Η κόρη μου μόλις τελείωσε το πανεπιστήμιο και έπιασε καλοκαιρινή δουλειά σε ένα beach bar. Δεν ήταν η δουλειά των ονείρων της, αλλά προκειμένου να καλύψει τα έξοδά της είπε να ξεκινήσει εκεί και όπου τη βγάλει.
Στην αρχή της φέρονταν όλοι εκεί πολύ καλά. Το αφεντικό της ήταν ευγενέστατο απέναντί της και της φερόταν σαν να ήταν μέλος της οικογένειάς του. Είχα και εγώ μία σιγουριά ότι το παιδί μου είναι σε καλά χέρια και δεν ανησυχούσα. Όλα όμως άλλαξαν λίγες εβδομάδες πριν.
Το αφεντικό της αποδείχθηκε τύρρανος. Τη βρίζει, της φωνάζει και την αποκαλεί με απίστευτα «κοσμητικά» επίθετα. Με λίγα λόγια της φέρεται σαν να ήταν σκουπίδι. Την κατηγορεί ότι δεν έκανε πράγματα, τα οποία ποτέ δεν της ζήτησε να κάνει. Οι πρακτικές του ως αφεντικό είναι τουλάχιστον παράνομες εκτός από ανήθικες και πολλάκις έχει προειδοποιήσει την κόρη μου να μην πει τίποτα σε κανέναν. Αν μάθει κανείς τις παρανομίες του, πάει, του το κλείσανε το μαγαζί.
Την κατηγορεί για πράγματα που δεν έχει κάνει και φοβάται να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Δυστυχώς φοβάται και να παραιτηθεί γιατί δεν θέλει να χάσει τη δουλειά της και πού να βρει αλλού μετά καλοκαιριάτικα.
Η καθημερινότητα της έχει γίνει τόσο δυσβάσταχτη για την κόρη μου που ανησυχώ για τη σωματική και την ψυχική της υγεία και ασφάλεια. Με το σύζυγό μου έχουμε σκεφτεί πολλές φορές να πιάσουμε το αφεντικό της και να του πούμε δυο λογάκια, αλλά η κόρη μου και μόνο που το ακούει παραλύει από το φόβο της. Δεν τολμήσαμε πότε να τη μαλώσουμε ή να της πούμε την παραμικρή κουβέντα. Δεν μπορούμε να ανεχόμαστε τον κάθε τυχάρπαστο να της φέρεται έτσι.
Αν πάω και τον βουτήξω, θα τον χώσω κάτω από το νερό κρατώντας τον από τα ποδάρια να δω πόσες μπουρμπουλήθρες μπορεί να βγάλει. Υπάρχει φυσικά και η νόμιμη οδός, αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις βρίσκουν τρόπο και ξεγλιστράνε.
Εσείς αν ήσασταν στη θέση μου τί θα κάνατε;
Μαρία
Θέλεις να μοιραστείς ανώνυμα τη δική σου ιστορία;
Τη περιμένουμε στο info@singlewoman.gr