Στην επιθεώρηση συνειδητοποίησα το πόσο άρεσα σαν γυναίκα.
Άρχισαν να με τριγυρίζουν οι αδερφές και να μου φέρνουν τα τεκνά τους
για να με γνωρίσουν, γιατί αυτά τους το ζητούσαν.
Οι άντρες, κυρίως οι νεαροί, τρελαινόντουσαν για μένα
κι η μαλακία έπεφτε λεφούσι για πάρτη μου!
Ναι, μη γελάς.
Αφού ο Μπουρνέλης μ’ έλεγε »Μις Μαλακία».
Υπήρχε βέβαια,
και μια μικρή μερίδα αντρών που δεν ήμουν ο τύπος τους.
Ήσαν αυτοί που τους άρεσε η φίνα γυναίκα, χωρίς πιασίματα,
που εγώ τα είχα μπόλικα εδώ που τα λέμε!
Κι ήρθε η τζενεράλε, δηλαδή η τελευταία πρόβα.
Ο Μουζάκης μετά το σόλο μου, κούνησε το κεφάλι του και μου είπε:
»Μην περιμένεις πολύ χειροκρότημα σ’ αυτό το νούμερο».
Τρόμαξα.
»Γιατί μαέστρο, δεν είναι καλό;»
»Πολύ ωραίο είναι, και άκρως σεξουαλικό, γι’ αυτό σου λέω.
Ποιοι θα σε χειροκροτήσουνε;
Οι άντρες όταν βγαίνεις,
βάζουν το χέρι στην τσέπη και πιάνουν το πουλί τους, εκτός πια,
κι αν είναι γεμάτο το θέατρο από αδερφές και γυναίκες ασυνόδευτες».
Μένω μόνη πάνω στη σκηνή, μούσκεμα στον ιδρώτα.
Είναι από την αγωνία μου; Είναι από τη χαρά μου;
Στέκω ακίνητη και θέλω να κλάψω.
Το κοινό της επίσημης πρεμιέρας με αποθεώνει.
Απολαμβάνω μεθυσμένη από χαρά κι αγαλλίαση,
όλο αυτό το…ουρλιαχτό και… ντρέπομαι,
μου έρχεται να τους φωνάξω
»Μην κάνετε έτσι, δεν τ’ αξίζω».
Αλλά όχι,
κάτι κλωτσάει μέσα μου,
και βέβαια τ’ αξίζεις, μην είσαι χαζή…
και συνέρχομαι και κλείνω στην καρδιά μου
όλα τα ζήτω,
όλα τα μπράβο,
κι όλα τα »είσαι μοναδική»,
κι όλα τα έξαλλα χειροκροτήματα… κι είναι δικά μου…
ΔΙΚΑ ΜΟΥ.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερος οργασμός
από αυτόν που νιώθεις
όταν ακούς το χειροκρότημα που εκφράζει τον ενθουσιασμό εκείνου
που ενώνει τις παλάμες του και τις χτυπάει δυνατά
για να σου δείξει την αποδοχή του, για να σε παινέσει,
για να σου πει »ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ»
για την ευτυχία που του χάρισε η προσφορά σου.
Βέβαια,
υπάρχει και το χλιαρό χειροκρότημα: οργασμός από υποχρέωση,
το χειροκρότημα του »ΠΡΕΠΕΙ»: συζυγικός οργασμός,
και το »τιμητικό» χειροκρότημα για κάποιον που ανήκει στο παρελθόν.
Αυτό το χειροκρότημα,
το εισπράττεις με μια βαθιά ικανοποίηση
και ξέρεις
ότι είναι το… τελευταίο…
»ΜΠΡΑΒΟ»
Σπεράντζα Βρανά
Σαν σήμερα, το 2009, έφυγε από τη ζωή.
………………………………………………………………………………………………..
Αποσπάσματα από τα βιβλία:
Σπεράντζα Βρανά »ΤΟΛΜΩ»
Σπεράντζα Βρανά »Ο ΟΡΓΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΠΡΑΒΟ»