Κρίνοντας από τις ποικίλες αντιδράσεις για εμάς τις γυναίκες, που παραμένουμε μόνες κατ’ επιλογή ή αναγκαιότητα, συνειδητοποιώ, ότι είμαστε μια παρεξηγημένη ομάδα ανθρώπων.
Από τη μία, πολλοί άνθρωποι αδυνατούν να πιστέψουν ότι μια γυναίκα μπορεί να είναι ευτυχισμένη χωρίς να είναι παντρεμένη ή σε σχέση – εξ ου και τα ανυπόφορα ερωτήματα, που υπομένει κατά τη διάρκεια των οικογενειακών συγκεντρώσεων. Ή τις διαβεβαιώσεις ότι, αν προσεύχεσαι περισσότερο, έχεις υπομονή και βγαίνεις πιο συχνά, θα βρεις επιτέλους «εκείνον», που θα σε ολοκληρώσει.
Από την άλλη, άλλοι εγκρίνουν την επιλογή μας, γιατί υποθέτουν ότι μισούμε τους ανθρώπους, τα παιδιά ή και τα δύο. Ή επειδή φοβόμαστε να αναλάβουμε δεσμεύσεις.
Υπάρχουν επίσης εκείνοι που υποθέτουν ότι η μοναχική ζωή είναι σαν το αεράκι: έχεις χρήμα να βγάζεις γούστα και χρόνο για την καριέρα σου χωρίς κανένα από τα βάρη, που έχουν οι παντρεμένοι φίλοι σου.
Η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη βέβαια.
Αναμφίβολα, μερικές γυναίκες φοβούνται τους άνδρες και τα παιδιά, φοβούνται τη δέσμευση ή αποζητούν την ελευθερία, που φέρνει αυτόματα η μοναχικότητα. Κάθε, όμως, γυναίκα, που πιστεύει, ότι μοναχικότητα ίσον μοναδικότητα, έχει τους δικούς της λόγους και τη δική της ιστορία.
Αδιαμφισβήτητα, πολλές, μόνες γυναίκες «καίγονται» για έναν σύζυγο και υποφέρουν εξαιτίας της έλλειψης καλών ανδρών. Η μείωση των προσδοκιών των γυναικών είναι λάθος, διότι η επιθυμία να παντρευτούν και να φτιάξουν οικογένεια είναι τουλάχιστον, ευγενής.
Ο γάμος και η μητρότητα δεν είναι οι μόνες διέξοδοι, που έχει μια γυναίκα. Υπάρχει και η πνευματική μητρότητα.
Η πνευματική μητρότητα είναι μια πραγματική μορφή μητρότητας. Όπως η βιολογική, έτσι και η πνευματική μητρότητα απαιτεί τη φροντίδα, την καθοδήγηση και την κάλυψη των αναγκών κάποιου άλλου, απαιτεί, όμως, και πολλές απροσδόκητες θυσίες. Δεν είναι λιγότερο ικανοποιητική, ούτε λιγότερο απαραίτητη για τον κόσμο.
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, υπάρχουν πολλοί λόγοι, που κάποιες γυναίκες παραμένουν μόνες. Άλλες από επιλογή, άλλες από αναγκαιότητα. Είτε έτσι είτε αλλιώς, η μοναχικότητα είναι μια ευκαιρία να απευθυνθείς ειδικά σε εκείνους, των οποίων οι ανάγκες δεν μπορούν να καλυφθούν από παντρεμένους ανθρώπους, που προτεραιότητά τους είναι οι δικές τους οικογένειες.
Υπάρχουν μόνες γυναίκες, που ξοδεύουν χρόνο να δίνουν στους φίλους τους συμβουλές. Ξέρω κάποια, που «έφαγε» τη μισή της Κυριακή, για να κάνει παρέα σε έναν φίλο που ήταν μόνος σε ψυχιατρική κλινική. Υπάρχουν μόνες γυναίκες, που αγαπούν τους θείους, τις θείες, τα ανίψια τους ή τους ηλικιωμένους γονείς τους.
Υπάρχουν μόνες γυναίκες που αφιερώνονται στην καριέρα τους, προσφέροντας ποιοτική εξυπηρέτηση στους πελάτες τους από αγάπη, που «καλύπτουν» τους παντρεμένους συναδέλφους τους στη δουλειά γιατί χρειάζονται άδεια ή γιατί έχουν άρρωστο παιδί, που αναλαμβάνουν έργα, που εξυπηρετούν την περιοχή τους. Υπάρχουν πολλά άλλα παραδείγματα μόνων γυναικών, που δίνουν τόσα πολλά από τον εαυτό τους, στους άλλους.
Ακόμη και οι μόνες γυναίκες, που ελπίζουν κάποτε να παντρευτούν, δεν πρέπει να θεωρούν τη μοναχικότητα «παρένθεση» στη ζωή τους. Πιστεύω ότι η καλύτερη προεργασία για έναν ευτυχισμένο γάμο, είναι να αρχίσεις από τώρα να ζεις μια ζωή γεμάτη αγάπη. Για τις γυναίκες, που σχεδιάζουν να παντρευτούν, η μοναχικότητα είναι μια ευκαιρία να μάθουν την αγάπη και την αυτοθυσία, που χαρακτηρίζει τις καλές συζύγους και μητέρες.
Όποιοι και αν είναι οι λόγοι, που μια γυναίκα επέλεξε να είναι μόνη, είτε σκοπεύει να παντρευτεί είτε όχι, η μοναχικότητά της δαπανάται καλύτερα στο να βοηθά τους άλλους παρά να θρηνεί για αυτό, που της λείπει. Μια γυναίκα μπορεί να είναι μόνη και να ζήσει μια ζωή γεμάτη αγάπη.
Πηγή: mercatornet.com