Ήμασταν μαζί με το αγόρι μου 10 μήνες και πολύ ερωτευμένοι, πριν συμβεί το μοιραίο. Ήταν όλα καλά μέχρι, που χωριστήκαμε για 2 μήνες το καλοκαίρι και γύρισε ο καθένας στο πατρικό του.
Εκεί βρέθηκα τυχαία ξανά με τον πρώην μου. Χάρηκα πολύ, που τον ξαναείδα και εκείνος το ίδιο. Εκείνη την εποχή ο φίλος μου κι εγώ δεν ήμασταν και στα καλύτερά μας. Τσακωνόμασταν συνέχεια και χωρίς ουσιαστικό λόγο. Αυτό με ώθησε στα άκρα. Ένα βράδυ, βγήκα με τον πρώην μου και βρεθήκαμε να κάνουμε άγριο σεξ. Αυτό έγινε μόνο μία φορά. Αμέσως μετάνιωσα, αλλά τώρα ήταν αργά.
Μετά από αυτό, δεν τον ξανασυνάντησα. Ένιωσα άρρωστη και βρώμικη για αυτό, που είχα κάνει. Φοβόμουν μήπως ο φίλος μου το μάθαινε, κάτι που τελικά έγινε. Ήταν εξαγριωμένος. Φωνάζαμε και οι δύο, κλαίγαμε και ουρλιάζαμε.
Του ζήτησα εκατό φορές συγγνώμη και τον ικέτευσα να με συγχωρέσει. Του είπα ότι ήταν η πρώτη και τελευταία φορά, που το έκανα. Εκείνος, όμως, δεν δεχόταν τη συγνώμη μου. Θύμωσε πολύ και μείωσε κατά πολύ τις επαφές μαζί μου. Πέρασα τις υπόλοιπες καλοκαιρινές μου διακοπές κλεισμένη στο σπίτι, θλιμμένη και ένοχη γι’ αυτό, που είχα κάνει. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δεν μιλούσα σε κανέναν. Εξακολουθούσα κάθε μέρα να του ζητάω συγγνώμη.
Συναντηθήκαμε μετά από ένα μήνα και χαρήκαμε και οι δύο πολύ, που ξαναβρεθήκαμε. Ήθελε, λέει, να με συγχωρέσει, η καρδιά του, του έλεγε να το κάνει, αλλά η λογική του δεν τον άφηνε. Είπε ότι με αγαπούσε ακόμα και είχε επενδύσει πολλά στη σχέση μας.
Αισθάνομαι τόσο ένοχη, που δεν περνάει μέρα, που να μην κλάψω. Δεν έχω πολλούς φίλους, αυτός ήταν ο καλύτερος φίλος μου.
Ακόμα προσπαθώ να τον πείσω. Σε κάποιο βαθμό, ξέρω ότι έβλαψα το εγώ του και είναι αναπάντεχο για εκείνον.
Θα με συγχωρήσει ποτέ για αυτό, που έκανα ή θα μείνουμε για πάντα έτσι και δεν θα ξανασυναντηθούμε; Πόσο καιρό ακόμα μέχρι να λυτρωθώ για το λάθος μου;
Ανδρομάχη