Είμαι 26 ετών και εδώ και αρκετό καιρό αντιμετωπίζω πρόβλημα με τους γονείς μου και τον αρραβωνιαστικό μου. Οι γονείς μου χώρισαν πριν 9 μήνες την ώρα που εγώ ετοίμαζα τον αρραβώνα μου. Χώρισαν άσχημα με τσακωμούς και φωνές…
Ο αρραβωνιαστικός μου έμενε ήδη μαζί μας όταν έγιναν όλα αυτά. Ο μπαμπάς μου ήταν και είναι άνεργος. Έφυγε από το σπίτι και μας άφησε να μένουμε εμείς εκεί γιατί λέει ότι το σπίτι είναι δικό μου. Ξαφνικά βρέθηκα να αντιμετωπίζω όλα τα προβλήματα μόνη μου και ήταν και είναι πολλά. Όλα τα οικονομικά έπεσαν πάνω μου, ειδικά τον πρώτο καιρό ήμουν σαν χαμένη. Προσπαθούσα να δω τι θα κάνω. Ο αρραβωνιαστικός μου με στήριξε στην αρχή, αλλά μετά και αυτός άρχισε να γκρινιάζει. Δεν του αρέσει που η μαμά μου μένει μαζί μας, η οποία δεν έχει που να πάει καθότι έχει καρκίνο και πρέπει κάποιος να τη φροντίζει. Γκρινιάζει για τα πάντα γιατί είναι αυτό εδώ και όχι εκεί, με πιέζει να διώξω τη μαμά μου από το σπίτι γιατί λέει δεν μας βοηθάει καθόλου, εγώ δουλεύω όλη μέρα (14 ώρες την ημέρα), όλη μέρα λείπω και ακούω γκρίνια συνεχώς.
Η μαμά μου ό, τι μπορεί κάνει στο σπίτι και όταν δεν είναι καλά μας βοηθάει λίγο η μαμά της, η οποία πλέον έπαθε εγκεφαλικό και χρειάζεται και αυτή βοήθεια. Ο αρραβωνιαστικός μου όταν δουλεύει γιατί 2 – 3 μεροκαματα τα τρώει μόνος τους, δεν με βοηθάει ούτε με τις δουλειές του σπιτιού τις αντρικές, όλα μόνη μου τα κάνω. Μέσα σε όλα αυτά που κουβαλάει τις αδερφές του στο σπίτι όταν η μαμά του είναι νύχτα στη δουλειά για να μη μένουν μόνες, οι οποίες δεν συμμαζεύουν τίποτα. Όλα η μαμά μου τα κάνει.
Ο αρραβωνιαστικός μου είναι στον κόσμο του. Κάνουμε ό, τι θέλει αυτός στο σπίτι, από φαγητό μέχρι τακτοποίημα του σπιτιού. Ανακατεύεται σε όλα, γκρινιάζει για όλα και δεν αντέχω άλλο. Λέω σε όλα ναι, για να έχω το κεφάλι μου ήσυχο αλλά όλοι κάνουν παράπονα σε μένα. Δεν με καταλαβαίνει πλέον κανείς.
Πείτε τι να κάνω σας παρακαλώ…
Κατερίνα