Ήμουν 15 τότε και είχα ερωτευτεί τρελά σαν πιτσιρίκα κι γω τον ωραίο της τάξης μου. Ήμουν πολύ ντροπαλή και με πολλά παραπανίσια κιλά ώστε να κάνω κίνηση. Μια μέρα σκέφτηκα να γράψω ένα γράμμα σαν ρομαντική που είμαι (μη χεσω) λέγοντας του τι νιώθω για εκείνον Αφού ντρεπόμουν να του μιλήσω (face to face). Όταν χτύπησε το κουδούνι για διάλειμμα βρήκα την τέλεια ευκαιρία για να το βάλω στην τσάντα του ώστε να το διαβάσει μόνος του. Αφού το αφήνω γεμάτη ενθουσιασμό και παράλληλα ντροπή (διότι ένιωθα πολύ θαρραλέα που έκανα κάτι τετοιο) βγαίνω και γω για διάλειμμα. Έλα όμως που αυτός το είχε βρει το γράμμα πρώτου χτυπήσει το κουδούνι για μέσα και είχε μαζέψει όλη την τάξη για να με κάνει ρεζίλι.
Μόλις χτύπησε το κουδούνι μπήκα στην τάξη και ήταν όλοι μαζεμένοι γύρω του και γελαγανε κοροϊδευτικά κοιτάζοντάς με. Ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί εκείνη την στιγμή αλλά το χειρότερο απ’όλα ήταν που μου είπε μπροστά σε όλη την τάξη με ύφος (γ@μαω και δερνω): σοβαρά τώρα πίστευες πως θα τα έφτιαχνα ποτέ με σένα? Κοίτα πως είσαι, σαν βόδι!
Δεν μπόρεσα να βγάλω αχνά μιας και όλη συνέχιζαν να γελανε χωρίς να με υπερασπιστεί κάνεις. Έτρεξα κατευθείαν στις τουαλέτες κλαίγοντας και μετά πήγα στην διευθύντρια και της είπα πως τάχα μου δεν ένιωθα καλά για να πάω σπίτι. Έκλαιγα μέρα νύχτα εξαιτίας του και για μέρες δεν πήγαινα σχολείο. Ευτυχώς κλείναμε σύντομα για καλοκαίρι και δεν χρειαζόταν να τον βλέπω τόσο συχνά.
Αφού συνήλθα κάποια στιγμή από την κατάθλιψη που μου προκάλεσε έβαλα στόχο να χάσω όλα εκείνα τα κιλά που με κραταγανε πίσω στην ζωή. Άρχισα γυμναστήριο και διατροφή όλο το καλοκαίρι, έμαθα να περιποιουμαι τον εαυτό μου και μόλις άρχισε η νέα σχολική χρονιά έκανα το ντου της ζωής μου. Πλέον είχα χάσει 40 κιλά σε 3 μήνες και ένιωθα υπέροχα. Μπαίνω στο προαύλιο και κάνεις δεν με αναγνώρισε, νόμιζαν πως ήμουν καινούρια μαθήτρια. Έρχεται πρώτος πρώτος για πέσιμο (ναι σωστά καταλάβατε) ο μαλάκας της υπόθεσης. Άρχισε να με ρωτάει από ποιο σχολείο έρχομαι και πως με λένε. Του χαμογέλασα ειρωνικά και του είπα: Είμαι το βόδι!
Πάγωσε ολόκληρος και άρχισε να μου ζητάει συγγνώμη και πως ήταν μαλακια αυτό που έκανε και πως αν θέλει να βγούμε. Φυσικά και του είπα όχι και απομακρυνθηκα. Από τότε μέχρι και τώρα προσπαθεί να με πείσει για το λάθος του και να τον συγχωρήσω. Όμως όχι διότι μόνο εγώ ξέρω τι τράβηξα και τι ψυχολογικά μου δημιούργησε από τότε.
*Η παραπάνω ανάρτηση δημοσιεύθηκε στην ομάδα Thank you next και αναρτήθηκε με τη συγκατάθεση της θεματοθέτριας