Είναι στιγμές που περιμένεις κάποια πράγματα να αλλάξουν και προσπαθείς να πείσεις τους γύρω σου ότι μια αλλαγή δεν είναι ζωτικής σημασίας, για να επιβιώσει κανείς. Κάνεις όμως λάθος γιατί και η προσωπική αλλά και γενικότερη εξέλιξη είναι απαραίτητες. Δυστυχώς αρκετός κόσμος δεν είναι σε θέση να δεί όλα τα οφέλη που έρχονται από μια αλλαγή. Είναι εκείνοι που θέλουν να βλέπουν τον κόσμο γεμάτο από ανθρώπους σαν και εκείνους, δηλαδή να κάνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα, χωρίς ποτέ να γίνεται κάτι διαφορετικό.
Ίσως να είναι παρήγορο, ίσως απλά να μην νοιάζονται να ανοίξουν τα μάτια τους σε έναν κόσμο, που είναι μεγαλύτερος από αυτόν που βλέπουν καθημερινά έξω από το παράθυρο τους. Αν όμως δεν δώσεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να δεί κάτι καινούριο, χάνεις έναν κόσμο (στην κυριολεξία) εμπειριών και ανθρώπων.
Ήμουν αρκετά τυχερή γιατί μου δόθηκαν ευκαιρίες να ταξιδέψω και με το σχολείο αλλά και σε διάφορες περιπτώσεις. Μπορεί να ακούγεται κλισέ αλλά προσπαθώ να μάθω και κάτι διαφορετικό από κάθε ταξίδι μου. Με εμπνέει το γεγονός ότι μπορώ να πάω σε ένα καινούριο μέρος και να δώ κάτι άλλο. Όταν ταξιδεύω, νιώθω ότι έχω την δυνατότητα να εξερευνήσω κάτι στο δικό μου χρόνο και κάνω κάτι που αξίζει πραγματικά να ζείς γι αυτό.
Πριν το Πανεπιστήμιο ήξερα ότι ήθελα να σπουδάσω εκτός χώρας. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη που θα πήγαινα σε ένα καινούριο μέρος μόνη μου. Όταν στο παρελθόν ταξίδευα με τους φίλους και την οικογένεια μου, ένιωθα πάντα σαν τουρίστρια και ουσιαστικά ήμουν. Αλλά έκανα κάτι περισσότερο από ότι συνηθίζουν οι τουρίστες. Κολυμπούσα με δελφίνια, έκανα ορειβασία και έτρωγα όλο μου το βάρος σε παγωτό.
Αυτή τη φορά όμως ήθελα να δώ πως είναι να ανήκεις κάπου αλλού. Πες με παράξενη, αλλά μου άρεσε η ιδέα να γνωρίσω μια χώρα χωρίς να έχω χάρτη, να είμαι σε θέση να δώσω οδηγίες σε τρίτους για το καλύτερο φαγητό της πόλης ή απλά και μόνο να κάνω μόνη μου τα ψώνια της εβδομάδας – κάτι το οποίο με ικανοποιούσε πάρα πολύ.
Όσο και να διαβάσεις μια ξένη γλώσσα τίποτα δεν μπορεί να σε προετοιμάσει για όταν θα μείνεις μόνος σου σε μια ξένη χώρα στις 4 το πρωί, χωρίς χάρτη και με μόνο μια διεύθυνση ώστε να βρείς το ξενοδοχείο σου. Μετά το αρχικό σοκ » Χριστέ μου που έχω μπλέξει;» μπήκα σε διαδικασία επιβίωσης. Κατάλαβα ότι ο μόνος τρόπος να προσαρμοστώ ήταν να μιλήσω τη γλώσσα που μάθαινα για 6 χρόνια – και δεν ήταν τώρα η κατάλληλη στιγμή να ντραπώ για την προφορά μου.
Έκανα φίλους και συνέχισα να κάνω πρακτική τη γλώσσα με τους συγκατοίκους μου, παρόλα αυτά όμως ένιωθα μόνη μου. Μετά από ένα μόλις μήνα, ένιωθα ότι είχα βυθιστεί σε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Υπήρχαν τόσα αντιφατικά πράγματα γύρω μου. Έμενα σε μια πόλη που θα μπορούσες να την γυρίσεις όλη μέσα σε μια μέρα, αλλά στα μάτια μου φαινόταν μεγάλη και ατελείωτη.
Όταν βγήκα από το δίχτυ ασφαλείας μου και ξεκίνησα να ταξιδεύω μόνη μου, όχι μόνο έμαθα να χειρίζομαι τέλεια τη γλώσσα αλλά με βοήθησε επίσης να δώ τον κόσμο διαφορετικά. Υιοθέτησα τοπικά έθιμα, δοκίμασα νέα πράγματα και είδα ανθρώπους και μέρη με τελείως διαφορετική οπτική. Αντί να επισκέπτομαι μουσεία όπου υπήρχε ο περισσότερος κόσμος, ήμουν σε μια μπυραρία και άφηνα τους ντόπιους να με μαθαίνουν να βρίζω στα Γαλλικά. Ίσως να μην φαίνεται ό,τι πιο ιδανικό για τις διακοπές σας, αλλά νιώθω ότι ζω τη ζωή μου στο μέγιστο. Μαθαίνω περισσότερα πράγματα για τον εαυτό μου και πως να είμαι ευτυχισμένη δίχως να χρειάζομαι κανέναν.
Αν ταξιδεύεις μόνο και μόνο για να πείς ότι το έκανες – και όχι γιατί ήθελες να ζήσεις κάτι διαφορετικό ή να μάθεις κάτι καινούριο – κατάφερες να εισπράξεις κάτι από όλο αυτό; Τα ταξίδια έχουν σκοπό να σε αλλάξουν μέσα και έξω. Όταν ανοίξεις τον εαυτό σου σε καινούριες εμπειρίες, ανοίγεις το μυαλό σου ώστε να επιτρέψεις στη γνώση να σε κάνει πιο χαρούμενο και δεκτικό σαν άνθρωπο.
Κι αυτό είναι κάτι που όλοι έχουμε ανάγκη.
Πηγή : http://www.yourtango.com/