Είμαι 55 ετών και πριν από 6 χρόνια έχασα τη γυναίκα μου σε ηλικία μόλις 48 ετών. Ήταν χρόνια άρρωστη και ταλαιπωρήθηκε πολύ. Ο θάνατος της ήταν λύτρωση για όλους μας από την άποψη ότι έπαψε να υποφέρει. Δεν της άξιζε να ζει έτσι. Ήταν μία εξαιρετική σύζυγος και ακόμα πιο εξαιρετική μητέρα που έζησε μία δύσκολη ζωή και είχε έναν ακόμα πιο δύσκολο θάνατο.
Η γυναίκα μου είχε μία αδερφή που ήταν πάντα κοντά μας. Είναι 50 ετών και καμία σχέση δεν έχει με τη γυναίκα μου. Το όνειρο της γυναίκας μου ήταν να παντρευτεί και να κάνει παιδιά ενώ το όνειρο της κουνιάδας μου ήταν να κάνει καριέρα κάτι το οποίο πέτυχε. Είναι αυτό που λέμε «γυναίκα σταδιοδρομίας» και δεν παντρεύτηκε ποτέ ούτε παιδιά έκανε.
Είχε χρόνια σχέση με έναν άντρα αλλά χώρισαν λίγο αφότου έχασε την αδερφή της.
Ήμασταν πάντα κοντά σαν οικογένεια αλλά από τότε που έμεινα χήρος έχω διαπιστώσει ότι περνάμε πολύ καλά οι δυο μας, απολαμβάνουμε τα ίδια πράγματα, έχουμε τις ίδιες προτιμήσεις και όταν δεν μπορούμε να βρεθούμε, μιλάμε στο τηλέφωνο με τις ώρες.
Έχω διαπιστώσει ότι η γυναίκα αυτή μου αρέσει πολύ αλλά δεν τολμάω να κάνω κάτι γιατί αφενός είναι κουνιάδα μου και είναι ίσως ανήθικο, αφετέρου φοβάμαι μη με απορρίψει ή το μάθουν τα παιδιά μου και αντιδράσουν άσχημα. Είμαι ερωτευμένος μαζί της και ψάχνω να βρω τρόπο να μάθω αν αισθάνεται και εκείνη κάτι για μένα. Πώς να το κάνω χωρίς να εκτεθώ;
Βασίλης