Όταν ήμουν έφηβη, είχα μια σύντομη, ομοφυλοφιλική σχέση, αλλά με παράτησε χωρίς να πει μια λέξη, κάτι που για μένα ήταν καταστροφικό και μου γκρέμισε όλο τον κόσμο, γιατί την αγαπούσα πολύ. Έτσι, γέμιζα πλέον τα άδεια μου Σάββατα στο κολυμβητήριο, που είχε γίνει πλέον η αγαπημένη μου ασχολία και για κανένα καφέ μετά, ελπίζοντας να βρω καμιά παρέα να με παρηγορήσει.
Έχω έναν αδελφό, που είναι λίγο μεγαλύτερος από μένα και ένα Σάββατο ζήτησε να έρθει μαζί μου, γιατί η μητέρα μας δούλευε και βαριόταν να μείνει μόνος του στο σπίτι. Πήγαμε κολυμβητήριο, μετά για καφέ, μετά για ποτό, το ποτό έγινε ποτά και στο τέλος, μόλις γυρίσαμε σπίτι τσακωθήκαμε για έναν εντελώς χαζό λόγο. Το αποτέλεσμα ήταν ο καυγάς να συνεχιστεί για αρκετή ώρα, αλλά στο…κρεβάτι.
Δεν ξέρω, γιατί – υποθέτω δεν μπορούσα να αντισταθώ – αλλά τον φίλησα, εκείνος ανταποκρίθηκε και καταλήξαμε να κάνουμε σεξ. Από εκείνη την ημέρα, όλα άλλαξαν και γίναμε εραστές. Έχω εθιστεί μαζί του.
Είμαστε πλέον ζευγάρι και πάμε μαζί βόλτες, για κολύμπι και για χορό.
Ξέρω, ότι είναι λάθος, αλλά το συζητήσαμε και αποφασίσαμε να ζήσουμε μαζί σαν ζευγάρι. Δεν ξέρω, ποια γνώμη έχετε. Δεν ξέρω καν, γιατί γράφω, όσα γράφω, αλλά είμαστε πολύ ερωτευμένοι και δεν θέλω κανέναν άλλο, παρά μόνο εκείνον.
Πηγή: mirror.co.uk