Στη φυλακή η μητέρα της 19χρονης, σε κατ’ οίκον περιορισμό η φερόμενη παιδοκτόνος είναι η μέχρι στιγμής απόφαση για την υπόθεση με το βρέφος που βρέθηκε νεκρό σε κάδο απορριμάτων στην περιοχή της Πετρούπολης.
Πιο συγκεκριμένα, ανακριτής και εισαγγελέας αποφάσισαν προφυλάκιση για την γιαγιά του νεογέννητου, το οποίο είχε βρεθεί νεκρό σε κάδο σκουπιδιών στην Πετρούπολη.
Εισαγγελέας και ανακριτής διαφώνησαν για την ποινική μεταχείριση της 19χρονη μητέρας του μωρού γι’ αυτό προς το παρόν θα βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό.
Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας των απολογιών των δύο γυναικών ενώπιον του 3ου τακτικού ανακριτή, ο ανακριτής πρότεινε πως η 19χρονη πρέπει να αφεθεί ελεύθερη ενώ ο εισαγγελέας ζήτησε να έχει την ίδια αντιμετώπιση με την μητέρα της και να προφυλακιστεί.
Τη διαφωνία θα κληθεί να λύσει, υπέρ της μίας ή της άλλης πλευράς , το αρμόδιο δικαστικό Συμβούλιο. Μέχρι να βγει απόφαση, η 19χρονη θα βρίσκεται σε περιορισμό κατ’ οίκον.
Οι δύο γυναίκες απολογήθηκαν για την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από πρόθεση κατά συναυτουργία.
Η απολογία της 19χρονης:
Η υπερβολική αδυναμία στον πατέρα της
Κατά την απολογία της, η 19χρονη μίλησε για την αδυναμία που έχει στον πατέρα της Γιώργο, ο οποίος έφυγε από τη ζωή από καρκίνο όταν η ίδια ήταν 13 χρονών.
Όπως φέρεται να είπε η ίδια, όταν είδε την μητέρα της Ελβίρα να έχει καταρρεύσει, το πένθος της “κρύφτηκε” για να σταθεί στο πλάι της. Τα τελευταία έξι χρόνια, η μητέρα της πάσχει από σοβαρή κατάθλιψη, έχει αποστεωθεί και δεν δέχεται ιατρική βοήθεια. Έχει παρατήσει εντελώς τον εαυτό της και αδυνατεί να ανταπεξέλθει σε καθημερινές δραστηριότητες και να βγει από το σπίτι. Μαζί της και με τον αδελφό της μένουν σε ένα μικρό σπίτι 65 τμ στην Πετρούπολη.
Η εφηβεία και η πρώτη εγκυμοσύνη
Στη εφηβεία κυρίως λόγω του θυρεοειδή της ξεκίνησε να παίρνει βάρος και όπως κάθε έφηβη την ενδιέφερε η εξωτερική της εμφάνιση. Όταν μετακόμισε από τη Λήμνο στην Αθήνα μαζί με την οικογένειά της, η ιδέα για τον εαυτό της έπεσε πολύ χαμηλά.
Όπως φέρεται να δήλωσε στον ανακριτή, δεν γνώριζε κανένα όταν εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και πάσχιζε να γίνει αποδεκτή. Στη Λήμνο, είχε σχέση με κάποιον βίαιο άνθρωπο. Από αυτόν έμεινε έγκυος αλλά το αντιλήφθηκε νωρίς και έκανε άμβλωση σε δημόσιο νοσοκομείο της Αθήνας. Η κριτική από την οικογένειά της είναι έντονη.
Οι εφήμερες σχέσεις με αγόρια από το Διαδίκτυο
Σύμφωνα με την ίδια, έκτοτε έκανε εφήμερες σχέσεις με αγόρια που γνώριζε στο Ίντερνετ αλλά και εκτός. Το γεγονός ότι λειτουργούσαν σεξουαλικά μαζί της, της κινητοποιούσε την μηδενική της αυτοεκτίμηση και αισθανόταν ποθητή. Ένιωθε ότι αξίζει κάτι. Τον Μάιο του 2017 γνώρισε μέσω Facebook ένα αγόρι. Βρέθηκαν μια φορά μόνο, ενώ δήλωσε πως δεν έχει σημασία ποιος είναι και δεν διεκδικεί κάτι από αυτόν, ούτε θέλει να μπλέξει κανέναν στην περιπέτεια για την οποία αναλαμβάνει την ευθύνη.
