Από καιρό ήθελα να συναντήσω την Αρετή .Ήμασταν νιάνιαρα βλέπεις όταν πρωτογνωριστήκαμε, μα οι υποχρεώσεις και οι προτεραιότητές μας άλλαξαν. Κι έτσι χαθήκαμε .Έχοντας ακούσει για την παρ’ ολίγον τραγωδία ,χάρηκα πολύ όταν την συνάντησα στο γειτονικό μας market τροφίμων ΖΩΝΤΑΝΗ !Αφού φιληθήκαμε κι αγκαλιαστήκαμε ,ανταλλάξαμε τα πρόσφατα νέα μας και συμφωνήσαμε σε αυτή εδώ την «τύπου» συνέντευξη .Αυτή τη στιγμή προχωράμε κατά μήκος της θάλασσας , έχοντας στο αριστερό μας χέρι το δασάκι που μαζεύαμε μικρά ανεμώνες. Σας παραθέτω λοιπόν την κατάθεση ψυχής της…..
-Θα ήθελα για αρχή να μου πεις, για ποιο λόγο συμφώνησες σε αυτή την συνέντευξη;
-Για να ενημερώσω τον απελπισμένο κόσμο πως υπάρχει κι άλλη οδός .Η αυτοκτονία είναι απλά μια δειλή πράξη.
-Επειδή το θέμα είναι πολύ λεπτό ,θέλω απλά να ξεκινήσεις με ότι εσύ θεωρείς άνετο .Με όποια κι αν είναι η δική σου αρχή.
-Είναι πολλά αυτά που συνέβαλαν στην απόπειρά μου γι’ αυτό θα σε πάω λίγο ανάποδα .Θα ξεκινήσω από το τέλος. Από εμένα .Ένιωσα ένα σκουλήκι. Ένα ζώον και μισό που άφησε ελεύθερα κι ανενόχλητα να ποδοπατήσουν ,τυχαίοι φίλοι κι έρωτας, την ψυχή του !Μια ηλίθια και μισή !Και να σκεφτείς πως ήμουν άτομο με τρομερή αυτοπεποίθηση !Καλά να πάθω η βλαμμένη!
Μετά το διαζύγιό μου ήμουν μια χαρά !Ζούσα με τα δυο μου παιδάκια τι ωραία ,είχα στρώσει την καθημερινότητα μας κι όλα πήγαιναν ρολόι .Ήθελα όμως να φτιάξω λίγο και την προσωπική μου ζωή. Στερήθηκα αρκετά το συναίσθημα ,την αγκαλιά και την ασφάλεια μέσα στο γάμο μου ,που πλέον δεν άντεχα άλλο την μοναξιά . Είχα αποφασίσει πως για την επόμενη δεκαετία δεν πρόκειται να παντρευτώ ,και πως ότι κι αν κάνω στην προσωπική μου ζωή δε θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να φτάσει στ’ αυτιά κανενός ,μόνο και μόνο για να μην πληγωθούν τα παιδιά μου .
