Λυπάμαι που σε ρίχνω από το ροζ συννεφάκι σου, αλλά ρίχνω άκυρο στην όλη κλισέ νοοτροπία του «η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση».
Είμαι, επίσης, αντίθετη με το ρητό «το νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις».
Σίγουρα υπάρχουν δύο όψεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν και οι δύο, δίκιο.
Βγήκα από τα ρούχα μου, όχι κυριολεκτικά φυσικά, όταν άκουσα κάποιον να δικαιολογεί την ενδοοικογενειακή βία, λέγοντας: «Οκ, ακούσαμε τη μεριά της Κωνσταντίνας και του Νίκου, αλλά δεν γνωρίζουμε πραγματικά τί συνέβη. Η αλήθεια είναι, ίσως, κάπου στη μέση».
Δεν άντεξα και ρώτησα:
Μήπως ο Νίκος χτύπησε την Κωνσταντίνα; (Ναι)
Μήπως η Κωνσταντίνα χτύπησε τον Νίκο; (Όχι)
Η Κωνσταντίνα απειλεί τον Νίκο με όπλο ή μαχαίρι; (Όχι)
Με άλλα λόγια, υπάρχει μία και μόνο μία αλήθεια. Ο Νίκος πρέπει να συλληφθεί για ενδοοικογενειακή βία. Τελεία.
Η Κατερίνα κατέθεσε αίτηση διαζυγίου, επειδή κουράστηκε από τις συνεχείς επικρίσεις και μικροπρέπειες. του. Εκείνοι που τους γνωρίζουν καλά, ήταν της άποψης ότι»τα πράγματα δεν είναι ποτέ άσπρο ή μαύρο. Πρέπει να έβαλε και εκείνη το χεράκι της για να της συμπεριφέρεται έτσι». Σοβαρά τώρα; Δηλαδή, δεν υπάρχει κανένα άτομο σε αυτόν τον πλανήτη που ασκεί λεκτική βία στον άλλον χωρίς κίνητρο; Ενδιαφέρον. Και μούφα! Ίσως, υπάρχει μία άλλη πλευρά της ιστορίας, αλλά το να επιμένεις ότι σώνει και καλά υπάρχει, είναι παράλογο και αβάσιμο. Επίσης, θέτει τα θύματα σε μια άδικη αμυντική στάση. Φαντάσου να σε κακοποιούν και να πρέπει να απαντάς σε ερωτήσεις σχετικά με το ρόλο που έπαιξες και για το πώς το προκάλεσες. Έλεος!
Για τον Νίκο και την Κατερίνα, τα πράγματα δεν ήταν μαύρα και άσπρα, οι φίλοι τους είχαν δίκιο σε αυτό. Ωστόσο, η Κατερίνα δεν είχε καμία σχέση με την συμπεριφορά του Νίκου. Εκείνος, μεγάλωσε σε ένα κακοποιητικό σπίτι. Επίσης, καταπιεζόταν τόσο στο στρατό όσο και στο πανεπιστήμιο. Για τον Νίκο, τα ξεσπάσματα κάθε είδους ήταν ρουτίνα. Με συγχωρείς, αλλά η Κατερίνα δεν είναι η πηγή των πόνων του και δεν αξίζει την κακοποιητική και υποτιμητική συμπεριφορά του. Πρέπει να τον υποστηρίξει; Ναι. Δοκίμασε να τον βοηθήσει; Απολύτως. Και μάλιστα, ανέχτηκε την κακοποίηση και, ακόμα χειρότερα, πήρε κάποια από την ευθύνη, που δεν της αναλογούσε. Για ποιά μέση αλήθεια μου λέτε;
Αυτό που παρατηρώ δε, είναι το πόσο γρήγορα επικυρώνουμε ή δικαιολογούμε τη νοοτροπία των «δύο πλευρών», μέχρι να το βιώσουμε στο πετσί μας.
Μερικές φορές, το βίαιο άτομο κακοποιεί, οι απατεώνες κάνουν εγκλήματα και οι ψεύτες λένε ψέματα, χωρίς να υπάρχει κίνητρο. Αν υπάρχουν δύο πλευρές σε μια ιστορία, η άλλη πλευρά αφορά, κυρίως, πράγματα στο παρελθόν κάποιου, τα οποία οδήγησαν στην κακή συμπεριφορά του. Ενώ στεναχωριέμαι για αυτά που πέρασαν, η αλήθεια για το λάθος ή το σωστό δεν είναι κάπου στη μέση. Είναι λάθος, καθαρά και ξάστερα.
Όσο περισσότερο δικαιολογούμε τις πράξεις τους, τόσο περισσότερο τις διαιωνίζουμε. Στην τελική, εφ ‘όσον βάζουμε τα πάντα στη μέση, δεν υπάρχει καμία πλευρά που να σηκωθεί και να λογοδοτήσει για το τί συνέβη.
Πηγή: divorcedmoms.com