Η απώλεια του πατέρα μου με κατατρέχει σε όλη μου τη ζωή. Όταν ήμουν 5 χρονών, ο πατέρας μου αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα κατάθλιψης, επειδή πίστευε, ότι δεν θα μπορούσε να στηρίξει εμένα και τη μητέρα μου. Πήρε υπερβολική δόση υπνωτικών χαπιών και οδηγήθηκε στο νοσοκομείο, αλλά ήταν πλέον αργά. Πολλοί από μας μεγαλώνουν χωρίς την παρουσία του αγαπημένου, αφοσιωμένου τους πατέρα.
Κάποιοι από εμάς χάνουν τον πατέρα τους λόγω διαζυγίου, θανάτου, απόστασης ή οικογενειακής αποξένωσης. Όπως και σε κάθε «είδος» απώλειας, έτσι και εδώ, η πληγή καλύπτεται προσωρινά, συνεχίζουμε τη ζωή μας και συχνά αγνοούμε το πως η απώλεια του πατέρα επηρεάζει τη σωματική και συναισθηματική μας υγεία μέχρι, που ενηλικιωνόμαστε.
Ο αντίκτυπος των «Ανεπιθύμητων Εμπειριών Παιδικής Ηλικίας» (ΑΕΠΗ – ACEs στα αγγλικά) στην υγεία των ενηλίκων έχει τεκμηριωθεί με τη βοήθεια πλήθους μελετών. Οι «ACEs» ήταν το αποτέλεσμα μιας εκτενούς, πρωτοποριακής μελέτης, που απέδειξε, ότι το ψυχολογικό τραύμα στην παιδική ηλικία οδηγεί στην εμφάνιση χρόνιων παθήσεων (συμπεριλαμβανομένων των καρδιακών παθήσεων), κατάθλιψης, βίας και άλλων ψυχικών ασθενειών. Όσο περισσότερες «ACEs» έχουμε ως παιδιά, τόσο πιο πιθανό είναι να αντιμετωπίσουμε σωματικές και συναισθηματικές συνέπειες ως ενήλικες. Οι «ACEs» είναι αρκετά συνηθισμένες. Μερικές απ’ αυτές είναι το bullying (εκφοβισμός) στην παιδική ηλικία, η απώλεια ενός γονέα λόγω διαζυγίου, θανάτου, απέλασης ή οικογενειακής δυσλειτουργίας, σωματική ή συναισθηματική κακοποίηση, γονική αμέλεια ή διαχωρισμός από το γονέα λόγω ασθένειας ή τραυματισμού και γενικά όποιο ανεπιθύνητο βίωμα μπορεί να έχεις ως παιδί και που σου στιγματίζει την υπόλοιπη ζωή σου.
Όταν άρχισα σιγά σιγά να συνειδητοποιώ την απώλεια του πατέρα μου, μπόρεσα να θεραπεύσω μερικά από τα χρόνια προβλήματα, που αντιμετώπιζα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου, συμπεριλαμβανομένων του θυμού και της μανιοκατάθλιψης. Λίγοι μπορούν να αντιμετωπίσουν την απώλεια του πατέρα και συνήθως, είναι γυναικεία υπόθεση. Οι άντρες δεν επηρεάζονται τόσο, όσο οι γυναίκες.
Ο Roland Warren, πρώην πρόεδρος της Εθνικής Πατρικής Πρωτοβουλίας, είπε: «Τα παιδιά έχουν ένα κενό στην ψυχή τους, που έχει το σχήμα του πατέρα τους. Αν ο πατέρας είναι απρόθυμος ή ανίκανος να γεμίσει αυτό το κενό, τότε αφήνει μια πληγή, που δεν κλείνει εύκολα. Τα παιδιά αυτά θα μεγαλώσουν καταδικασμένα να έχουν μια ζωή χαοτική και δυσλειτουργική. Κοιτάζοντας πίσω στο δικό μου οικογενειακό ιστορικό, βρήκα, ότι υπάρχουν 5 τρόποι, που η απώλεια του πατέρα επηρεάζει τις γυναίκες.
