«Αν με ρωτήσετε γιατί έπαθα καρκίνο, θα σας έλεγα ότι είναι επειδή επέτρεψα στον εαυτό μου να καταστραφεί τόσο πολύ σε αυτόν τον γάμο. Ήμουν, έτσι κι αλλιώς, τόσο κοντά στην αυτοκτονία.
Δεν είχα αρκετό αυτοσεβασμό. Ρωτούσα συνέχεια: Είμαι αρκετά καλή ακόμα; Μπορείς και μ’ αγαπάς ακόμα;
Παντρεύτηκα τη μαμά μου. Εκείνος ήταν ακριβώς όπως η μητέρα μου. Δεν ήμουν ποτέ αρκετά καλή.
Όταν κοιτάζω πίσω, σκέφτομαι, πώς μπόρεσα να μείνω
σε έναν τέτοιο γάμο;
Έχω κλάψει πολύ για αυτό στον θεραπευτή μου.
Πως μπόρεσα να το κάνω αυτό στην ψυχή μου! Γιατί αυτή είναι που πονούσε. Πονούσε η ουσία αυτού που ήμουν. Και νομίζω ότι έκανα κακό και στο σώμα μου.
Έπαιρνα οκτώ συνταγογραφούμενα φάρμακα την ημέρα για κατάθλιψη, άγχος, αϋπνία, πόνους και προβλήματα με το έντερο. Η κατάσταση ήταν είτε να πεθάνεις, είτε να βγεις έξω αυτό.
Σε αυτό το σημείο εμφανίστηκε η αυτοσυντήρηση μου και βγήκα έξω».
Άννα
Απόσπασμα από το βιβλίο του Gabor Mate, When the Body Says No via Αντώνης Ανδρουλιδάκης
Πηγή: Δικεψυ Κέντρο