Είμαι 39 ετών, ελεύθερη, χωρίς σχέση και χωρίς παιδιά. Αυτή είναι η ζωή μου με λίγα λόγια. Μοναχική. Σπίτι, δουλειά, δουλειά, σπίτι. Ποτέ δεν έκανα μια σχέση της προκοπής. Δοκίμασα μέχρι και online γνωριμίες, αλλά τίποτα δεν είχε αποτέλεσμα. Ή το διαλύω πρώτη εγώ και με συνοπτικές διαδικασίες, είτε οι άλλοι.
Χρησιμοποιώ τους άντρες για σεξ και μόνο. Περνάω καλά μαζί τους, αλλά τίποτε παραπάνω. Δεν μπορώ να νιώσω άνετα ή ο εαυτός μου με κάποιον. Νιώθω λες και είμαι στην τσίτα και φέρομαι περίεργα και αλλόκοτα.
Είμαι η μεγαλύτερη από τα 3 μου αδέρφια και πάντα θυμάμαι τους γονείς μου να αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα. Ο πατέρας μου ζήλευε παθολογικά τη μητέρα μου και την απειλούσε ότι έτσι κι έκανε το λάθος να τον παρατήσει, θα αυτοκτονούσε. Ήταν μονίμως μες στα νεύρα, τη χτυπούσε και παραπονιόταν σε μένα, που ήμουν η μεγαλύτερη για τα σεξουαλικά τους προβλήματα! Πέρασα πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια και τα απωθημένα μου βγαίνουν σε κάθε ευκαιρία.
Μόνο όταν πήγα σε ψυχολόγο συνειδητοποίησα τη σοβαρότητα της κατάστασης. Νιώθω ότι ακόμα είμαι εγκλωβισμένη σε εκείνο το σπίτι με ένα πατέρα, που με αναγκάζει να ακούω τα κλάματα και τα παράπονά του, πολύ σοκαρισμένη για να αντιδράσω και πολύ φοβισμένη για να φύγω. Ασφυκτυώ, χρειάζομαι βοήθεια. Οι εμπειρίες που αποκόμισα από αυτό το σπίτι είναι η αιτία που δεν «κάνω» με κανέναν άντρα. Φοβάμαι να δεθώ μη τυχόν και μου συμβεί κάτι παρόμοιο. Δεν ξέρω τί είναι αυτό που θα με ξεμπλοκάρει και θα με βοηθήσει να πάω παρακάτω. Είμαι πληγωμένη και κολλημένη σε ένα παρελθόν που μόνο κακό μου κάνει.
Ευτυχία
Θέλεις να μοιραστείς ανώνυμα τη δική σου ιστορία;
Τη περιμένουμε στο info@singlewoman.gr