Η Μαρία απατά τον επί 27ετία σύζυγό της εδώ και δύο χρόνια. Παρόλο που γνωρίζει ότι είναι λάθος αυτό που κάνει και ασεβές απέναντι στο σύζυγό της, δεν σταματάει. Πιστεύει πως έτσι θα περάσει καλά και θα κλείσει τα κενά που της αφήνει ο γάμος της. Ο γάμος της δεν είναι κακός, απλώς την αφήνει αδιάφορη: καθόλου έρωτας, καμία σπίθα, καμία επικοινωνία.
Αν δεν θέλει πια να είναι με το σύζυγό της, γιατί δεν σηκώνεται να φύγει; Γιατί προτιμά να τον απατά;
Η απάντηση είναι: φόβος.
Φόβος ότι θα τον πληγώσει.
Φόβος ότι θα μετανιώσει.
Φόβος μη χάσει τη βολή της.
Φόβος μη χάσει τα παιδιά της.
Φόβος μη ζήσει και στην παράνομη σχέση της τα ίδια.
Πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι που απατούν είναι εαυτούληδες ή μισούν τους άλλους γι’ αυτό προτιμούν να τους φέρονται έτσι παρά να προσπαθούν να φτιάξουν τη σχέση τους μαζί τους. Τελικά δεν είναι έτσι. Αυτοί οι άνθρωποι ζουν στο φόβο. Φοβούνται τα δύσκολα, να διορθώσουν δηλαδή τη σχέση τους ή να αντιμετωπίσουν την αλήθεια και προτιμούν τα εύκολα, δηλαδή την απιστία. Συνεπώς κάθονται εκεί που είναι και διαλέγουν να βρουν αυτό που ψάχνουν κάπου αλλού.
Δεν τις κρίνω. Περισσότερο με ενδιαφέρει τί τις οδηγεί σε αυτή τη συμπεριφορά παρά το αποτέλεσμα.
Ο φόβος – συνειδητά ή ασυνείδητα – καθορίζει τις επιλογές, τις ενέργειες και τις συμπεριφορές μας. Είτε αναγνωρίζουμε την ύπαρξή του είτε όχι, υπάρχει και «κουμαντάρει» τις σχέσεις μας με τους γύρω μας:
Η απιστία δεν είναι συνειδητή επιλογή
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν βγαίνουν έξω λέγοντας «Σήμερα θα βρω γκόμενο/α», αλλά όταν η ευκαιρία τους παρουσιαστεί, δεν θα πουν «όχι». Υπάρχουν δύο επιλογές:
Επιλογή 1: Μένεις και δουλεύεις το γάμο μου, ώστε τα πράγματα να φτιάξουν και να νιώσεις και πάλι καλά.
Επιλογή 2: Ο γάμος σου έχει τελειώσει, οπότε τον αφήνεις και αποχωρείς κυρία και με σεβασμό και αγάπη για το άτομο απέναντί σου.
Αντ’ αυτού, αποφασίζεις να μην το αποφασίσεις. Επιλέγεις να μην επιλέξεις. Δεν αφήνεις το γάμο σου και δεν ξεκόβεις από την εξωσυζυγική σχέση που έχεις κάνει. Το αποτέλεσμα; Καταστροφικό.
Βαριέσαι να διορθώσεις ένα διαλυμένο γάμο
Είναι αποθαρρυντικό να σκέφτεσαι αν μπορείς ή όχι να φτιάξεις έναν κατεστραμμένο γάμο. Το δοκίμασες παλιότερα πολλές φορές και δεν τα κατάφερες. Σκέφτεσαι να φύγεις, αλλά ποιος τους ακούει όλους μετά. Κουτσομπολιά, επιθέσεις, αμφιβολίες και τελικά πιο πολλή λύπη παρά ανακούφιση.
Φοβάσαι να μείνεις. Φοβάσαι να φύγεις. Το ενδιάμεσο είναι επίσης δυσάρεστο, αλλά το ζεις οπότε δεν έχεις κάτι για να ανησυχείς. Στην κατάσταση που είσαι δεν υπάρχει το άγνωστο για να σε φοβίζει.
Η απιστία σου δίνει ζωή και σκοπό
Λες ότι δεν φεύγεις για κάποιον άλλο άνδρα ή γυναίκα, αλλά τα στατιστικά δείχνουν άλλα. Θες μια επιβεβαίωση ότι η νέα σου σχέση θα πάει καλά και μόλις τη λάβεις, έφυγες χωρίς να το σκεφτείς. Στηρίζεσαι στη νέα σου σχέση, για να κάνεις το πιο δύσκολο πράγμα: να φύγεις μακριά από ένα γάμο που δεν σε κάνει πια να αισθάνεσαι καλά.
Αυτό δείχνει ότι η εξωσυζυγική σχέση που έκανες έδωσε νόημα και σκοπό στη ζωή σου. Κάνοντας την επιλογή να αφήσεις ένα γάμο για να δημιουργήσεις μια νέα ζωή μοιάζει περισσότερο σαν εξερεύνηση ενός καινούργιου μέρους: μπαίνεις στο αυτοκίνητο χωρίς να ξέρεις τί θα βρεις μπροστά σου και ξεκινάς.
Εάν δεις όλες τις αποφάσεις, που πήρες σε βάθος χρόνου, θα δεις και τους βαθύτερους φόβους σου. Μόνο οι στενές διαπροσωπικές σου σχέσεις μπορούν να φέρουν αυτούς τους φόβους στην επιφάνεια. Δεν βλέπω την απιστία ως κάτι σωστό ή λάθος, καλό ή κακό. Το βλέπω σαν ένα φόβο από τους πολλούς που έχουμε. Αν μπορέσεις να κατανοήσεις καλύτερα τους λόγους πίσω από τις επιλογές σου, τότε ανοίγεις την πόρτα σε νέες και διαφορετικές επιλογές, που θα μπορούσαν να αποδώσουν καλύτερα αποτελέσματα.
Πηγή: divorcedmoms.com