Μια από τις καλύτερές μου φίλες ήταν να παντρευτεί, αλλά ο γάμος ακυρώθηκε τελευταία στιγμή. Τον χώρισε και του πέταξε το δαχτυλίδι στα μούτρα. Όλοι μας είμαστε κοντά της και την υποστηρίζουμε. Χαρήκαμε πολύ με την απόφασή της από την άποψη ότι εκείνος έπινε (παραπάνω από το κανονικό) και εκείνη είχε φτάσει σε σημείο να τον φοβάται, γιατί οι αντιδράσεις του είχαν αρχίσει να γίνονται ακραίες.
Πρόσφατα, η παρ’ ολίγον νύφη φίλη μου, μου εξομολογήθηκε ότι τα ξαναβρήκανε και βγαίνουν πάλι. Του έδωσε προθεσμία μέχρι το καλοκαίρι να καθαρίσει εντελώς από τον εθισμό του, αλλιώς θα τελειώσουν οριστικά αυτή τη φορά.
Τη φίλη μου τη βλέπω να το πανηγυρίζει και να το έχει σίγουρο ότι θα στρώσει το μεταξύ τους. Εγώ και οι υπόλοιπές μας φίλες το βλέπουμε χλωμό. Θέλουμε να βρει την ευτυχία, αλλά η ευτυχία δεν είναι στο πλευρό του. Είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι θα την πληγώσει πάλι. Το ποτό είναι άσχημη συνήθεια, πολύ δύσκολο να ξεκόψει εντελώς. Δεν θέλουμε να της πούμε τίποτα, μήπως και θυμώσει και τη χάσουμε από φίλη μας.
Εκείνη, πάλι, λέει ότι ο γάμος, που δεν έγινε τότε, θα γίνει το καλοκαίρι. Τόσο σίγουρη είναι. Αν δεν πάω, θα φταίω εγώ; Δεν είμαι υπέρ. Τη βλέπω τη δουλειά. Δεν θα ευδοκιμήσει αυτή η σχέση.
Αλίκη
Θέλεις να μοιραστείς ανώνυμα τη δική σου ιστορία;
Τη περιμένουμε στο info@singlewoman.gr