Η κοπέλα μου ψάχνει για δουλειά εδώ και 7 χρόνια. Βρίσκει μία και μετά από 3-4 μήνες το πολύ έχει απολυθεί. Μετά ξαναβρίσκει άλλη, πάλι τα ίδια. Το μέγιστο που έμεινε σε δουλειά ήταν επτά μήνες και απορώ πώς. Εργάζεται στον τομέα της εστίασης ως σερβιτόρα, πόστο ιδιαίτερα απαιτητικό, που χρειάζεται ευελιξία, ταχύτητα και διπλωματία, κάτι που εκείνη δεν έχει σε καμία περίπτωση.
Πάντα κατηγορεί τους άλλους και δεν βλέπει την αλήθεια, η οποία είναι ότι η μοναδική που φταίει είναι εκείνη. Απ’ όσα μου λέει κάθε φορά που απολύεται, καταλαβαίνω πως μόλις συμβεί κάτι, δεν κάθεται να ακούσει τα λάθη της και να τα διορθώσει την επόμενη φορά, αλλά τα βάζει με τα αφεντικά της και τους κατηγορεί ότι εκείνοι έκαναν το λάθος και όχι αυτή.
Πιστεύω πως τον ίδιο χαρακτήρα βγάζει και κάθε φορά που πάει να δώσει συνέντευξη. Είναι πολύ αυταρχική και θέλει να κάνει κουμάντο παντού. Στην τελευταία συνέντευξη σε μία καινούργια δουλειά, χωρίς να γνωρίζει κανέναν, μπήκε στην κουζίνα και άρχισε να κάνει παρατηρήσεις στο σεφ ότι δεν είχε ψήσει σωστά το ψάρι λες και εκείνη είναι ειδήμονας που δεν ξέρει ούτε αυγό να βράσει. Σε μία άλλη συνέντευξη τα είχε βάλει με έναν άλλον σερβιτόρο, ο οποίος δεν της σέρβιρε σωστά, όπως εκείνη είπε, τον καφέ της και του έκανε παρατήρηση μπροστά στο αφεντικό του. Αλλά και στα ίδια τα αφεντικά δεν μιλάει με τον καλύτερο τρόπο. Στο περιστατικό εκείνο με τον καφέ αφού τα έβαλε με το σερβιτόρο, τα έβαλε και με το παρ’ ολίγον αφεντικό της ότι ο καφές που φέρνει είναι κακής ποιότητας και γι’ αυτό είναι το μαγαζί του άδειο.
Αυτό το κάνει και πολλές φορές και όταν βγαίνουμε μαζί έξω. Κάνει σε όλους παρατηρήσεις, τους προσβάλλει κατάμουτρα και με φέρνει σε δύσκολη θέση, αλλά δεν το καταλαβαίνει. Υπάρχει τρόπος να την κάνω να καταλάβει ότι φταίει η συμπεριφορά της που δεν βρίσκει δουλειά και όχι οι υπόλοιποι;
Χρήστος
Θέλεις να μοιραστείς ανώνυμα τη δική σου ιστορία;
Τη περιμένουμε στο info@singlewoman.gr