιακό κόσμο. Δεν χρειαζόμαστε κι άλλο σεξισμό και μισογυνισμό στη ζωή μας.
Καλό το χιούμορ για τις γυναίκες, τις ξανθιές, τους Πόντιους κ.α., αλλά δεν είναι πάντα τόσο ακίνδυνο, όσο νομίζουμε. Μερικές φορές, τα αστεία αυτά απροσδόκητα ενισχύουν ιδέες ή στερεότυπα, που πρέπει πραγματικά να εκλείψουν εντελώς από την κοινωνία.
Οι γυναίκες αγωνίστηκαν και αγωνίζονται να θεωρηθούν εξίσου ικανές και υπεύθυνες με τους άντρες. Θέλουμε όντως να μας θεωρούν αδύναμες να λάβουμε αποφάσεις ως ενήλικες ή να διαχειριζόμαστε τα χρήματά μας; Το οικονομικό είναι μία από τις μεγαλύτερες αιτίες άγχους σε ένα γάμο. Θέλουμε πραγματικά να τροφοδοτήσουμε την ιδέα, ότι οι άνδρες δεν μπορούν να εμπιστευτούν τις γυναίκες, ώστε να διαχειρίζονται τα χρήματα της οικογένειας με σύνεση;
Δεν νομίζω, ότι το θέλουμε. Αν θες να γελάσεις με τις γυναίκες, που ξοδεύουν, υπάρχουν πολύ καλύτεροι λόγοι, για να γελάσεις, αν θες.
Πηγή: scarymommy.com