Έτσι ,άρχισα να επικοινωνώ με έναν άνθρωπο τον οποίο είχα ήδη γνωρίσει από καιρό ,αλλά δεν τον είχα δει ποτέ ερωτικά γιατί ήξερα πως είναι και παντρεμένος ,και μπερμπάντης .Ο τύπος είχε κι έχει λέγειν .Όντας αρκετά προχωρημένος ,δεν του ήταν δύσκολο να καταλάβει το πόσο στερημένη ήμουν συναισθηματικά ,και να πουλήσει το ανάλογο ποίημα .Προχωρημένος αυτός ,ζώον εγώ ,ξέχασα τον γάμο του ,αφού τον είχε ξεχάσει κι αυτός και μάλιστα από πολύ καιρό .Μου έστελνε μηνύματα για καλημέρα ,με ρωτούσε τι κάνω και πως περνώ, κάναμε ολόκληρες κουβέντες για πολλά θέματα !Κοινωνικά ,πολιτική ,ακόμη και φιλόσοφους θίξαμε. Μου άρεσε όλο αυτό ,προφανώς γιατί είχα χρόνια να το νιώσω !Κανονίσαμε να βρεθούμε στα κρυφά ,εγώ για τους δικούς μου λόγους κι αυτός για πολλούς περισσότερους .Ήταν τόσο ωραίες οι συναντήσεις μας ,μάθαινα τόσα πολλά πράγματα από αυτόν που πραγματικά είχα ερωτευτεί το μυαλό του !Δεν έβλεπα όμως πως δεν είχε ψυχή !Αλήθεια ,τι περίμενα ;Είχε την γυναίκα του ,την μακροχρόνια μετρέσα του και πόσες άλλες καβάντζες σαν κι εμένα! Πόσο βλαμμένη μπορεί να υπήρξα;
Τέλοσπάντων . Την τέταρτη φορά που βρεθήκαμε ,κι αφού μου είχε αρνηθεί την παράλληλη σχέση του ,υπέκυψα .Δε μπορώ να σου πω πως με κέρδισε το φιλί του ,όσο τα μάτια του !Έβλεπα πόνο σε αυτά ,κι εκείνο με τραβούσε κοντά του .Ποτέ δε μου είπε τα προσωπικά του ,κι εγώ δεν τον ρώτησα ,όχι επειδή δε μ’ ένοιαζε ,αλλά επειδή δεν ήθελα να τον πιέσω .Περίμενα ν’ ακούσω ό,τι ήθελε εκείνος να μου πει.
Ήταν Τρίτη μεσημέρι που βγάλαμε τα μάτια μας .Έφυγα από το δανεικό σπίτι παγωμένη. Άλλαξε εντελώς σαν να μ’ έδιωχνε. Από κοινούς γνωστούς έμαθα πως το ίδιο βράδυ τα ξαναβρήκε με την πρώην του.
-Πως ένιωσες;
-Αντέχεις ν’ ακούσεις ;Τέτοιο πόνο ούτε όταν χώρισα .Δεν ήταν το σεξ.Ήταν τα συναισθήματά μου !Έπαιξε με το μυαλό μου .Και τι έγινε δηλαδή που απλά πήδηξε. Εμένα η ψυχολογία μου πηδήχτηκε .Τα μάτια του. Αυτά τα μάτια του με πουλήσαν. Και δεν είναι αυτό. Είναι πως ΕΓΩ το επέτρεψα .Να με κάνει σκουλήκι .Τον ρώτησα βέβαια ,γιατί δε γύρισε νωρίτερα στην πρώην του ,κι έπρεπε να γίνει αυτό μεταξύ μας .Ξέρεις τι μου απάντησε; Πως ήθελε απλά να της δώσει μία ακόμη ευκαιρία .Κι εγώ τι σου έφταιγα Με έκανε να ελπίζω ,να νιώσω ποθητή και με άδειασε έτσι ;Δεν είναι δίκαιο.
Και δε μου φτάνει που με άδειασε αυτός .Το ίδιο διάστημα με άδειαζαν και οι τάχα φίλοι μου .Αυτοί που δεν ήξεραν τίποτα ,αλλά το είχαν καταλάβει από τον τρόπο που με κοίταζε ,κι εγώ απλά τους έλεγα ψέματα και το αρνιόμουν !Και του παρουσίαζαν για εμένα μια πραγματικότητα ,διαφορετική από την αληθινή .Για εμένα!
-Γιατί να το κάνουν αυτό;
-Αυτοί ξέρουν πολύ καλά !Αλλά επειδή είμαι σίγουρη πως θα το διαβάσουν όλο αυτό θέλω να τους πω το εξής :Είμαι η Αρετή και μου φερθήκατε πούστικα!
-Μπορείς να μας πεις τι ακριβώς;
-Καλύτερα όχι .Οι ίδιοι ξέρουν πολύ καλά.
-Σε αυτόν τουλάχιστον διευκρίνησες την αλήθεια;
-Ποτέ !Και ούτε πρόκειται!
