Η γυναίκα μου κι εγώ κάνουμε παρέα με ένα ζευγάρι, που έχει 2 παιδιά ηλικίας κάτω των 10 ετών.
Και οι δύο γονείς είναι παχύσαρκοι, κάτι που δεν τους ενοχλεί, ούτε κάνουν κάτι, για να το αλλάξουν. Ίσα ίσα που η μάνα κάνει και χιουμοράκι λέγοντας ότι ξέρει ότι είναι «τροφαντούλα» (τροφαντούλα είμαι εγώ, εκείνη είναι σαν τα τανκς του Πολυτεχνείου και ο πισινός της προσομοιάζει στην Πλατεία Ομονοίας), αλλά δεν είναι δουλειά μου να της πω κάτι.
Το πρόβλημα είναι ότι οι γονείς με τον τρόπο ζωής, που επέλεξαν να ακολουθήσουν, έχουν αρχίσει να επηρεάζουν τα παιδιά τους, τα οποία είναι ήδη υπέρβαρα, αλλά όχι παχύσαρκα…ακόμα.
Είμαστε πολύ κοντά με τους παππούδες των παιδιών, οι οποίοι μάταια προσπαθούν να πείσουν τους γονείς να προσέξουν λίγο τη διατροφή των παιδιών τους. Όλες τους οι προσπάθειες έχουν πέσει στο κενό. Η παχύσαρκη μαμά λέει να μην ασχολούνται και να κοιτάνε τη δουλειά τους.
Είμαι πολύ κοντά στο να πω στους αδιάφορους και αναίσθητους γονείς ότι αυτό, που κάνουν είναι εγκληματικό και ότι πρέπει να προσέξουν τα παιδιά τους από το να τα αφήνουν να τρώνε χωρίς συναίσθηση. Ξέρω ότι αν ανοίξω το στόμα μου, θα γίνουμε «μπίλιες», αλλά δεν με νοιάζει. Τουλάχιστον να τη βάλω σε σκέψεις μπας και καταλάβει πόσο μεγάλο έγκλημα διαπράττει. Εσεις τί λέτε;
Τάκης