Ήμουν μια πολύ ευτυχισμένη κοπέλα και πέρναγα καλά στη ζωή μου. Είχα μόνο ένα κακό ελάττωμα. Πάντα έψαχνα για την αγάπη εξ ου και οι λανθασμένες μου επιλογές.
Όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο, ερωτεύτηκα έναν συμφοιτητή μου και του ζήτησα να τα φτιάξουμε. Του πήρε δυο μήνες να μου απαντήσει, αλλά τελικά είπε το μεγάλο «ναι». Ήμουν πολύ ευτυχισμένη στο πλευρό του, αλλά εκείνος ήταν από την αρχή χλιαρός. Ίσως και να μη με ήθελε και να ήταν άκυροι οι λόγοι για τους οποίους δέχτηκε τελικά να τα φτιάξουμε. Η σχέση μας κράτησε 3 μήνες. Πάλεψα να τα καταφέρουμε, αλλά αν δεν θέλει ο άλλος, ό, τι κι αν κάνεις εσύ, η σχέση είναι καταδικασμένη. Πληγώθηκα πολύ, έκλαψα και ανεξάρτητα από το τέλος μας, ήθελα ακόμα να επιστρέψω κοντά του.
Αισθανόμουν μοναξιά. Ήθελα κάποιον να αγαπήσω και να με αγαπήσει. Μεγάλωσα καλά και με πολλή αγάπη οπότε δεν μπορώ να καταλάβω από πού προήλθε η ανάγκη μου αυτή για αγάπη και αποδοχή. Στη ζωή μου μπήκε σχετικά γρήγορα ένα άλλο παιδί και εγώ δεν άφησα την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη. Πίστευα ότι ήταν η μόνη μου επιλογή και ελπίδα. Στο τέλος κατάφερε να μου κάνει τη ζωή κόλαση.
Ήταν αρχικά γλυκός, αλλά δεν άργησε να δείξει τί τέρας ήταν.
Δεν με άφηνε να φοράω φούστες, ακόμα και μακριές. Δεν μου επέτρεπε να μιλάω με άλλους άνδρες. Και κάθε φορά που έβγαινα, τον έβλεπα να σκάει μύτη από εκεί που δεν το περίμενα και να με κοιτάει. 3 ολόκληρα χρόνια κράτησε όλο αυτό. Ήταν κτητικός, ζηλιάρης και με έβαλε μέχρι και να παραιτηθώ από τη δουλειά για να μην έρχομαι σε οποιαδήποτε επαφή με άντρες συναδέλφους.
Όταν του εναντιώθηκα και του είπα «Μα καλά. Και εσύ έχεις γυναίκες συναδέλφους. Δηλαδή εγώ τί πρέπει να κάνω; Να σε βάλω να παραιτηθείς από τη δουλειά;», έπεσε το πρώτο χαστούκι.
«Είμαι άνδρας και θα κάνω ό, τι θέλω. Αν θέλω να πάω με 10 γκόμενες, θα πάω. Εσύ είσαι γυναίκα και η θέση σου είναι εδώ στο σπίτι».
Χωρίσαμε με συνοπτικές διαδικασίες. Πολλά μπορώ να ανεχτώ στο όνομα της αγάπης, αλλά όχι ξύλο. Τα έφτιαξα αμέσως με τον πρώτο που βρέθηκε μπροστά μου. Δεν μπορούσα να μείνω μόνη ούτε μέρα. Με το Χρήστο μοιάζαμε. Μετά τα τελευταία γεγονότα δεν ήθελα ούτε να ακούω για γάμους και τέτοια, το ίδιο και ο Χρήστος. Τουλάχιστον σε αυτό ταιριάζαμε.
Μετά από 8 μήνες σχέσης τρακάραμε άσχημα με το αμάξι. Εκείνος δεν έπαθε παρά μερικές γρατζουνιές και εγώ έμεινα ένα μήνα σε κώμα και 2 μήνες στην εντατική. Εκείνο το διάστημα ο Χρήστος κατάλαβε ότι με αγαπούσε και δεν μπορούσε να ζήσει χωρίς εμένα. Μόλις συνήλθα και πήρα επιτέλους εξιτήριο, με ζήτησε σε γάμο.
Αυτό ήταν αρκετό για να βγάλει την πεθερά μου έξω από τα ρούχα της. Στην αρχή το έπαιζε γλυκιά, αλλά δεν ήταν παρά μια σάπια γυναικούλα που μηχανευόταν το κακό όλων. Τη φοβόταν μέχρι και ο άντρας της και δεν τολμούσε να βγάλει κιχ μπροστά της.
Εμείς ωστόσο δεν πτοηθήκαμε ο, τι κι αν μας έκανε. Γρήγορα έμεινα έγκυος και οι ετοιμασίες του γάμου προχωρούσαν χωρίς να δίνουμε σημασία σε τίποτα και σε κανέναν. Όταν ήμουν 5 μηνών έγκυος, η πεθερά μου έβαλε πάλι το χεράκι της και μας έβαλε και τσακωθήκαμε. Έφτασα σε σημείο να θέλω να πεθάνω. Άρχισε να μην έρχεται σπίτι, να μη μου δίνει σημασία και εκεί που μου μιλούσε με τα ομορφότερα γλυκόλογα του κόσμου, άρχισαν οι προσβολές και οι βρισιές.
Φοβάμαι ότι η πεθερά μου του έκανε μεγάλη πλύση εγκεφάλου τις μέρες που έμενε μαζί της. Δεν τον ενδιέφερε τίποτε άλλο παρά η δουλειά του, οι αδελφές του και το ποδόσφαιρο.
Γιατί να μην πάρω την αγάπη που αξίζω και πάντα ήθελα; Άνθρωπος είμαι και εγώ. Δεν αξίζω λίγη έστω;
Ο καιρός πέρασε, γέννησα και όλα είναι όπως τότε. Είναι σαν να μην είμαι καν παντρεμένη. Δουλεύω, κρατάει το παιδί η μάνα μου και αυτός είναι αλλού. Ανέκαθεν τον είχε η μάνα του χωμένο στο βρακί της, αλλά τα πράγματα πλέον έχουν φτάσει σε άλλο επίπεδο.
Εσείς οι πεθερές, που διαβάζετε τώρα την ιστορία μου, έχω ένα πράγμα να σας πω. Αν εσείς δεν περάσατε καλά σαν σύζυγοι, δεν φταίμε εμείς οι νύφες. Μην κάνετε τα ίδια στα παιδιά σας. Θέλετε να υποφέρουν όσο εσείς υποφέρατε; Θέλουν τα παιδιά σας να ζήσουν ευτυχισμένα. Το ίδιο πρέπει να θέλετε και εσείς και να το κυνηγάτε.
Αντιμετωπίστε τις νύφες σαν κόρες σας και συνεργαστείτε σωστά μαζί τους για την ευημερία της οικογένειας. Αλλά και εσείς οι σύζυγοι, ιεραρχήστε επιτέλους τις προτεραιότητές σας. Αν θέλετε να μείνετε με τη μαμά σας, δεν σας πιέζει κανείς. Μείνετε, αλλά μην ταλαιπωρείτε τις γυναίκες σας που δεν σας φταίνε σε τίποτα!
Έλσα