-Δηλαδή γι’ αυτόν αποπειράθηκες ν’ αυτοκτονήσεις;
-Για κανέναν πούστη !Αποπειράθηκα γιατί δεν άντεχα άλλο πόνο στη ζωή μου !Έζησα θανάτους ,χωρισμούς ,αρρώστιες ,πείνες, δράματα !Η προδοσία ήταν απλά το κερασάκι στην τούρτα !Κι έτσι επισκέφθηκα αυτήν εδώ την γέφυρα…..
ΕΧΟΝΤΑΣ ΔΙΑΝΥΣΕΙ ΤΟΝ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟ,ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ ΣΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΚΑΛΙΑΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΖΕΨΟΥΜΕ ΤΑ ΖΟΥΜΙΑ ΜΑΣ,ΕΧΟΥΜΕ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΗ ΥΨΗΛΗ ΓΕΦΥΡΑ.ΣΤΟ ΠΑΡΟΛΙΓΟΝ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ.ΕΓΩ,ΜΗ ΕΧΟΝΤΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΟΤΕ ΦΤΑΣΑΜΕ,ΠΑΓΩΝΩ ΣΤΗΝ ΟΨΗ ΤΗΣ.
-Θέλεις να γυρίσουμε πίσω ,τη ρωτώ.
-Όχι .Θα την περπατήσουμε .Έχει γίνει πλέον η καλύτερη μου φίλη.
-Ημέρα είχες έρθει;
-Τέσσερις η ώρα το πρωί .Τα παιδιά τα είχε ο μπαμπάς κι εγώ ήμουν μόνη σπίτι .Ήμουν προδομένη βλέπεις απ’ όλους .Μόνο μια φίλη ,στήριγμα κανονικό ,μαζί με την αδελφή μου είχαν απομείνει .Αλλά κι αυτές δεν τις έβλεπα καν. Είχα αποφασίσει πως θα το κάνω .Έλεγα πως κι εγώ μεγάλωσα χωρίς μάνα ,άρα και τα παιδιά μου θα τα καταφέρουν μιας κι έχουν έναν υπέροχο κι άξιο άντρα για πατέρα .Θα πονέσουν λίγο ,σε σχέση με τον πόνο που ένιωθαν όλα αυτά τα βράδια και τις μέρες που μ’ έβλεπαν να πίνω ,να κλαίω και να λιώνω !Για την απανθρωπιά !
Ήθελα να γλιτώσω από την προδοσία των φίλων ,της ζωής και γενικά των ανθρώπων !Ήθελα να σβήσω μια για πάντα τον θάνατο τον γονιών μου ,κι όχι να συμβιβαστώ μ’ αυτόν !Έπρεπε να διώξω τις τύψεις από πάνω μου που έμπλεξα με παντρεμένο !Δεν τα έκανα εγώ αυτά τα πράγματα !Ήθελα να σβήσω μια για πάντα αυτή την αίσθηση που είχε το κορμί μου !Της τελευταίας !Αυτός μου την κόλλησε βλέπεις την ρετσινιά !Εγώ ήμουν πάντα πρώτη επιλογή !Ήθελα να μην κλαίω άλλο !Στέρεψα σου λέω !Δεν ήθελα να πονώ !Δε μου άρεσε αυτό που είχα καταντήσει!
Το ρολόι έδειχνε 03:59. Ωρα να πηγαίνω ,είπα στον εαυτό μου .Έβαλα μόνο τα παπούτσια μου ,κι έφυγα μ’ ένα σορτσάκι .Δεν φοβήθηκα καθόλου στη σκοτεινή διαδρομή .Τ’ αυτοκίνητα ,τέτοια ώρα λιγοστά .Κάποια στιγμή σκέφτηκα :Λες να βγει κανείς να με καρυδώσει τώρα ;Ε και; ,γέλασα !Θα με βγάλει κι απ’ τον κόπο !Με το που πάτησα το πόδι μου στη γέφυρα ,όλο και περισσότερο ένιωθα όλα αυτά τα συναισθήματα που με οδηγούσαν στο κενό .Προδοσία!!!Πόνος !!!Όχι άλλο !Βρέθηκα να φωνάζω μόνη μου πάνω στη γέφυρα ΟΧΙ ΑΛΛΟ!!
