Η Denise Bidot είναι μοντέλο και ιδρυτής της ομάδας «No Wrong Way».
«Η μητέρα μου μεγάλωσε σε μια εποχή, που πίστευε, ότι πρέπει να είναι αδύνατη. Για την ακρίβεια, έπρεπε να είναι κοκκαλιάρα ή να προσπαθεί να γίνει. Ως παιδί, την παρακολουθούσα να κάνει τη μία δίαιτα μετά την άλλη, δίνοντας το δικό της αγώνα και έχοντας ως πρότυπα Λατίνες γυναίκες με εξωπραγματικά ιδανικές διαστάσεις. Βλέποντας τη συνεχή μάχη της μητέρας μου με τα κιλά της, ένιωθα μπερδεμένη: την κοίταζα και σκεφτόμουν, ότι είναι όμορφη. Ήταν η μαμά μου. Γιατί εκείνη δεν μπορούσε να δει αυτό, που κι εγώ έβλεπα; Παρακολουθούσα την επιμονή της και εντυπωσιαζόμουν. Πάλευε να χωρέσει σε ένα μικροσκοπικό τζιν. Ήθελε να είναι αδύνατη με ωραίες, καλοσχηματισμένες καμπύλες και πίστευε, ότι αν τελικά κατάφερνε να το πετύχει, θα γινόταν τόσο ευτυχισμένη, λες και είχε κερδίσει τον πρώτο αριθμό του λαχείου.
Ένιωθα, όσο μεγάλωνα, «βυθισμένη» στη δική της μάχη. Χαμένη στον κόσμο της. Με εντυπωσίαζε η επιμονή της. Χαιρόμουν κι εγώ, όταν τα κατάφερνε. Είχα τόσο πολύ πωρωθεί με το να παρακολουθώ την εξέλιξή της, που ένιωθα από ένα σημείο και μετά, ότι μένει η ζωή μου πίσω.
Μέχρι τα 18 μου, η ζωή μου κυλούσε έτσι. Άρχισα δειλά δειλά να κάνω μαθήματα υποκριτικής, φωνητικής και χορού. Βρήκα επιτέλους τη «φωνή» μου: τη φωνή, που μου έλεγε, ότι όταν ονειρεύεσαι κάτι, μπορείς να το πετύχεις. Τα προσόντα και το ταλέντο μου φάνηκαν απ’ την αρχή και άναψαν μια φωτιά μέσα μου. Τελικά, ακολούθησα αυτή τη «φωνή» μέχρι την Καλιφόρνια, για να γίνω ηθοποιός.
Εκεί κατάλαβα, ότι δεν γίνεσαι ηθοποιός τόσο εύκολα. Κι αυτό δεν οφείλεται στο ταλέντο σου ή τον απίστευτο ανταγωνισμό, που υπάρχει. Οφείλεται στα κιλά σου. Επανειλημμένα οι διάφοροι σκηνοθέτες και ατζέντηδες στα κάστινγκ που πήγαινα, έλεγαν: «Αν ήσουν καμιά δεκαριά κιλά λιγότερο, θα ήσουν τέλεια για το ρόλο». Πολύ ψηλή, πολύ κοντή, πολύ καμπυλωτή. Δεν άκουγες τίποτε άλλο. Αν προσπαθούσα να προσαρμοστώ στα καλούπια τους, όλοι θα με περιμένανε με ανοιχτές αγκάλες. Δεν μπορούσα να πιστέψω, ότι το ταλέντο μου, ο χαρακτήρας μου, το μυαλό μου και η επιμονή μου θυσιάζονταν όλα στο βωμό των «ιδανικών (γι’ αυτούς) κιλών».
Αλλά εγώ δεν είμαι απ’ αυτές, που θα αφήσουν τους άλλους να με αλλάξουν. Προτίμησα να μην ασχοληθώ καθόλου με Hollywood, ρόλους και κάστινγκ. Άρχισα να ασχολούμαι με την ομορφιά και το μακιγιάζ σαν δημιουργική ψυχή, που ήμουν και μια μέρα εκεί, που δεν το περίμενα, έσκασε η πρόταση. Μια φωτογράφος με ρώτησε, αν είχα δουλέψει ποτέ ως μοντέλο και αν μπορούσε να με φωτογραφήσει. Σκέφτηκα: «Αυτή η γυναίκα είναι τρελή. Τί μου λέει τώρα; Είμαι κοντή, είμαι ατσούμπαλη, τί θέλει να φωτογραφήσει από μένα;». Τελικά συμφώνησα να συμμετάσχω στο πρότζεκτ, που είχε στο μυαλό της και τα υπόλοιπα ήρθαν από μόνα τους. Χρειάστηκε μόνο μία γυναίκα, δυο λόγια, για να μου αλλάξουν όλη τη ζωή. Τώρα πια όσο πιο πολύ λάμπω, τόσο πιο πολύ μπορώ να κάνω και τους άλλους να λάμψουν.
Τώρα είμαι και η ίδια μητέρα και νιώθω, ότι η μεγαλύτερή μου ευθύνη είναι να μάθω στην κόρη μου, ότι πρέπει να αγαπάει τον εαυτό της, όπως είναι και να μην προσπαθεί να τον αλλάξει. Γνωρίζω από πόσο νωρίς μπαίνουν αυτές οι ιδέες στο μυαλό των παιδιών. Δουλειά μου είναι να λέω καθημερινά στην κόρη μου μέχρι να το εμπεδώσει, ότι είναι όμορφη και ότι μπορεί να επιτύχει όποιο στόχο έχει στο το μυαλό της.
Πέρασε αρκετός καιρός, αλλά η μαμά μου αποφάσισε επιτέλους να αγαπήσει και να αγκαλιάσει το σώμα της. Θέλω να πιστεύω, ότι έπαιξα κι εγώ ένα ρόλο σε αυτή την αλλαγή, αν και ο μεγαλύτερος ρόλος ανήκει στους ανθρώπους όλου του κόσμου, που μιλάνε επιτέλους ανοιχτά για θέματα, που αφορούν στο σώμα τους και είναι αποφασισμένοι να καταρρίψουν κάθε πρότυπο, που έχει επιβάλλει η κοινωνία. Η μητέρα μου βρήκε τη βοήθεια, που χρειαζόταν. Το ίδιο και πολλές άλλες γυναίκες σε όλο τον κόσμο. Πρέπει όλες να μάθουμε να αγαπάμε το σώμα μας και να ενθαρρύνουμε άλλες γυναίκες να είναι ο εαυτός τους – μέσα και έξω».
Πηγή: refinery29