-
Η απώλεια του πατέρα οδηγεί συχνά τις γυναίκες σε μια ατελείωτη αναζήτηση αγάπης
Ο πατέρας της μητέρας μου πέθανε, όταν ήταν 5 χρονών. Δεν είναι μόνο η ίδια η απώλεια, που πονάει. Είναι και το πώς βλέπουμε τους εαυτούς μας χρόνια μετά και οι διακυμάνσεις, που υπάρχουν στη διάθεσή μας ως αποτέλεσμα της απώλειας του πατέρα. Χωρίς τον πατέρα της πια στο σπίτι, η μητέρα μου, η μικρότερη αδελφή της και η γιαγιά μου αναγκάστηκαν να μετακινηθούν με συγγενείς, που μόνο υποστηρικτικοί και ενθαρρυντικοί δεν ήταν.
Η μητέρα μου δεν μίλησε ποτέ για το θάνατο του πατέρα της ή για τον αντίκτυπο, που είχε στη ζωή της, αλλά ήταν πάντα προκατειλημμένη όσον αφορά το θάνατο και ίσως γι’ αυτό παντρεύτηκε και χώρισε 6 φορές. Δεν μίλησε ποτέ για την πληγή, που άφησε ο χαμός του πατέρα της, ούτε μπόρεσε ποτέ κάποιος από τους συζύγους της να κλείσει το κενό, που άφησε στην ψυχή της η απώλεια του πατέρα της.
-
Η απώλεια του πατέρα δημιουργεί μια προκατάληψη σε άντρες και γυναίκες
Η πρώτη μου γυναίκα ήταν αυτοκόλλητη με τον πατέρα της. Είχε μια πολύ στενή σχέση μαζί του μέχρι, που πέθανε, όταν εκείνη ήταν 9 ετών. Έμεινε με μια πληγωμένη μητέρα και μια μεγαλύτερη αδελφή, που ήταν μονίμως θυμωμένη και επιθετική. Όσο ήμασταν μαζί, ήταν γλυκιά και ήρεμη, αλλά μπορούσε πολύ εύκολα να γίνει σαρκαστική και καυστική.
Ένιωθα συχνά, ότι δεν μπορούσα να κάνω τίποτα σωστό, ότι με κοίταζε επιφανειακά και όχι στο βάθος της ψυχής μου και ότι με κοιτούσε μέσα από ένα φίλτρο καχυποψίας. Είχε πολύ δύσκολη σχέση και με την κόρη μας. Υποψιάζομαι, ότι έβγαζε όλο το θυμό, που είχε και πήγαζε από την παιδική της ηλικία, στην κόρη μας.
-
Η απώλεια του πατέρα μπορεί να κάνει μια γυναίκα να εξοργίζεται πιο εύκολα με τους άντρες
Ο καθένας μπορεί να θυμώσει για διάφορους λόγους. Μερικές γυναίκες, όμως, δείχνουν να εξοργίζονται πιο εύκολα και χωρίς ουσιαστικό λόγο με τους άνδρες. Η δεύτερη γυναίκα μου είχε πολύ στενή σχέση με τον πατέρα της, μέχρι την εφηβεία. Όταν τα έφτιαξε με τον πρώτο της φίλο και άρχισε να έχει σεξουαλικές σχέσεις μαζί του, εκείνος απομακρύνθηκε εντελώς από κοντά της. Μεγάλωσε μπερδεμένη, πληγωμένη και θυμωμένη. Ένιωθε λες και έκανε κάτι κακό.
Όσο ήμασταν μαζί, μπορούσε τη μία να είναι γεμάτη πάθος και πολύ γλυκιά και το επόμενο λεπτό να σπάει ό, τι έβρισκε μπροστά της. Απειλούσε να με σκοτώσει και γενικά, οργιζόταν με το παραμικρό και χωρίς λόγο και αντιδρούσε ακραία.
