6 χρόνια γυμνάσιο – λύκειο πάντα δίπλα της. Να της λύνω τις ασκήσεις, να της δίνω την κόλλα μου να αντιγράφει, να μας πιάνει η ιστορικός να μηδενίζει και τους δύο, να τη συνοδεύω όπου γούσταρε να πάει γιατί αλλιώς δεν την άφηναν οι δικοί της, μέχρι και τον αγγελιοφόρο έκανα φίλοι μου, σε τύπους που ερωτευόταν. Ναι. Καμαρώστε με. Ο εξομολογητής και φύλακας της. 5 χρόνια η σκιά της. Βέβαια δεν έμοιαζα και πολύ με σκιά. Εν πάση περιπτώσει αν ήμουν σκιά θα ήμουν η σκιά ενός βράχου. Καθότι χοντρός. Και σπυριάρης. Βάλτε και τα σιδεράκια στην εικόνα και ελάτε να μου χτυπήσετε την πλάτη με οίκτο. “Που πα ρε Καραμήτρο, δε βλέπεις τα χάλια σου, θες και έρωτες!” Τα έβλεπα παιδιά, γι’ αυτό και δεν μιλούσα. Τα έβλεπα!
Την ώρα λοιπόν που έφευγα με τη παρέα μου από το μαγαζί, γύρισα να την δω, τελευταία φορά. Προφανώς και εκείνη με έψαχνε, οι ματιές μας συναντήθηκαν και για πρώτη φορά ίσως στη ζωή της, ΜΕ ΕΙΔΕ. Έκανε να έρθει προς το μέρος μου, αλλά ο Μιχάλης την έπιασε από το μπράτσο σφιχτά και την πέταξε στην άκρη. Έπεσε σε ένα τραπέζι. Απασφάλισα.
Ο Μιχαλάκης δεν ήταν εύκολος, τούμπανο ο Μιχάλης. Αλλά είπαμε, και γω είχα περάσει πολλές ώρες κάτω από τη μπάρα προσπαθώντας να ξεπεράσω τη δικιά του. Μην τα πολυλογούμε, μου βούλωσε το μάτι και μου έσκισε τα χείλια, ε του ‘σπασα και γω τη μύτη και τα 2 δάχτυλα από το χέρι να μην το ξαναπλώσει σε γυναίκα για κάνα μήνα.
Μας χώρισαν και οι φίλοι μου με πήραν και φύγαμε. Λίγο έξω από το μαγαζί, πριν μπούμε στο αμάξι για το νοσοκομείο να μου ράψουν τη μούρη, μας πρόλαβε ο μπελάς. Έκλαιγε και έλεγε συνέχεια το όνομα μου. Έκανε τα χέρια της γροθιές και με χτυπούσε αδύναμα στο στήθος μέσα σε λυγμούς.
– ΜΕ ΠΑΡΑΤΗΣΕΣ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΜΟΝΗ ΜΟΥ! ΜΕ ΠΟΥΛΗΣΕΣ! ΠΟΤΕ ΔΕ ΝΟΙΑΣΤΗΚΕΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ!!!
Αν ο Μιχαλάκης μου είχε σπάσει τα μούτρα, εκείνη τώρα μου έσπαγε τα τελευταία μου κουράγια, τις τελευταίες μου άμυνες…
– ΠΟΙΟΣ ΣΕ ΠΑΡΑΤΗΣΕ ΓΑΜΩ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ ΜΟΥ, ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΟ ΠΟΥ ΠΑΣ ΚΑΙ ΜΠΛΕΚΕΙΣ; ΤΙ ΘΕΣ ΝΑ ΚΑΝΩ; ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΜΑΛΑΚΑ ΠΟΥ ΑΦΗΝΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΑΓΓΙΖΕΙ; ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ, ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΜΕ ΕΙΔΕΣ ΠΟΤΕ; ΠΕΣ ΜΟΥ, ΜΕ ΕΙΔΕΣ ΠΟΤΕ;
Η συνέχεια εδώ
*το παραπάνω κείμενο είναι κομμάτι της συνεργασίας μας με το thebluez.gr. Για θέματα αναδημοσίευσης και πνευματικής ιδιοκτησίας, παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί τους.