Έχω μια μπερδεμένη κατάσταση. Μπαίνω στο θέμα κατευθείαν. Χωρίσαμε πριν 6 χρόνια μετά από σχέση 2 ετών. Εκείνη λίγο μικρότερη, με σοβαρά προβλήματα υγείας, γυναικολογικής φύσης, τα οποία όμως έφεραν και ψυχολογικά μαζί. Εν ολίγοις, κλειστό άτομο, ελαφρώς κυκλοθυμικό, με φοβίες.
Εξαιτίας αυτού βλεπόμασταν ανά περιόδους αρκετά σπάνια, παρότι στην ίδια πόλη – 3 φορές το 8μηνο πχ. Όμως, παραμένει ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής μου-ως τώρα. Την ερωτεύτηκα επειδή εξαρχής την εκτιμούσα ως άτομο. Πριν 4 μήνες ξανασυναντηθήκαμε, από τότε, μετά από πρόταση δική μου, απλώς για να τα πούμε (στα χρόνια που μεσολάβησαν, αλληλοστέλναμε ευχές για χρόνια πολλά μόνο, ούτε τηλέφωνα, ούτε τετ α τετ, διότι, με χώρισε κάπως απότομα και μάλιστα διά τηλεφώνου.
Τότε μου ‘χε πει ότι το είχε αποφασίσει αυτό, αφενός γιατί δεν ένιωθε όπως στην αρχή, αφετέρου γιατί είχε κουραστεί λόγω υγείας και είχε να λύσει σοβαρά οικονομικά θέματα στο σπίτι, ένα σπίτι πολύτεκνων με την ίδια να είναι η μόνη που εργάζεται και τον πατέρα φοβερά κακοπληρωμένο). Βρεθήκαμε και ενώ συζητήσαμε περί ανέμων και υδάτων, υπήρχε μια ένταση. Φιληθήκαμε, ξεκινήσαμε να μιλάμε στο τηλέφωνο και να ανταλλάσσουμε μηνύματα με χαρακτηρισμούς ζευγαροειδείς, παρόλο που μόνο άλλη μια φορά μπορέσαμε να ξαναβρεθούμε όπου συνέβη τρυφερό ‘φάσωμα’. Μέχρι που μετά από μερικές βδομάδες εγώ της προτείνω τηλεφωνικά να τα ξαναβρούμε.
Εκείνη μου δηλώνει ότι ‘αυτή την περίοδο έχει κάτι με κάποιον άλλον’. Σαστίζω και προσπαθώ να αραιώσω επαφές, παρόλο που συνεχίσαμε να συζητάμε το ενδεχόμενο επαγγελματικής συνεργασίας μας (σαν επαγγελματίας είναι άριστη, αντικειμενικά).
Εντούτοις, λίγες μέρες μετά μόνη της μου προτείνει στο πλαίσιο επαγγελματικού σεμιναρίου, να πάμε μαζί 5ήμερο ταξίδι στο εξωτερικό, ως συνεργάτες, τη στιγμή που α) η επαγγελματική συνεργασία μας ναι μεν είναι δρομολογημένη αλλά τυπικά δεν έχει επικυρωθεί ακόμα, ούτε έχει ξεκινήσει ουσιαστικά, β) θα μπορούσε να πάει με οποιοδήποτε από τα υπόλοιπα 5-6 άτομα που συνεργάζεται στο γραφείο της, που είναι και πολύ πιο σχετικά με το αντικείμενο του σεμιναρίου.
Όταν της το επεσήμανα αυτό, παραδέχτηκε ότι όντως δε με επέλεξε τυχαία. Παραδέχτηκε επίσης ότι ακόμα με αγαπάει πολύ. Επιπλέον, της έχω ξεκαθαρίσει ότι στο ταξίδι αυτό αδυνατώ να την αντιμετωπίσω (στον ιδιωτικό μας χρόνο προφανώς) ως συνεργάτιδα εφόσον ακόμα την υπεραγαπώ.
Ξέρω ότι εξακολουθεί να έχει πολλά προβλήματα οικογενειακά και υγείας (δικά της και των οικείων, πλέον) και έκτοτε δε ξαναβρεθήκαμε από κοντά, αλλά μου ξαναδήλωσε ότι μ’ αγαπάει ως απάντηση στο δικό μου ‘σε λατρεύω’. Αλλά, είμαι δύσπιστος και ρωτώ: 1) Αν μ’ αγαπάει όπως λέει γιατί δε χωρίζει με τον άλλον; (για τον οποίο δε ξέρω τίποτα, πχ. διάρκεια σχέσης, ηλικία, κ.α. ούτε ζήτησα να μάθω , αν και ξέρω ότι δεν υπάρχει καμία σοβαρότερη δέσμευση, τύπου αρραβώνας) Και αν πάλι δε μ’ αγαπάει, γιατί μου λέει το αντίθετο;2) Γιατί μου πρότεινε ταξίδι και επέμενε στην πρόταση αυτή ακόμα κι όταν ξεκαθάρισα ότι την βλέπω ερωτικά; Για το σεξ αποκλείεται, δεν ήταν τέτοιος τύπος στα 21 της, δε θα είναι τώρα στα 27.
Μήπως το πρότεινε αυτό για να ζήσει μαζί μου απλώς την εμπειρία -αφού κανένα ταξίδι δεν είχαμε πάει τότε μαζί; 3) Να πάω το ταξίδι; (Εγώ ως τώρα είμαι 50-50% ) 4) Αξίζει τον κόπο ΑΜπα να ασχολούμαι γενικότερα; Προφανώς και νιώθω πολλά, γι’ αυτό και έστειλα σε σένα, αλλά μήπως πρέπει να ξεκολλήσω άμεσα;
Πηγή: ampa.lifo.gr