Όταν η δεύτερη εγκυμοσύνη της χτύπησε την πόρτα
Δεν συνάντησε ποτέ ξανά αυτόν άνθρωπο και όπως δήλωσε από τότε δεν έτυχε να βρεθεί με άλλον άντρα. Συνέχιζε, όμως, να παίρνει βάρος και αισθανόταν δυσφορία πολλές φορές , αλλά το απέδιδε πάντα στην υπέρβαρη φύση της. Αρχές Δεκεμβρίου αισθανόταν κάτι πρωτόγνωρο και περίεργο. Άρχισε να αισθάνεται στην αρχή ανεπαίσθητα και μετά όλο και πιο έντονα, κίνηση και βάρος στην κοιλιά της. Τότε, κατάλαβε ότι ήταν έγκυος, και πανικοβλήθηκε αφού δεν μπορούσε να πιστέψει πως μέχρι πριν από λίγο καιρό είχε έμμηνο ρύση. Υπολογίζοντας τον χρόνο κατάλαβε πως ήταν από εκείνον τον άντρα που είχε γνωρίσει την Άνοιξη.
Από τότε ήταν “παγωμένη” δεν ήξερε τι να πει στην οικογένεια, στους αλλά και στους συμμαθητές της. Η εγκυμοσύνη ήταν ανεπιθύμητη αλλά πλέον ήταν πολύ αργά αφού δεν μπορούσε να κάνει έκτρωση. Τότε πήρε την απόφαση να το αντιμετωπίσει μόνη της και να μη μάθει κανείς τίποτα.
Φορούσε τα πιο φαρδιά ρούχα που έβρισκε, φρόντιζε να καμπουριάζει για να μην φανεί η κοιλιά της και προσάρμοζε τον τρόπο που καθόταν. Τις περισσότερες ώρες τις περνούσε κλεισμένη στο δωμάτιο της και είχε αποφασίσει να γεννήσει μόνη της. Ήλπιζε μόνο μην βγει το παιδί στραβά όπως είχε ακούσει ότι συμβαίνει καμιά φορά και πεθάνει. Σχέδια για μετά δεν είχε.
Όσο πλησίαζε ο καιρός πάγωνε με τη σκέψη όχι ότι θα βγει ένα παιδί από μέσα της, αλλά πώς θα βρει το κουράγιο να κάνει ολόκληρο τοκετό μόνη της, ενώ δεν είχε ιδέα πως θα έπρεπε να το κάνει.
Ο τοκετός στο μπάνιο
Ένα Σάββατο μεσημέρι την έπιασαν οι πόνοι. Για πρώτη φορά σκέφτηκε να το πει στον αδερφό της, του τηλεφώνησε και του είπε να πάει σπίτι γιατί πονούσε η μέση της. Της τηλεφώνησε πίσω μετά από λίγο και της είπε ότι φτάνει μαζί με γιατρό. Τότε του είτε ότι το τακτοποίησε μόνη της.
Είχαν σπάσει τα νερά. Πήγε στο μπάνιο και την είδε η μητέρα της και τη ρώτησε τι έγινε. Την ακολούθησε στο μπάνιο αλλά της έκλεισε την πόρτα. Δεν είχε επισκεφθεί γυναικολόγο – δεν είχε κάνει προγεννητικό έλεγχο – δεν ήξερε τι να περιμένει.
Έλαβε μια θέση μέσα στο μπάνιο όπως είχε δει σε βίντεο στο Ίντερνετ και προσπάθησε να παίρνει βαθιές ανάσες και να σπρώχνει. Πονούσε πολύ αλλά ήταν εγκλωβισμένη, δεν μπορούσε να κάνει πίσω, σε κάποια στιγμή κατέρρευσε αλλά αισθανόταν ότι ήταν κοντά. Τότε είπε στη μητέρα της να έρθει α τη βοηθήσει. Μπήκε μέσα αλλά το μπάνιο ήταν μικρό δεν μπορούσε να μετακινηθεί για να χωράνε και οι δύο. Της είπε να την αφήσει να το κάνει μόνη της. Έσπρωξε κι άλλο και τελικά βγήκε από μέσα της το παιδί.
Το ακούμπησε πάνω στο πλυντήριο και αφαίρεσε τον πλακούντα στη λεκάνη της τουαλέτας. Ένιωθε σαν μεθυσμένη και αιμορραγούσε. Προσπάθησε να κόψει μηχανικά τον ομφάλιο λώρο του παιδιού και υποτυπωδώς να το πλύνει. Έτσι είχε δει. Το πήρε αγκαλιά ίσως κάποια στιγμή να αισθάνθηκε να τη δαγκώνει στο στήθος. Δεν αισθανόταν πόνο ψυχικό, ούτε απορούσε. Συνέχιζε να αιμορραγεί πάρα πολύ. Τότε ένιωσε ότι το παιδί απειλεί τη ζωή της και γέμισε με ενοχές ότι ξεφτίλισε τον εαυτό της και την οικογένειά της. Ήταν βυθισμένη στην παράνοια – το μυαλό της «έφυγε» – δεν την ενδιέφερε τίποτα πια , αισθανόταν ότι λυτρώθηκε όπως και να έχει. Εκείνη τη στιγμή βίωσε παρανοϊκό επεισόδιο – το παιδί την απειλούσε – το παιδί ήταν ξένο προς εκείνη – το παιδί ήταν επικίνδυνο.
