Σε δύο μήνες περίπου παντρεύομαι και ανυπομονώ για εκείνη τη στιγμή όσο δεν φαντάζεστε. Με την αρραβωνιαστικιά μου έχουμε ξεκινήσει τις προετοιμασίες εδώ και ένα χρόνο και ακόμα δεν έχουμε τελειώσει!
Εκτός από ανυπομονησία νιώθω και πολύ μεγάλο άγχος και αυτό εξαιτίας του πεθερού μου που είναι εδώ και χρόνια αλκοολικός και φοβάμαι μη μου χαλάσει τη μέρα.
Η αρραβωνιαστικιά μου αισθάνεται ακριβώς το ίδιο. Μεγάλωσε πλάι σε έναν άνθρωπο που ήταν απρόβλεπτος και που την έκανε να μην ξέρει πώς θα αντιδράσει. Είναι πάντα νευρική όταν βρίσκεται κοντά του και ακόμα πιο νευρική όταν βρίσκονται όλοι μαζί με παρέα.
Όταν πίνει, γίνεται πολύ επιθετικός και αγενής σε σημείο να δείρει και κόσμο. Μία φορά έτυχε να ρίξει μπροστά μου σε έναν άσχετο γροθιά μόνο και μόνο επειδή τον στραβοκοίταξε.
Πέρα από το πώς μιλάει στην κόρη του, μιλάει πολύ άσχημα και σε εμένα. Με λέει άχρηστο, ανίκανο, ότι δεν κάνω για την κόρη του και άλλα τέτοια. Είναι προσβλητικός με όλους και στο παρελθόν ξέρω ότι γι’ αυτό το λόγο έχει φάει και ξύλο.
Μου λέει συνεχώς να πάω να βρω μία κανονική δουλειά και ασκεί κριτική στα πάντα, από το αυτοκίνητό μου μέχρι το γούστο μου στη μουσική.
Στο πάρτι που κάναμε για τους αρραβώνες μίλησε πολύ άσχημα στους δικούς μου (τους πρόσβαλε για τα ρούχα τους) και τους κατηγόρησε και από πάνω ότι δεν έχουν χιούμορ γι’ αυτό και δεν κατάλαβαν το αστείο του. Η αρραβωνιαστικιά μου έβαλε τα κλάματα και η μητέρα μου ήρθε σε πολύ δύσκολη θέση.
Τους πήρε δύο μέρες μετά τηλέφωνο και ζήτησε συγγνώμη, αλλά το κακό είχε γίνει. Η πρώτη εντύπωση είναι και η σημαντικότερη. Δεν πιστεύω οι δικοί μου να θελήσουν ξανά να συναντηθούν μαζί του και δεν τους κατηγορώ.
Θέλω ένα γάμο που θα τον χαρούμε όλοι, θα φάμε, θα διασκεδάσουμε και θα τραγουδήσουμε. Δεν θέλω εντάσεις και τσακωμούς. Αν είναι να αρχίσει να πίνει και να χάσει τον έλεγχο, ας κάτσει σπίτι του. Είναι όμως πατέρας της νύφης και δυστυχώς πρέπει να παρίσταται.
Τι να κάνω για να σώσω την κατάσταση;
Ορφέας