Στα 34 μου έχω καταφέρει πολλά. Αποπλήρωσα ένα δάνειο, που είχα, παίρνω καλό μισθό και βάζω αρκετά χρήματα στην άκρη. Πρόσφατα πήρα προαγωγή, αλλά δουλεύω τρελές ώρες. Δεν ήταν παίξε γέλασε η προαγωγή μου. Πάλεψα, για να φτάσω εκεί.
Δεν σχολάω, πριν βραδιάσει. Δεν έχω χρόνο για τον εαυτό μου, ούτε καν να βγω μια βόλτα σαν άνθρωπος. Ακόμα και τα σαββατοκύριακά μου τα τρώω στη δουλειά. Δεν κοιμάμαι καλά και λόγω μιας πάθησης, που έχω στο έντερο, έχω χάσει κι αρκετά κιλά.
Η φίλη μου, η οποία είναι 33 ετών, απορώ πώς αντέχει μαζί μου με τα ωράρια, που έχω. Την αγαπώ πολύ, θέλω να παντρευτούμε και να κάνουμε οικογένεια.
Πρόσφατα, μου προσέφεραν μια θέση με λίγο μικρότερο μισθό, αλλά με πολύ λιγότερες ώρες εργασίας. Είναι μια καλή ευκαιρία για μένα να ηρεμήσω λίγο και να κάνω όλα, όσα δεν είχα κάνει. Θα αφοσιωθώ στον εαυτό μου, στην κοπέλα μου και θα κλείσω όσες εκκρεμότητες έχω αφήσει.
Σε μία συζήτηση για αυτή την πιθανή αλλαγή, η κοπέλα μου, μου είπε ότι βγάζει περισσότερα απ’ όσα θα βγάζω εγώ στη νέα μου δουλειά. Το σχόλιό της δεν μου άρεσε. Μου φάνηκε εγωιστικό να σκέφτεται έτσι. Τί δηλαδή; Επειδή θα βάζει 100 ευρώ παραπάνω το μήνα, πρέπει να το κάνει θέμα; Αυτή είναι η αξία μου στη σχέση μας; Δεν θέλω να νομίζει ότι είμαι τεμπέλης, γι’ αυτό και πάω σε μία λίγο πιο χαλαρή δουλειά, ούτε όμως θέλω αυτή μου η κίνηση να επηρεάσει τη σχέση μας.
Λεωνίδας