Φωναξε τη μητέρα της επιτακτικά και της είπε να της φέρει μια σακούλα. Ήταν ακόμα στο μπάνιο. Της είπε να το πετάξει και το έκανε. Καμία άλλη εμπλοκή δεν είχε στη διαδικασία. Ό,τι έγινε, έγινε από τα δικά της χέρια. Δεν αναιρεί τα της προανακριτικής της απολογίας ως προς τον τρόπο, αλλά το αποτέλεσμα το αποφάσισε η ίδια, εκείνη τη στιγμή. Ίσως με το κορδόνι ίσως και με τα χέρια της. Έβαλε πριν χαρτί στο στόμα του γιατί έβλεπε αίμα. Σκέφτηκε ότι και με το χαρτί μπορεί να πνιγεί αλλά δεν αποδέχτηκε αυτό το αποτέλεσμα μέσα της.
Ζητά συγνώμη μόνο απ’ τον Θεό. Σε Αυτόν ζητά συγχώρεση και όχι από τους συνανθρώπους της. Σε αυτόν που της έκανε αυτό το δώρο και εκείνη μόλις το έπιασε στα χέρια της αρρώστησε το μυαλό της αντί να αισθανθεί τη θέρμη της μητρότητας. Μακάρι να ήταν αλλιώς οι συνθήκες του ερχομού αυτού του παιδιού. Αν ήξερε ότι αυτό το οξύ επεισόδιο θα μπορούσε να το ελέγξει, αν όντως συμβεί σε κάποιον και γίνεται να το τιθασεύσει, θα ζητούσε συγγνώμη και από τους συνανθρώπους της αν με την πράξη της, τους έκανε να αισθανθούν μίσος και αποστροφή. Είναι ψύχωση όμως και δεν ελέγχεται. Μια φορά στις χίλιες όπως είπαμε. Την τρομάζει ακόμα και η σκέψη να το βιώσει άλλος άνθρωπος αυτό. Μάλλον είναι το σκοτεινότερο συναίσθημα που διαθέτει η ψυχή του ανθρώπου.
Λυπάται πάρα πολύ. Δεν ξέρει αν αξίζει άλλη ευκαιρία.
Τις επόμενες μέρες δεν ασχολήθηκε ξανά με το “θέμα”
Τις επόμενες μέρες δεν ασχολήθηκε καθόλου για το που βρίσκεται το παιδί, αφού ήταν μακριά από εκείνη και κανείς δεν είχε μάθει τίποτα.
Θα το ομολογούσε αν ήξερε ότι δεν θα διασυρθεί. Μετά από μέρες οργανώθηκε στο σχολείο εθελοντική αιμοδοσία. Αποφάσισε να συμμετάσχει για να ευεργετηθεί με δικαιολόγηση απουσιών. Της απαγορεύθηκε λόγω του χαμηλού αιματοκρίτη απ’ την αιμορραγία της εγκυμοσύνης.
Όπως φέρεται να δήλωσε η ίδια, είναι μαθήτρια της Β’ λυκείου και επιμελής μαθήτρια και αν δεν δικαιούται δεύτερη ευκαιρία στη μητρότητα ίσως να δικαιούται στη ζωή. Σίγουρα κατανόησε ότι χρειάζεται υποστήριξη – υποστήριξη από ειδικούς μήπως ποτέ ξεμπλέξει τα κουβάρια που έχει μέσα της ή ίσως αποτινάξει ποτέ το στοίχειωμα που θα κουβαλάει για πάντα μέσα της ακόμα και αν προήλθε από αιφνίδια διατάραξή της και ψυχωτικό επεισόδιο.
Η μητέρα της δεν είχε καμία άλλη συμμετοχή πέρα από αυτή που ανέφερε.
Άλλωστε, ενδεικτική της νοσηρής κατάστασης στην οποία τελούσε και του αποσυντονισμού της είναι και η «προχειρότητα» με την οποία προσπάθησε να «απαλλαγεί» από το νεογνό και να αποκρύψει την ύπαρξή του, με την απόρριψή του σε σημείο πλησίον της οικίας της.
Πηγή: ipop.gr