Είχα φτάσει ήδη στο σημείο που από κάτω τελείωνε η ξηρά κι έπιανε η θάλασσα !Γαμώτο ,λέω .Τα κάγκελα είναι πολύ πάνω από την μέση μου ,δεν το είχα προσέξει ποτέ !Πρέπει να σκαρφαλώσω κιόλας .Κλαίγοντας ,και φωνάζοντας συνεχώς ΟΧΙ ΑΛΛΟ ,σηκώνω το δεξί μου πόδι και το βγάζω έξω από τα κάγκελα !Ήρθε η ώρα ,σκέφτομαι !
Εκείνη τη στιγμή περνά ένα αμάξι, τσίτα τα γκάζια ,και στη διαπασών το τραγούδι του Πασχάλη Τερζή, ένας ευαίσθητος ληστής…
-Ποιο είναι αυτό;
-Αν με πηγαίναν ,αύριο στη κρεμάλα ,ωχ μανούλα μου!
-Και;
-Ωχ μανούλα μου !Τι κάνεις ρε μαλάκα εδώ; Δειλή! Κοτούλα ;Με ποιο δικαίωμα το κάνεις αυτό στον εαυτό σου ;Γιατί τον υποβαθμίζεις; Γίνε δυνατή ρεεεε!!!!Ξύπνα ζώον κι ανέλαβε τις ευθύνες σου !Έκανες δύο παιδιά !Που τα πετάς;38 χρονών είσαι !Τι κάνεις μωρή κότα εδώ; Ου! Να μου χαθείς !Δειλή!!!
-Η δεύτερη φωνή;
-Της συνειδήσεως !Η εικόνα των παιδιών μου !Η εικόνα των γονιών μου και τα ιδανικά !Το βάρος στους ώμους του πρώην άντρα μου !Το μέλλον το δικό μου !Καταλαβαίνεις ;Η ζωή μου .Έχει πολύ δρόμο ακόμη!!
-Κοίτα που φτάσαμε.
-Εδώ ήταν το τέλος μου ,εδώ και η αρχή μου !Εδώ όντως πέθανε η παλιά Αρετή !Έρχομαι συχνά και λέω τον πόνο μου στο κενό !Λέω τα ονόματα αυτών που με πλήγωσαν και τ’ αφήνω να πέσουν στη θάλασσα. Δεν κρατώ τίποτα από κανέναν .Ούτε κακία ,ούτε λύπη. Να είναι μόνο όλοι καλά!
-Τι θα ‘λεγες σε όλους αυτούς που το σκέφτονται σαν λύση;
-Δεν είναι λύση .Είναι δειλία .Η σαπίλα του κόσμου πάντα θα υπάρχει .Τα χτυπήματα πάντα θα έρχονται .Εμείς όμως αγέρωχοι ,θα προχωράμε μπροστά !ΘΑ ΖΟΥΜΕ!!!!!!!
Κορίτσι μου γλυκό!!!Η ζωή συνήθως μας φέρνει τα πράγματα όπως θέλει .Τις περισσότερες βέβαια φορές ΜΑΣ ΤΗ ΦΕΡΝΕΙ!!
Σίγουρα εγώ ,και φαντάζομαι πολύς κόσμος ,έχω ταυτιστεί μαζί σου για την αντίληψη των πραγμάτων .Σαπίλα και υποκρισία .Αλήθεια καμία .Όμως να είσαι σίγουρη πως από ‘δω και πέρα πάντα θα σιγοτραγουδώ το τραγούδι σου ,και θα παίρνω θάρρος!
ΑΝ ΜΕ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ,ΑΥΡΙΟ ΣΤΗΝ ΚΡΕΜΑΛΑ,ΩΧ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ…………..