-
Η απώλεια του πατέρα μπορεί να κάνει μια γυναίκα να τρομοκρατείται και μόνο στην ιδέα της εγκατάλειψης
Με την τρίτη και τωρινή μου σύζυγο είμαστε μαζί 37 ολόκληρα χρόνια. Ο πατέρας της είχε προβλήματα θυμού και ήταν κακοποιητικός. Χώρισε με τη μητέρα της, όταν η γυναίκα μου ήταν μικρή. Από την αρχή του γάμου μας, φοβόταν συνεχώς, μη την εγκαταλείψω. Ακόμη και μετά από αρκετά χρόνια γάμου είχε το άγχος, ότι μπορεί κάτι να μου συμβεί.
Χρειάστηκαν χρόνια συζητήσεων μαζί της, για να της δώσω να καταλάβει, ότι οι «σκιές του παρελθόντος» δεν θα έπρεπε να υπονομεύουν τον γάμο μας. Δεν ήταν πάντα εύκολο. Οι αναμνήσεις των τραυματικών γεγονότων βυθίζονται στο υποσυνείδητό μας και όσο κι αν προσπαθούμε να τις διώξουμε, συχνά τα οδυνηρά γεγονότα του παρελθόντος μένουν εκεί και αρνούνται να μας αφήσουν.
Ωστόσο, η γυναίκα μου και εγώ ανακαλύψαμε, ότι κλείνοντας παλιές πληγές, θα μας βοηθήσει να έρθουμε ακόμα πιο κοντά και να ερωτευτούμε πάλι απ’ την αρχή. Η θεραπεία των παλιών πληγών μας θα αποτελέσει παράλληλα θεραπεία της σχέσης μας. Η επούλωση των πληγών, που άφησε η απώλεια του πατέρα, μπορεί να είναι το πιο σημαντικό πράγμα, που μπορούμε να κάνουμε, για να εξασφαλίσουμε μια χαρούμενη και παραγωγική ζωή.
-
Η απώλεια του πατέρα κάνει τις γυναίκες να ερωτεύονται άντρες, που έχουν βιώσει το ίδιο
Πριν παντρευτώ την τρίτη μου γυναίκα, είχαμε κάνει και οι δύο από δύο γάμους στο παρελθόν. Θέλαμε αυτή η σχέση να είναι υγιής, παθιασμένη και να διαρκέσει για πάντα. Ήταν προφανές απ’ την αρχή, ότι και οι δύο είχαμε ανοιχτές πληγές να θεραπεύσουμε από πατεράδες, μητέρες και από τους κατεστραμμένους μας γάμους.
Πιστεύω, ότι πολλές γυναίκες, που βίωσαν την απώλεια του πατέρα τους μεγαλώνοντας, υποσυνείδητα προσελκύονται από άντρες, που είχαν παρόμοια βιώματα. Εάν το ζευγάρι δεν καταλάβει από την αρχή, ότι είναι μαζί, για να θεραπεύσουν ο ένας τον άλλο, θα βγάλουν το θυμό και τα απωθημένα τους και μόνο χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα.
Η απώλεια, αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά και σε νεαρή ηλικία, μπορεί να λειτουργήσει ως επιταχυντής και να βλάψει ακόμη και τις καλύτερες σχέσεις. Η θεραπεία της πληγής, που αφήνει η απώλεια του πατέρα, πιστεύω, ότι θα έκανε μεγαλύτερο καλό στον κόσμο και από την ανακάλυψη της θεραπείας του καρκίνου.
Είμαι σίγουρος, ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι, που η απώλεια του πατέρα στιγματίζει τις γυναίκες. Περιμένω τα σχόλιά σας.
Πηγή: goodmenproject.com