Είμαι 32 ετών σε σχέση εδώ και 2 χρόνια. Έχω και έναν κολλητό, με τον οποίο μεγαλώσαμε μαζί. Όσο ήμασταν ελεύθεροι, βλεπόμασταν κάθε μέρα. Οι δουλειές μας είναι πολύ κοντά και βγαίναμε σχεδόν κάθε μεσημέρι για φαγητό στα διαλείμματα μας. Μέχρι και διακοπές πηγαίναμε μαζί χρόνο παρά χρόνο. Είναι το μοναδικό άτομο, στο οποίο έχω εμπιστοσύνη, βασίζομαι και στηρίζομαι σε ό, τι κι αν μου συμβεί.
Με τον καιρό η σχέση του άρχισε να σοβαρεύει. Αρχικά χάρηκα, αλλά και μόνο στη σκέψη ότι θα φύγει μακριά για να πάει να μείνει με την κοπέλα του, απελπίζομαι. Ακόμα και η κοπέλα μου είδε τη διαφορά πάνω μου. Ξέρω ότι σαν φίλος του, έπρεπε να είμαι πιο υποστηρικτικός με τις αποφάσεις του, αλλά τα αισθήματά μου είναι πιο δυνατά και νικάνε.
Τον ικέτευσα, έπεσα στα γόνατά του να το ξανασκεφτεί και να φέρει την κοπέλα του εδώ αντί να πάει εκείνος. Δεν περίμενε τέτοια αντίδραση από εμένα. Δεν είπε τίποτα και σηκώθηκε και έφυγε. Μετά συμπεριφέρθηκε σαν να μην του είπα ποτέ τίποτα.
Φοβάμαι ότι μπορεί να είμαι ερωτευμένος μαζί του. Αγαπώ την κοπέλα μου, αλλά αν είχα επιλογή θα προτιμούσα να είμαι μαζί του παρά μαζί της.
Νιώθω μπερδεμένος, γιατί πάντα ήμουν straight. Η κοπέλα μου στεναχωριέται που με βλέπει έτσι γι’ αυτό και με αφήνει να περνάω περισσότερο χρόνο μαζί του παρά μαζί της τώρα που είναι να φύγει.
Τί μου συμβαίνει; Γιατί νιώθω αυτή την έλξη; Αν δεν ήταν να φύγει, δεν πιστεύω να είχαν βγει αυτά τα αισθήματα στη φόρα. Νιώθω διαλυμένος μέσα μου. Θέλω να μείνει, δεν μπορώ να τον χάσω.
Πέτρος
Θέλεις να μοιραστείς ανώνυμα τη δική σου ιστορία;
Τη περιμένουμε στο info@singlewoman.gr