Είχα την πρώτη κρίση πανικού στο πανεπιστήμιο. Ήμουν με το τότε αγόρι μου και πηγαίναμε σε ένα πάρτι, όταν ένιωσα μία άσχημη αίσθηση στο στομάχι. Δεν είχα ιδέα τί το προκάλεσε, αλλά, μετά από μερικά λεπτά, αυτό το αμήχανο αίσθημα, άρχισε ξαφνικά να γιγαντώνεται: Το στομάχι μου δέθηκε κόμπος, με έλουσε κρύος ιδρώτας, και άρχισα να τρέμω ανεξέλεγκτα. Προσπάθησα να πάρω βαθιές ανάσες για να ηρεμήσω και, όταν ένιωσα ότι δεν μπορούσα να αναπνεύσω, όλη η ένταση ξέσπασε. Μέχρι ο φίλος μου να βρει βενζινάδικο και να σταματήσει, έκλαιγα με αναφιλητά – ο πανικός ήταν τόσο συντριπτικός που, το μόνο που μπορούσα να κάνω, ήταν να περιμένω να περάσει. Μετά από 20 λεπτά τελείωσε και ένιωθα τόσο κουρασμένη, που μπορούσα να κοιμάμαι για μέρες.
Παρακάτω, 9 γυναίκες μοιράζονται τη δική τους εμπειρία με την κρίση πανικού:
1. «Είχα μόνο μία ή δύο φορές, αλλά πήγα στα επείγοντα, επειδή είχα πόνο στο στήθος και δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Μια άλλη φορά, δεν μπορούσα να σταματήσω να τρέμω και νόμιζα ότι γεννούσα, χωρίς όμως να έχω συσπάσεις». -Κατερίνα
2. «Οι κρίσεις πανικού είναι σαν να βρίσκομαι στη μέση ενός ανεμοστρόβιλου… Είναι ένας φαύλος κύκλος, όπου αρχίζω να αισθάνομαι άγχος και αδυναμία να κάνω κάτι ή να αποφασίσω τί να κάνω και τότε συνειδητοποιώ ότι αισθάνομαι πανικό και αυτό με πανικοβάλει ακόμα περισσότερο, και θυμώνω που είμαι πανικόβλητη, κάτι που το επιδεινώνει, και ούτω καθεξής. Νιώθω ότι όλα με πνίγουν, γίνομαι κλειστοφοβική και χάνω τον έλεγχο. Όλα αυτά, δημιουργούν απίστευτη ένταση μέσα μου. Μερικές φορές, αρχίζω να κουνάω πέρα δώθε τα πόδια μου ή τρέχω έξω, προσπαθώντας να απαλλαγώ από αυτό το συναίσθημα». – Γιώτα
3. «Συναισθηματικά, νιώθω ότι ο εγκέφαλός μου καταρρέει. Σωματικά, νιώθω έναν τεράστιο κλοιό να κλείνει ασφυκτικά τους πνεύμονες και το διάφραγμα μου. Προσπαθώ να πάρω ανάσα, αλλά είναι σαν να μην μπαίνει οξυγόνο στα πνευμόνια μου». – Μαρία
4. «Για μένα, οι κρίσεις πανικού είναι σαν κάποιος να βουτάει το κεφάλι μου στο νερό και, εκεί που νομίζω ότι θα πνιγώ, με τραβάει πίσω για μία σύντομη αναπνοή και μετά πάλι μέσα». – Μαριλένα
5. «Αρχίζω να νιώθω την ψυχή μου να χωρίζεται από το σώμα μου. Είναι σαν να έχεις ένα συρματόπλεγμα τυλιγμένο γύρω από τους μύες και το στήθος, καθιστώντας αδύνατη την αναπνοή. Μπαίνω σε ένα σκοτεινό τούνελ, όπου τίποτα δεν έχει νόημα. Δεν μπορώ να μιλήσω ή να καταλάβω αυτούς που μου μιλάνε». – Μαρκέλα
6.«Έχω διαπιστώσει ότι είναι μια σχεδόν εξωσωματική εμπειρία – λες και το «λογικό» μέρος του εγκεφάλου μου βλέπει κάτι που δεν μπορεί να ελέγξει, ενώ το άλλο μέρος είναι, κυριολεκτικά, σε κατάσταση αυτόματου πιλότου» – Δανάη
7. «Ακούω ένα κουδούνισμα στα αυτιά μου και νιώθω παγωμένη και μουδιασμένη. Έχω ταχυκαρδία και, αν και μπορεί να διαρκέσει και μέρες, έχω μαύρες σκέψεις (συνήθως ότι πεθαίνουν τα παιδιά μου)». – Ντόρα
8. «Έχω την αίσθηση ότι η καρδιά μου χτυπάει πολύ γρήγορα και ότι το δέρμα μου βγάζει φλύκταινες και είναι καυτό… Νιώθω το κεφάλι μου να γυρίζει και ο πανικός μεγαλώνει, όσο περισσότερο σκέφτομαι πώς νιώθω. Χρειάζεται πολλή αυτοσυγκέντρωση και πολλές βαθιές αναπνοές, για να μην βυθιστώ πλήρως στη κρίση πανικού. Ευτυχώς, έχω μάθει να τις αναγνωρίζω από την αρχή και να χρησιμοποιώ τεχνικές, όπως χαλαρωτική μουσική ή τεχνικές αναπνοής για να το πετύχω». – Ματούλα
9. «Στη δικιά μου περίπτωση, μιλάμε για την απόλυτη κατάρρευση. Δεν ακούω κάποιον όταν μου μιλάει, αλλά όλοι οι τυχαίοι θόρυβοι ενισχύονται, δεν μπορώ να δω καλά – τα πράγματα γίνονται θολά ή αρχίζουν να μαυρίζουν, ενώ νιώθω ότι η αναπνοή μου εξαντλείται, λες και κάθε ανάσα είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που έχω αντιμετωπίσει ποτέ και δεν μπορώ να επικοινωνήσω σχεδόν καθόλου. Ο άντρας μου λέει επίσης ότι έχω αυτό το τρομοκρατημένο βλέμμα στα μάτια μου». – Χριστίνα
Εσύ έχεις πάθει κρίση πανικού και πώς την έζησες;
Στείλε μας την εμπειρία σου, στο info@singlewoman.gr ή άφησε το σχόλιό σου, κάτω από το post