Καλησπέρα και από εμένα. Διαβάζω πολύ καιρό την σελίδα σας και ομολογώ ότι βρίσκω τις ιστορίες πολύ ενδιαφέρουσες.
Επειδή διαβάζω πολλές ιστορίες που λένε ότι δεν υπάρχει πραγματική αγάπη στις μέρες μας, ή πως άντρες πλέον δεν υπάρχουν, θα ήθελα και εγώ να σας πω την δική μου ιστορία.
Λοιπόν, είμαι η Δήμητρα, 23 χρονών.
Είμαι αρκετά καλά στην ζωή μου ζω με την υπέροχη οικογένεια μου που τους υπεραγαπώ.
Δεν μου έλειψε τίποτα ποτέ όλα αυτά τα χρόνια.
Δόξα τω Θεώ, είμαι πολύ όμορφη κοπέλα, υγιής, έχω τη δουλειά μου, είμαι πάντα χαμογελαστή και με όρεξη για δουλειά.
Επίσης έχω τους αγαπημένους μου φίλους στο πλευρό μου όλα τα χρόνια!
Η καθημερινότητα μου είναι γεμάτη δουλειά, σπίτι, φίλοι, ψώνια, γυμναστήριο, εξόδους, όλα τα προλαβαίνω!
Όμως πάντα στα προσωπικά μου τα έκανα μαντάρα κορίτσια!
Ειλικρινά δεν το λέω για να δειχθώ, το λέω με απόλυτη επίγνωση!
Είμαι καλός χαρακτήρας, καθόλου πιεστική με τους άντρες, σωστή απέναντι στους άλλους και πάνω από όλα αληθινή!
Πάντα δίνω αγάπη απλόχερα σε αυτούς που το αξίζουν.
Αλλά δυστυχώς έχω πληγωθεί αρκετά ανά τα χρόνια από κάποιους άντρες και ειλικρινά πίστευα βαθιά μέσα μου ότι δεν άξιζα τέτοιες συμπεριφορές.
Πραγματικά, σκέφτομαι ότι δεν μπορεί, είμαι μια χαρά θεωρώ γιατί τόσο ατυχία στην ερωτικά μου ζωή;
Αλλά κάποια στιγμή όλοι μα όλοι πιστεύω παίρνουν αυτό που αξίζουν…
Είχα έναν υπέροχο φίλο, 8 χρόνια συγκεκριμένα, από τα 15 μου.
Πιτσιρίκια, παρεούλα, καφεδάκια γέλια ανεμελιά και αισιοδοξία τότε…
Ήμασταν και πιο μικροί, οπότε εγώ και αυτός ο υπέροχος άνθρωπος, κολλήσαμε ως φίλοι…
Περνούσαν τα χρόνια, εγώ είχα κάνει μια σχέση, εκείνος το γνώριζε. οπότε δεν είχα καταλάβει τις προθέσεις του Αλέξη…
Όσο είχα σχέση, για 4 χρόνια, ήταν πάντα δίπλα μου.
Ποτέ δεν με έφερε σε δύσκολη θέση.
Πάντα με πρόσεχε σαν την καλή του φίλη…
Περάσαμε διάφορα και εγώ και αυτός, με διάφορες σχέσεις, με φλερτάκια, αλλά πάντα καταλήγαμε μαζί, να συζητάμε και να πίνουμε καφεδάκι παίζοντας τάβλι.
Πραγματικά αντιλαμβανόμουν από τότε, πως όσο χάλια και αν ήμουν, όποτε τον έβλεπα με ηρεμούσε.
Μιλούσε στην ψυχή μου αυτός ο άνθρωπος….
Με τα χρόνια ήρθε αυτή η ταμπέλα, ότι εφόσον κάνουμε παρέα και περνάμε καλά από πιτσιρίκια είμαστε και κολλητοί.
Τελικά όσο περνούσαν τα χρόνια, πάντα διακριτικά με φλέρταρε.
Λέγοντας μου τόσο όμορφα πράγματα, αλλά και κάνοντας υπέροχες πράξεις ταυτόχρονα.
Εγώ ασυναίσθητα και αθελά μου σκεφτόμουν πως όχι δεν θα ενδώσω!
Γιατί εντάξει αν γίνουνε εραστές και κάτι δεν πάει καλά;
Δεν θα άντεχα να τον χάσω αυτόν τον άνθρωπο από την ζωή μου.
Τον αγαπούσα τόσο πολύ που δεν ήθελα να τα θαλασσώσω!
Είχαμε επαφές κανονικά, βγαίναμε, όλα όπως πριν, απλά όταν πήγαινε να γυρίσει την κουβέντα, τον απέφευγα πάντα ευγενικά και συνεχίζαμε να κάνουμε πλάκα.
Μέχρι που ένα βράδυ μετά από 7 χρόνια (Ακόμα μου το χτυπάει πόσο τον ταλαιπώρησα) μέθυσε και μου τα εξομολογήθηκε όλα.
Μου είπε πως με αγαπάει πιο πολύ και από τον εαυτό του, ότι μόνο εγώ τον συμπληρώνω!
Εν τέλει με έπιασε απροετοίμαστη εκείνη την ώρα, και μου είπε «τέλος Δήμητρα ή όλα ή τίποτα δεν αντέχω άλλο»
Του λέω έχεις πιει δεν ξέρεις τι λες!
Όντως άρχισε να αραιώνει!
Εγώ τρελάθηκα! Εκεί κατάλαβα πως όντως τον αγαπώ όσο και αυτός.
Πήγα και τον βρήκα…ήμασταν μαζί…
Μου είπε πράγματα που πραγματικά εύχομαι σε όλες σας να ακούσετε από έναν άνθρωπο που σας αγαπάει αληθινά.
Μου λέει «είσαι αυθεντική, διαφορετική από όλα τα χαζοκόριτσακια! Είσαι η γυναίκα της ζωής μου! Με εσένα θέλω να πορευτώ…Εσύ με συμπληρώνεις!»
Είμαστε μαζί ήδη ένα χρόνο, και πιο ερωτευμένοι από ποτέ!
Κάνουμε σχέδια για το μέλλον.
Είμαστε φίλοι και εραστές.
Υπάρχει κατανόηση, αγάπη αληθινή, σεβασμός.
Σήμερα που σας γράφω σας λέω πως δεν θα τον άλλαζα για κανέναν και ποτέ.
Είναι το άλλο μου μισό.
Εύχομαι σε όλες να βρείτε αυτό που σας αξίζει! Να είστε ευτυχισμένες και να μην απογοητεύεστε!
Υπάρχει ο άνθρωπός σας εκεί έξω απλά το σύμπαν ξέρει τη σωστή στιγμή να σας τον στείλει!
Πηγή: efisecrets.gr